తేటగీతి
ప్రేమ చిగురించి మనమున వెల్లి విరియ
మోకరిల్లెను ప్రియురాలి ముందు సరిగ
పూల వర్షము సాక్షిగ పుష్పముగొని
మురిసె ముగ్ధమనోహరి మూగబోయి.
ఆటవెలది
చెట్టు చేమ నడుమ చేతులు కలుపుచు
సంతసంబు తోడ సాగుచుండె
చిట్టి చేతు లట్టి చిత్రము గీసెనా
పూలు వర్షమాయె వూహలందు
కళ్యాణ్ చక్రవర్తి
కల్ల లెరుగని బాల్యము ఎల్లలెరుగని ఆనందం
పువ్వైనా నవ్వైనా చెరిసగం
అనుకునే ఆ పసితనాన్ని మించిన
అందమైన జ్ఞాపకం ఏముంటుంది ఎవరికైనా?
ఇసుకలో కట్టిన బొమ్మరిల్లు
దాగుడు మూతలు ఆడుకున్న పూల పొదరిల్లు
కాకి ఎంగిలితో పంచుకున్న తాయిలాలు
ఇవే కదా మనసు అలసిన వేళ
మనను సెదతీర్చే సుమధుర జ్ఞాపకాలు.
రమ
కవిత
వినీలాకాశం, కృష్ణవర్ణ తరువు,
పగడాల పూలు, నిర్మల మనసుతో,
ఒక బాలుడొక బాలను, పువ్వుతో సత్కరిస్తున్న
కమనీయ రమణీయ ముగ్ధ మనోహర దృశ్యం
నాకొక సుందర కావ్యం.
చిన్నారి మనసుల్లో అపుడపుడే ఉదయించిన
అందమైన అనురాగం.
ఇది అది అని తెలియని ప్రశాంత ప్రేమాంకురం.
కె మల్లికార్జునరావు
తేటగీతి
చిట్టిబుజ్జికరమునందు జిలుగువొలికి,
మనసు మురిసెడి దృశ్యంబు మధురభావ
నల సొగసురమణీయత నందనముగ
దిద్దబడినదె! హాసిత దీప్తివోలె
వెలుగునట్లు దైవకరుణ కలిగి, కళల
నభ్యసించెడి విద్యలనబ్బురముగ
పొందవలెనని దీవెన్ల పూలజల్లు.
హాసిత చిత్రించిన దృశ్యము మీద నా వర్ణన సీసములో.
సీసము
మదిలో మెదిలెడి సుమధుర భావతరంగ
ములను తెలుపుటకై మోకరిల్లె
ముద్దులనెచ్చెలి ముందు ప్రియసఖుండు
పుష్పమున్ జేబూని బుజ్జవముగ
సుమనోహర యమిత సుందర జంటను
గని పరవశముగన్ కన్నె గాడ్పు
దీవెనలివ్వగ దివినుండి పూజల్లుల్
కురిసెడి దృశ్యంబు కోమలంబె
తేటగీతి
మంజులముగద! భువినందు మగువచెంత
చేరి ప్రియుడు మోహనముగ చెల్మి తెలుపు
దృశ్యమున్ గాంచగన్ పారవశ్యము కలి
గించు,వలపున్ తెలిపెడి భంగిమగుణమిదె.
వెంకట్.సిహెచ్
ఉత్పలమాల
నీ ధరహాసితంబులన నిండిన ఓ హృదయాంగణమ్ములో
బైదలి కైశికంబుల విపంచికలక్కడ తేలినట్లు భా
నూదయ వేళ నేస్తము మనోహరమైన ప్రసూనమీయగా
స్వాదు మనోజ్ఞ గీతికల చందము మైత్రి కృతంబుభావమే
ఉత్పలమాల
భాసిత కీర్తులౌను నవ భావన నిద్దము పంచినప్పుడే
హాసిత భావకౌముది మహత్తరమౌ హృదయంగమంబులే
వాసి చెలంగు హాసితప్రభాసములే సలితంబులైన వి
న్యాస కళాకృతుల్ జిలుగు నవ్యసమీరమువీచినప్పుడే !
కస్తూరి శివశంకర్
కవిత
నీలాకాశపు లోగిలిలో నీలాటి రేవుకాడ
కొమ్మ రెమ్మ ఊసులాడ నేల తల్లి నిల్చి చూడ
తరుణీ తన్మయముతో ప్రకృతే పలకరింప
కోకిలమ్మ గానాలతో వన్యప్రాణి విన్యాసాలై
బృందావన సోయగాలతో సొగసులన్నీ వొలకబోయగా
పడతి అందము చూడ పలికే ప్రియరాగాలు
ప్రణయ గర్భం నుండి పొంగె తరంగాలు
యద పొంగును చూడ పొర్లె ఉష్ట్న తరంగాలు
మేని సొగసును చూడ మొలిసె ప్రేమ బంధాలు
మది మెరిసి అర్పించె ప్రేమ పుష్పాలు
ఆత్మ భందముగానే నిలిచె ఈ పుష్ప సరసాలు
వి.వి.శ్రీనివాస్
కందము
అలిబిలి సొబగుల నెచ్చలి
తలపున వలపుల వదలక తలచెన్ రమణిన్
కలతలు నెరుగని స్నేహము
మలినము నంటదు తరగదు మనసున ప్రేమా
ఎం.పద్మలత
కవిత
నీలాకాశ వీధుల మెరిసిపోవు మేఘమాలికలు
తళుకులీను తారల కాంతులు
పగడంపు పువ్వుల సిగ్గు నిగ్గులన్నియు
చిత్తరువులైపోయే చిన్ననాటి చెలిమి కలిమి ల జిలుగు ముందు
అవళూరు సీత
కవిత
రెక్కలగుర్రం ఎక్కిస్తా...
రెమ్మల చాటున పువ్వులనోలిచిస్తా....
నిసిలేని రాజ్యంలో రారాజును నేనంట...
విరించినై వసంతాలు వీణగాణమై వినిపిస్తా...
సంతోషాల లోగిలి నా మనసంతా...
నా గుండె వీలునామా నీకు రాసిస్తా...
నీలాల నింగిలో విహరించగా,
ప్రయాణమై రా నా తోడుగా...
ప్రేమలోకం పరిచయం చేస్తా....
అందుకో గులాబీ ముందుగా నా చెలీ...
సూర్య తాడిపూడి
కవిత
ఆల నల్లని రేడు ఇల నేరేడు పండు
చిగురించేను ప్రేమమ్ కరిగేను కాలము
వీచేను చల్లనిగాలి పంచేను మధురం
చెట్టును పూసేను చెప్పుకోలేని ఊసులవి
కిందకు జారేను మది ఊగేను చివరి కంటా
నీలిమేఘం గుర్తుగా రాధేశ్యామ్ పవిత్ర ప్రేమ
కనుల సాక్షాత్కారం అవని పులకింత
ఆకాశం పలవరింత రెండిటి నడుమ కాలం
ఊగిసలాట తొణికిసలాట!
కోవూరి
ఎన్ని యూహ లో హాసిత చిన్ని మదిన
పాల బుగ్గల చిన్నారి ప్రతిభ కనుడు
విరుల ప్రకృతిన యువరాజు విన్న వించు
ప్రేమనీవర్ణచిత్రాన విశద పరచె
డా. నాగులపల్లి
కల్మషం లేని పసి హృదయాలు పూ తోటలో విహరిస్తూ
పూల పరిమళాన్ని ఆస్వాదించె
చిలిపి చేష్టలతో చిన్ని పాపా మురిపాల ముద్దుల బాబు
ఒకరికొకరుగా ఆటపాటలతో లోకాన్ని మరిచిపోయే
నింగిలోని తారకలు భువిపై వాలనేమో
అన్నట్టు విరులన్ని ఆ చిరంజీవుల పై పూలవాన కురిపించే
నీలి ఆకాశం తళతళ మెరిసే తారకలు
హాయిగా నవ్వెన్ ప్రకృతి పులకరించెన్.
డి .నాగమణి
కవిత
నా చేతిలో పువ్వు,
నీ పెదవి పై నవ్వు
నీ చెంప పై కెంపు,
నా మది కి ఎంతో ఇంపు,,
చెరుకుపల్లి గాంగేయ శాస్త్రి
కందము
మరువము హాసిత చిత్రము
విరులు కురిసెడి తరుణమున వెలిగెడు ప్రేమల్
గురుతుకు దెచ్చెను స్మృతులను
పరవశ మొందగ మనుజులు ప్రజ్ఞను పొగడన్
ఉత్పలమాల
తేనియలొల్కు భావముల తీపిని గ్రోలగ ప్రేమికుల్ యిలన్
మానస మందు ప్రేమ తన మాన్వికి దెల్పగ మోకరిల్లగన్
వేణియె రాణియై హృదయ వేదిక నేలగ భాగ్యమందగన్
మానిని మైకమున్ జగతి మర్వగ తేలె రసాంబుదిం గనన్
వాణిశ్రీ నైనాల
కందము
పండుగయె కన్గవ కిదియె
నిండారగ చిత్రము నిట నినుపుగ దీర్చన్;
తాండవ కృష్ణుని తనయకు
మెండుగ దీవెనల నిడుదు మేలును గూర్చన్!
మత్తేభము
సరదా లెన్నియొ వేడ్క మీర సతముత్సాహించు ప్రాయంబునన్
అరలేకన్ సఖి కొక్క బాలకుడు బాలానందమున్ బొందగా
అరితిన్ జూపుచు నీయ పుష్పమిట తా నాపాత మాధుర్యతన్
హరివిల్లై ముదమొందెగా సఖియె తానాకాశమే హద్దుగా!
చల్లా దేవిక.
కందము
చిన్నారి భావనలతో
పొన్నారి సుమంబునీయ పొంకములొలికెన్ !
చిన్నెల రంగుల చిత్రమె !
వన్నెలనందించె మేటి వర్ణంబులతో
కస్తూరి శివశంకర్
తేటగీతి
పుష్ప వర్షంబు కురియగ పూవు చేత
బూని వినయాసనంబున పూలపైన
చెలియ రాకడ, మదినందు చెలిమి పొంగ
మంద మారుతమున చెలి ముంగురులు తొ
లగగ జాబిలి వెలుగంటి రవణ తోటి
దేవ కన్యగ తోచనె, దేవి మదిని
గాంచి ప్రేమ పుష్పంబును గారవంబు
తోడ నదించి ప్రేమను దోచితినిలె !
మైనేని మురళి
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి