ఈ రోజు అంతర్జాతీయ తపాలా దినోత్సవము
(World Post Day)
ప్రణాళిక: దత్తపది - 45
మనసు
- మమత - లేఖ - నేస్తము
ఈ నాలుగు పదాలతో ఉత్తరాల జ్ఞాపకాలనీ, తపాలా ఉద్యోగుల
ఆంతర్యాన్ని ఆవిష్కరించగలరు
తనయులు పంపెడి ధనమును
తల్లికి పూలతో నందించు పోష్టు మాను,
చదువులు నేర్వని జనులకు జాబుల
పూర్తి సారము తెల్పు పోస్టుమాను,
ప్రేమ లేఖలు తెచ్చి ప్రేయసీ ప్రియులకు
ముదము గూర్చెడివాడు పోష్టు మాను,
మమతాను రాగముల్ మనుజుల వద్ద తా
పొందుచుండెడివాడు పోష్ట్ మాను,
నేస్తము నొకరికి, ధనము నిచ్చు దాత
యొకరికిన్, దూత ఐనొప్పు నొక్కరికిని,
తరచి చూడ నాటి జనులెల్లరి‌మనసుకు
పొలుపు నిడచుండుగా నాటి పోష్టు మాను
పొలుపు సంతోషం
పూసపాటి
పోస్టుమాన్ అనగానే తిలక్ గారి తపాలా బంట్రోతు గుర్తుకువస్తారు నాకు. ఆయన కవిత లోని కొన్ని పంక్తులు మాత్రమే యధాతధంగా. అందరికీ జ్ఞాపకం చేయాలనే సదుద్దేశం.
మై డియర్ సుబ్బారావ్ కనిపించడం మానేశావ్
ఏవిటీ - పోస్ట్ మాన్ మీద గేయం వ్రాయాలా!
ఈ నీ ప్రార్థన కడుంగడు అసభ్యం సుబ్బారావ్
ఉత్త పోస్ట్ మాన్ మీద ఊహలు రా నే రావు
ఎండలో వానలో ఎండిన చితికిన
ఒకచిన్న సైజు జీతగాడు
చేతిలో సంచి కాకీ దుస్తులు అరిగిన చెప్పులు
ఒక సాదా పేదవాడు ఇంటింటికి వీధి వీధికి
ప్రతి రోజూ తిరిగే వాడు - ప్రై మినిస్టరా ఏం?
అయితే చూడు
ఆ కిటికిలో రెండు విచ్చిన కలువల్లాంటి కళ్ళు
ఆ వీధి మొగవైపే ప్రసరిస్తున్న చూపుల ముళ్ళు
ఆ కళ్ళలో ఆతృత ఆ గుండెల్లో గడచిన
దేశాంతర గతుడైన ప్రియుడి వార్త కోసం
అమ్మాయీ!
పద్ధెనిమిదేళ్ళ పడుచు దనాన్ని భద్రంగా దాచి
పళ్ళెంలో పెట్టి ప్రాణ నాధుడి కందించాలనే
నీ ఆశ నాకు అర్థమయింది.
అందుకే
వీధి వీధి నంతా మేల్కొలుపు తున్నాయి
వీధి వీధి నంతా కలయ చూస్తున్నాయి
అడుగో పోస్ట్ మాన్!
ఆడుగడుగో పోస్టుమాన్
శ్రీదేవి
మనసు పాడిన పాటనె మమత నిండి
రంగ రించుచు వ్రాయగ రమ్య ముగను
లేఖ నందున తెలుపగ లెస్స గాను
సకల జనులకు నేస్తము, శాంతి దూత
శాయి లక్ష్మి
పోస్ట్ మేన్
ఈ తరం వాళ్ళకి కేవలం ఒక చిరుద్యోగి గా మాత్రమే తెలుసు
కానీ!!
ఒక తరం వారికి పోస్ట్ మేన్ ఒక ఆత్మీయ నేస్తం!!
కాలి నడకతోనే కబురులెన్నో అందించింది
అయిన వారి మంచి చెడ్డలు మోసుకొచ్చే అందమైన వారధి .
ఎండైనా వానైనా చిన్ని గొడుగు సాయంతో
ఇంటింటికీ తిరిగే ఆత్మ బంధువు .
ఆషాఢం లో అల్లుడి నుండి జాబు తెచ్చి
నవ వధువు కళ్లల్లో కాంతులు నింపినా!!
సరిహద్దులోని సైనికుడి క్షేమాన్ని
తల్లి దండ్రులకు చేరవేసినా!!
నిరుద్యోగికి నియామకపు ఉత్తరం అందించినా!!
ఉద్యోగం లా కాక బాధ్యతగల పెద్దన్నలా కనిపించి
మంచి వార్త తెస్తే మిఠాయి తినిపించండి అంటూ సందడి చేసి
దుర్వార్త చదివి దుఃఖిస్తే ఆగి ఓదార్చి వెళ్ళే
ఈ ఆత్మీయుడు కాలక్రమం లో కనుమరుగై పోతున్నాడు
మనసు పొరల్లో ఓ మధుర జ్ఞాపకంగా మిగిలిపోతున్న
మనందరి ఆత్మ భంధువు లాంటి పోస్ట్ మేన్ గారికి
అంతర్జాతీయ తపాలా దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు.
రమ, కంకిపాడు.
ఆటవెలది
మనసు నందు యున్న మాటల మూటలన్
మమత తోడ నింపి మంచిగాను
లేఖ యొకటి రాసి రెక్కలు గట్టిన
నేస్త మదియె యగును నెరుగరేమి
ఉత్పలమాల
ఉత్తరమొక్కటే మనసు కూరట గల్గగ తోడు నిల్చునే
చిత్తము సంతసంబులను శీఘ్రము బొందును గాంచినంతనే
హత్తుకు నుండునే మమత హద్దులు దాటగ లేఖ తోడుగన్
విత్తది నేస్తమా మనకు విశ్వము నందున ప్రేమకున్ సదా
కందము
మనసును తెలుపగ మార్గము
మనవారికి పంచునట్టి మమతల మూటన్
ఘనముగ నింపుచు పంపెడి
మన నేస్తము నిలను నెపుడు మనదౌ లేఖే!!
కందము
మాకును మమతల లేఖలు
మాకును మని యార్దరపుడు మనసులు నింపన్
మా కిల నేస్తము పోస్టే
ఈ కలికాలమ్ము నందు ఈమెయిలొచ్చెన్!!
కళ్యాణ్ చక్రవర్తి, ముంబాయి
మనసున వలపులు పండగ పంపిన లేఖలు
హృదిలో మమతలు నిండగ వ్రాసిన జాబులు
తలంపుల స్నేహము మెండుగ నింపిన లెటర్లు
వేదనతో నివేదనలతో బరువైన ఉత్తరములు
సకల శుభవార్తలు దాల్చిన శ్రీముఖములు
అలుపుసొలుపు ఎరుగక చేరవేసినట్టి వాడు
అనుబంధాలను బ్రతుకులలో నిల్పినవాడు
మన జీవితాలు సుఖమయము చేసినవాడు
వాడే అందరి ఆత్మీయ నేస్తం పోస్టు వాడు
కాలాలు మారినా కనుమరుగు కాడు వాడు
కె మల్లికార్జునరావు
తపాలా బంట్రోతు.
నీవొక ఆత్మీయ బంధువు వి...
నీకై ఎన్నో కళ్లు ఎదురు చూసేవి...
నీవొక అనుభూతి ని తెచ్చే దూతవి...
నీవెన్నో ప్రాణాలకు హిమబిందువువి...
నీవిచ్చే లేఖలతోమమతాను
బంధాలని పెంచే దైవానివి...
నీవెంతో మంది మనసులకు
చిరస్మరణీయనేస్తానివి....
ఉషారాణి
పోస్ట్ మ్యాన్
మనసునందలి ఊసులను
మమత తో నింపిన మాటలను
మధురమైన భావములను
చేర్చికూర్చిన లేఖలను
వారధిగానుండిచేరవేయు
నేస్తము పోస్టుమ్యాను.
డి. వి. హేమలత
కిర్రు చెప్పులు, బెల్లు సైకిలు
ఖద్దరు సంచీ, ఖాకీ బట్టలు
మండుటెండలో వస్తాడు
చల్లని కబురులు తెస్తాడు..
ఆ ఊరి ముచ్చట్ల కుశలములు
శుభలగ్నాల లేఖలు
ఈ ఊరి ఇక్కట్ల ఉత్తరాలు
ఉద్యోగాల ఉత్తర్వులు
మనియార్డరు కూడిన కవరులు
కాటుక పెట్టిన కార్డులు
ఊర్లో చదువరి ఎవరంటే
ఇగిదిదిగో వస్తున్నానంటూ
చదివే వరకూ తోడుండి..
తానే రాసి పంపించి...
తానే చదివి వినిపించి...
తల్లో నాలుక అనిపించి...
అమ్మకు ఉత్తరం
బాబాయ్ కి ప్రేమలేఖ
బుజ్జి నీకు లెటరని
వయసుకి వరసలు కలిపి
మనసుతో చెలిమి చేసే
అందరి బంధువు
మమతల నేస్తము.
ఊరందరికీ పోస్ట్ మామ ...
విష్ణుప్రియ
డాకియ డాక్ లాయ
అతని పేరేవిటో తెలీదు...అసలు మేం అడిగితే కదా??
పోస్ట్ మేన్ అంతే...ఎప్పుడు చూసినా సగం వచ్చిన తెల్ల జుత్తే.....బండ కళ్ళ అద్దాలు...ఖాకీ పోస్ట్ మేన్ డ్రెస్ ....అరిగిన హవాయి చెప్పులు ... పొడుగ్గా ఉన్నా కొంచెం పల్చటి పెర్సనాలిటి...
నాకు తెలిసేటప్పటికే అతని వయసు ఏభై పైనే...కానీ ఇంకా ఎక్కువ గా కనపడే వాడు....
సుబ్బారావు మేష్టా...రు...అల్లంత దూరంలో ఉండగానే ఓ రెండు సార్లు కేక వినిపించేది అంటే తయారుగా అరుగు మీద ఉండేవాళ్లం...ఓ పాత డొక్కు సైకిలు,ముందన కేరేజు దానికో సంచి, సంచిలో ఉత్తరాలు... సరంజామా......రెండిళ్ళ ముందునుంచే మళ్ళీ.... సుబ్బారావు మేష్టరు గారు....రావాల ...రావాల.....ఆగు ఆగలాగ...ఆగాలీ... అనేవాడు...ఆ ఆజ్ఞలూ... విజ్ఞప్తులన్ని సైకిలుకి.....
అతను సైకిలెక్కి తొక్కడం నేనైతే చూడలేదు.ఏ వీధిలో చూసినా అలాగే....అదే నడక...అదే సైకిల్తో.... ఆగు... ఆగలాగ... మాట్లాడుతూ ఉండటం...
సమయం ఎప్పుడైనా ఉంటే ఓ ఐదు నిమిషాలు అలా అరుగుపైన కూర్చుని కష్టసుఖాలు మా మామ్మ తో చెప్పుకనేవాడు....ఏమైనా ఇస్తే జాగ్రత్తగా తన ఖాఖీరంగు బేగులో పెట్టుకుని పట్టుకెళ్ళేవాడు...
వేసం కాలంలో మా చెట్టు మామిడిపళ్ళో...లడ్డో ....ఓ సారెప్పుడో ఆవకాయ ...అలా ఏమిచ్చినా పాపం తీసుకెళ్ళే వాడు...
మా వీధిలో ఎంతమంది సుబ్బారావు లున్నా మా ఉత్తరాలు మిస్సయ్యేవి కావు...
ఒక్కో రోజు సుబ్బారావు గారు అని కేకేసేవాడాయన....కాని....ఈ రోజేం లేవమ్మా.....అని ఓ సారి ఆగి ముందుకు వెళ్ళేవాడు....
దసరాకి డబ్బులిస్తే మహాప్రసాదం అనేవాడు అంతే గాని ఇంత కావాలన్న డిమాండ్ ఉండేది కాదు.
ఎండాకాలంలో అతన్ని చూస్తే జాలేసేది.మొత్తం గాంధీనగరానికి అతనొక్కడే ,ఆ ఎండల్లో పాపం తిరిగొచ్చి అరుగుపైన కూర్చునేవాడు దానికి సంజాయిషీ కూడా ఇచ్చుకొనేవాడు....
బాబూ మాషారూ అమ్మా ఈ రోజు ఉత్తరాలేం లేవు... కొంచెం కూర్చుని వెళ్తానూ, కొంచెం నీళ్ళివ్వండమ్మా ఎండ ఎక్కువ ఉంది అనేవాడు పాపం....
ఇంకా ఎన్నిళ్ళకు వెళ్ళాలో లెక్కచూసుకునేవాడు,మనియార్డరు డబ్బులు చూసుకొనే వాడు...కొన్ని ఇంగ్లీష్ లో ఉన్న ఎడ్రసు తెలియకపోతే చదివి చెప్పమనేవాడు చెప్పిన తర్వాత తెలుగులో ఆయన కెలికినట్టుండే రాతలో రాసుకునేవాడు...
రిటైరైన తర్వాత మరి కనపడలేదు అతను....కానీ కొత్త పోస్ట్ మేన్ వచ్చినపుడల్లా గుర్తొచ్చేవాడు.... ఉత్తరాలు వస్తూనే ఉండేవి కాని ఏదో వెలితి ఉండేది....
కొత్త పోస్ట్ మేన్ లు ఎప్పుడూ వచ్చామా ఇచ్చామా వెళ్ళామా అనే...మరి మేమూ పట్టించుకోలేదు.
కొంతమంది మన జీవితంలో తళుక్కున కనపడతారు...ఎందుకో మరి జ్ఞాపకాలలో మెరుస్తూ ఉంటారు...
ఖన్నాజీ
తోక లేని పిట్టను తోలుకొని వస్తావు
తొంభై ఊసులను ఊహలను
ఓదార్పు యాత్ర లను
అందరి ఆశలను ఆశయాలను
అభినందన చందనాలను
అనుదినము అందించ అతిథిలా వస్తావు
మా జీవితాలకు ఆశ నీవు
మా ఆశయాలకు భరోసా నీవు
ఓ పోష్టుమాను మామా
అనునిత్యం నీవేలే మా ధీమా.....మీ రాంమోహన్ నిజామాబాద్
ఆత్మీయుల క్షేమసమాచారం కోసం
అనుబంధం చకోరపక్షియై ఎదురుచూసేవేళ
ఉత్తరమై ఎదురువచ్చేటి ఆనాటి పోస్టుమ్యాను మరో ఆత్మబంధువే, ఇంటికి దూరంగా చదువులకు దగ్గరగా జీవితలక్ష్యాల కోసం పరిగెడుతున్న సమయాన
నాన్నపంపే డబ్బుకొరకు పసికన్నులు కాయలౌతున్నపుడు
పండులాగా వచ్చి మనియార్డరునందించే పోస్టుమాను అపురూపనేస్తమే,
ప్రణయం ,రూపుదాల్చే పరిణయమయ్యేందుకు
అక్షరాల అనుభూతులు అటుఇటూ హృదయాలను ఫలింపజేసే నిముషాలలో , విరహాగ్ని చల్లార్చె మంచినీటిచెలిమల ప్రేమలేఖై పోస్టుమాను కనిపించేవాడు, విదేశాలలోని కొడుకు మాట ఉద్యోగం వరించిందన్న గెలుపు ఊట,
పెళ్ళిఆహ్వానాల పెద్దరికం మూట
కలిసి నడుద్దామనే పిలుపుల చైతన్యబాట
ఏదైన ఎలాంటిదైనా అన్ని అన్నీ పోస్టుమాను భుజాలెక్కే వచ్చేవి,
ఆనందాల హరివిల్లులను తెచ్చేవి! ఇదంతా నాటి వైభవం
నాటితరం మనసుల్లో నాటుకున్న అనుభూతులచిత్రం!
నేటి నవతరం ఫోనుల్లో చిక్కుకొని కంప్యూటర్లలో ఇరుక్కొని
క్షణం లో వార్తలందుకుంటున్నామన్న సాంకేతికభ్రమల్లో బతుకూతూ, ఎదురుచూపుల మధురబాధను కోల్పోతున్న వేళ.. వారికి పోస్టాఫీసు తెలియదు పోస్టుమాను కలవడు,ఐనా ఇప్పటికీ పోస్టుమాను వీథుల్లో అక్కడక్కడ అప్పుడప్పుడూ తిరుగుతూ కన్పిస్తుంటే, బహుశా !తప్పిపోయిన మనిషితనం చిరునామకోసం వెదుకుతున్నట్టు అన్పిస్తాడు!....
రాంమోహన్ రావు, నిజామాబాద్
అంతర్జాతీయ తపాలా దినత్సవ సందర్భంగా
తేటగీతి
మమతలను విరబూయించు మంచి వార్త
మనసు గాయమ్ము చేసెడి మరణ వార్త
శుభము, నశుభ లేఖలు తెచ్చు సుజన మూర్తి!
ప్రజల నేస్తమా! పోస్టు మేన్! ప్రణతు లయ్య!
డి.రామ నాగేశ్వరరావు
కబుర్లే ఎన్నో తెస్తాడు, అవి కొందరికి తీపైతే, మరికొందరికి చేదు
ఇంకొందరికి ఎదురు చూపు, కొంత మంది నీ నవ్విస్తే మరి కొందరి వేదన తీరుస్తాడు. అందరి లో తానై తనుఅందరి వాడే
బ్రతుకులు ఎన్నో మారుస్తాడు అందరికీ ఆత్మీయులు అయి వుంటాడు పోస్ట్ మ్యాన్ మామయ్య
మంజూషా ఉప్పల
తేటగీతి
మాట లోన దెల్పగ లేని మనసు భాష
లేఖ లందు జూపగ కాంతు లీను కాంత
మోము కోరుకున్న సఖుని ముందు నిల్చి
పలికి నట్టు మురిసి తాను పరవ శించు
మౌన మందున దాగిన మమత దెలిపి
నేస్తముల దరి చేర్చును నేర్పు గాను
ఆటవెలది
జాబు లన్ని దెచ్చు జాగు సేయక తాను
జోరు వానలోను హోరు గాలి
నందు నేమరకను నందించు వార్తలు
నవ్వు తోడ తిరుగు నాల్గు దిశలు
రమ, కంకిపాడు.
గొడుగు చువ్వ
మా అమ్మ వచ్చిన ఉత్తరాలన్నింటినీ చదివాక ప్రతిరోజూ ఆ గొడుగు చువ్వకి గుచ్చేది .
మనసు, మమతలతో రాసిన ఆ లేఖలన్ని తీసి చదివితే కాలం గడిచిపోతుంది .
ఉత్తరాలు, కవర్లు తీసుకొచ్చే వి కబుర్ల పుట్టలు, నవ్వులు , బాధలు , కష్టాలు , కన్నీళ్లు , కవ్వింపులు , ఆనందాలు , ప్రయాణాలు , శుభలేఖలు , అనారోగ్యాలు... అబ్బో కబుర్లే కబుర్లు పోస్టుమాన్ గారు మా అందరి అభిమాని, నేస్తమూను .
అయన వుత్తరం తెచ్చారంటే ఆరోజు సంతోషం .వుత్తరం రాలేదంటే ఓ నిరాశ.
ఏదేమైనా తపాలా సిబ్బంది వారే సారధులు ,వారధులనూ .
మనల్ని, మనవాళ్ళనీ బంధుత్వాలు, బాంధవ్యాలతో
అనుసంధానం చేసేది.
మురళి మోహన్
మీ ఊళ్ళో పోస్టు మాన్ ని చూడాలనిపిస్తోంది
మీ కిర్రు చెప్పుల చప్పుడు చూసి... సర్రున కొన్ని పదాలు వ్రాయాలనిపించి ఒక కందము
కందము 1
కిర్రున చెప్పుల చప్పుడు
జిర్రున సందడిని జేసి చేయూతలతో
ఉర్రూతల సైకిలుతో
చిర్రుమనక నేస్తమై, సచివుడై మురిసెన్
కందము 2
ఖాకీ బట్టల నేస్తం
చేకూర్చేను మమతలను చిరునగవులతో
వేకువ ఝామున సతతము
రేకులు విరిసిన గభస్తి రివ్వున మెరిసెన్
కందము 3
అలుపెరుగక నిత్యము; సై
కిలుపై లేఖలు, వసంతగీతులు పంచెన్
కిలకిలరవముల మనసుకు
పలుచక్కని నేస్తమై తాపాలా మమతల్
కందము 4
ఉన్మీలితమౌ కనులన్
మన్మోహన భావమందు మమతలు పంచెన్
పెన్మిటి లేఖని జూచిన
యున్మేషమ్ముల మమతలు యోషిత మనసున్
కందము 5
గిరులను, నదులను దాటి; న
గరములు, పట్టణములందు ఘనరీతిగనే
తిరుగు తపాలావీరుడు
పరిపరిరీతుల మనసుకు ప్రహ్లాదములన్
కందము 6
చెరవాణీ సంగతమై
మరిచితిమయ్యో మమతల మంజుల లేఖల్
సరస చతుర విషయంబులు
సరదాల తపాల నేడు చరితై పోయెన్
కందము 7
మనసుకి హాయి నొసంగెన్
ఘనమగు నేస్తము మమతల కళ్ళాపి సుధల్
జనియించు మమత సమతల్
కనిపించని పోస్టుమాను కైమోడ్పులలన్
కస్తూరి శివశంకర్
పోస్ట్ మాన్
సఖుని ప్రణయాన్ని , శత్రువు ప్రళయాన్ని
శిశువు ప్రభావాన్ని, పసుపు పూసిన శుభలేఖను
మసి రాసిన మారణ వార్తను ఒకే భావంతో అందించే
నిమిత్త మాత్రుడు పోస్ట్మాను
నవ వధువుల కలువ కన్నుల్లో ఎదురుచూపు,
నిరుద్యోగుల నిండు జీవితపు నిరంతర ఆశ,
సుదూరపు సుపుత్రుల క్షేమంకోరే వృద్ధుల ఊపిరి,
అంతరాలను అధిగమించే ఆనంద సేతువు పోస్ట్మాను
మనసున ఉబుకు భావోద్వేగాలను
మమతలు పండించు మౌన రాగాలను
లేఖల సుమ గంధాలను నేస్తాలకు
చేరవేసే శాంతి కపోతం మన పోస్ట్ మాను
అరిగిన చెప్పులు, అతికించిన కళ్ళజోడు, ఖాకీ బట్టలు,
నెత్తికి టోపీతో నిరంతర నివేదకుడు పోస్ట్మాను
మనీ ఆర్డర్ రూపంలో ఎంత మందికి
చేయూతనిచ్చినా తన అవసరాలకు అప్పుచేయాల్సిన
చిరు జీతగాడు పోస్ట్ మాను
ఊరి రహస్యాలన్నీ గుప్పిట దాచిన నిగూఢ మౌనముని పోస్ట్ మాను
దైవ నిర్ణయాలతో ఏమాత్రం సంబంధం లేని దేవదూత పోస్ట్ మాను
వాణిశ్రీ నైనాల
తేటగీతి మాలిక
మనసు పుస్తకం తెలుపగ మగడు వ్రాసె
మగువ కొక లేఖ మమతల మాల విరియ,
తండ్రి కొక తనయుడు వ్రాసె తనకు కూడ
తండ్రి పదవి దక్కెననుచు, తనయ వ్రాసె
కష్ట సుఖములు మనసును కలత బెట్ట,
బరువు బాధ్యతలు తెలిపి బాధ తీరు
మార్గమే కోరె నేస్తము మంచి పదవి
వేగమే చేరమని నొక విధృతి లేఖ
లేఖ యెవరికైనా వార్త లేవయినను
సమరసముగ భావించిన సాధు జీవి
సంతసపు నవ్వులవియె పెంచమని, బాధ
లన్ని పంచుకుంటు,బరువులన్ని మ్రోయు
నేస్తమా, సంయమనముతో, నిర్వికార
బుద్ధితో నలుపెరుగక పొంక పఱచు
నీవుఁ యోగి పుంగవుడివె, నిచ్చలముగ
సేవ లందించు నీకుమా చేమొగుపులు
అవళూరు సీత
ఇది నా భావన
పువ్వులు నవ్వులై విరబూసే ...నా భరతమాత మెడలో దండగా ...రాజసం ఉట్టిపడ్తున్న ఆ మాత చిరు మందహసం ....ఒక్కో భగత్ ఆజాద్ లను స్పృన్చేన్ ....నేటి దౌర్జన్య సంకెళలనుంది మన భరతమాత ను విడిపిద్దాం .....
కణం కణం నరం నరం క్షణం క్షణం ఈ రుదిరం నీకోసం ఓ భరతమాత .....ఇది నీకు అంకితం తల్లి ఈ దేహం నీ ప్రసాదాం నా స్వేచ్ఛ నీ భిక్ష ....కణం నరం నా రుదిరంలో నీ ఘన ప్రవాహం ...తల్లీ నీకు వందనం ...
రాంమోహన్ రావు, నిజామాబాద్
అంతర్జాతీయ తపాలా దినోత్సవం సందర్భంగా తపాల బంట్రోతు కు శుభాకాంక్షలతో మధురాక్కర మాలిక
అతడొక తపాల బంత్రోతు యతడు తెచ్చెడి లేఖలే
సతమనేక నేస్తములకు సంతసము కలిగించు
అతను జేసెడి వృత్తియే నాహ్లాదము కలిగించు
మతమెరుగని మనసు గల మానవతా వాదియై
వెతలు, మోదముల్ మోసెడి వేగుల వాడితండు
బతుకు యంత ప్రాభవముగా బట్వాడ తో గడిపి
ముతక కాకి బట్టల తోడ ముదము గూర్చున్నతుండు
అతడు పిలిచెడి పిలుపుకై యాశలు నింపుకొని
వితతి యంత నిరీక్షించు వేవేల కాంక్షలతో
చితికిన బతుకు సాగించి సేవా నిరతి తోడుగ
గతమొక మహిమ వెలయించి ఘనత కెక్కెనితగాడు
వెంకట్. సిహెచ్
తేట గీతి
మనసు పలికెడి భావాలు మాట రూపు
దాల్చి, కాగితమందున దాగి, ఒదిగి
మమత పంచెడి మారాజు మామ నుండి
లేఖ యవతార మెత్తిన లేగ దూడ
వోలె చెంగున, గెంతున వొడిని జేర్చు
రక్త సంబంధమే లేని రాజు వయ్య
ఊరి నేస్తము నీవెలే భూరి రాయ.....
జైకర్ విశ్వేశ్వర్ టోణ్ పె, ముంబయి,
విష్ణుప్రియ గారో పోస్ట్....అమ్ములు గారో మీకు పోస్ట్.... చిన్న మేష్టారుగారు గారి అమ్మాయిగారో పోస్ట్...విష్ణు గారో ... ఏఁవన్డోయ్...ఉన్నారా ??
గాప్ లేకుండా వేస్తున్న కేకలు వినగానే, నోట్లో ముద్ద గొంతులో పడేసి, చేతిలో ముద్ద కంచంలో పడేసి... ఒసేయ్ పాపమే!!! అని అమ్మ అరుస్తున్నా వినకుండా...వసరాలోంచి ఒక దూకు హాల్లోకి అక్కడనుంచి ఉరుకున అరుగుమీదకి దూకి ఉత్తరం వెనక్కి తీసుకుపోతారేమో అని పరుగు పరుగున మెట్లుమీదకి దూకి కాలు మెలిపడి చచ్చాన్రో దేవుడో , రాముడో... అమ్మా... ఉష్..అనుకుంటూ అరుగంచున చతికిలపడ్డాను !!
ఎందుకండీ తొందర , నేను wait చేస్తున్నాగా? అలా దూకకపోతే ఏం?
మరెందుకయ్యా బాబూ , అలా పొలికేకలు పెడతావ్ ?
అయినా కొత్తగా రాసేవాళ్ళెవరున్నారు? ఓకేళ మీరు రాపోతే అరుగుమీద పడేసి పోతాను, ఏం బంగారం అరిగిపోద్దా ?
ఎప్పుడూ వచ్చే ఉత్తరమే లెండి, మీ డార్లింగ్ గారి దగ్గరనుంచే .. అనేసి నవ్వుతూ, ఈసారి మళ్ళీ ఇలా దూకడాలు గట్రా చేయకండి, అడ్రస్ అప్పారావు గారి ఆస్పత్రికి మార్చాల్సి వస్తుంది !.. పన్లో పని, కాలికి జండూబామ్ రాసుకోండి, బెణికినట్టుంది వాపులేదు , అని ఒక ఉచిత సలహాతో పాటు, ఉత్తరం నా పక్కన పడేసి,ఈసారి మజ్జిగ ఇచ్చేలా లేదు మీ పరిస్థితి, మళ్ళీ సారికి రెండుగ్లాసులు బాకీ , పద్దులో రాసుకుంటాలెండి... ఏఁవిటో ,ఈవిడ ఎప్పుడూ వచ్చే పోస్ట్ కి ఇంత హడావుడి చేస్తుంది...అని సణుక్కుంటూ వెళ్ళిపోయాడు పోస్టుమాన్ !!
కుంటుకుంటూ నెమ్మదిగా పడక్కుర్చీని చేరి ,కాలు స్తంభానికి ఆన్చి...
నా అత్తకూతురు , ప్రియమైన నా విష్ణుకి .... అంటూ మొదలైన ఉత్తరం చదవడం కానిచ్చాను, ఆ ఉత్తరం చదివిన నాకు మేమిద్దరం చెట్టాపట్టాలేసుకుని తిరిగిన వీధి రోజులు, పంచుకుతిన్న చాక్లెట్ కథలు, చందమామ కింద మడతమంచంమీద పడుకుని చుక్కలు అందుకున్న కలలు ,చిలక పంచిన సపోటాని పంచుకుతిన్న రోజులు కళ్ళముందు కనబడ్డాయి , అంత అందంగా, అంత నిజంలా ఉంది ఆ ఉత్తరం❤️ , ఆ ఊహల్లో మళ్ళీ మేము కలుసుకునే రోజు గురించి కళ్ళు తెరిచి కలలుగంటుంటే...
జండూబామ్ సీసాతో అమ్మవచ్చి పక్కనున్న ముక్కాలి పీట మీదకూర్చుని , ఆలస్యం చేయకుండా నా కాలు లాక్కుని బెణుకు నెప్పి పెరిగేలా రుద్దుతూ, హైదరాబాద్ నుంచేనా ఉత్తరం ? మావయ్య , అత్త , అమ్మమ్మ ఎలా ఉన్నారట ? మళ్ళీ వారం వస్తున్నారా ? ఈ సారి మావయ్యని ఎక్కువ సెలవు పెట్టి ఉండేలా రమ్మన్నానని తిరిగి రాసేప్పుడు నా మాటగా రాయి, నీ దగ్గర కొత్త బట్టలు, చెంప పిన్నులు, బొట్టు బిళ్ళలు ,రిబ్బన్లు , చార్మినార్ గాజులు అన్నీ అలానే పెట్టి పూజితంలా పడున్నాయి, కొత్తగా నీకోసం తీసుకురానక్కర్లేదని చెప్పు .. వాళ్ళేమో అభిమానంగా తేవడం నువ్వు చూస్తే బైరాగిలా తిరగడం, దానం చేయలేము , దాచి పెట్టలేము !!..., ఏదీ ఓసారి నన్ను కూడా చదివనీ , అయినా ఏముంటాయే మాటి మాటికి కలిసే మీకు వారం వారం మాటలూ, రహస్యాలు !!
అమ్మా నువ్వాపితే నేను ఒకటి చెప్పాలి... ఆ..హ్మ్మ్...చెప్పు త్వరగా !!
ఈసారి వాళ్ళు రారు, ప్రతిసారి మేమేనా? ...మీరు రండి అని అన్నారు , మొన్నసారి యాదగిరిగుట్ట తప్ప ఛార్మినార్ అవీ సరిగా చూడలేదు కదా, ఈ సారి గోల్కొండ కూడా వెళదాం అని అంటున్నారు..మరి నాన్నారితో చెప్పి టిక్కెట్లు బుక్ చేయమను ,నేను కొన్నాళ్ళు అక్కడే ఉండి వస్తాను !!
అమ్మా...అప్పుడే మీరిద్దరూ వేసేసారా ప్లాను , ఈ ఊళ్ళో అయితే ఏ వీధిలో తిరిగినా ఈ వీధికే చేరుతారు, ఆ మహానగరంలో ఇద్దరూ చెయ్యి చెయ్యి పట్టుకున్నారంటే ఇద్దరికీ ఒళ్ళు తెలియదు, మొన్నలాగే బిర్లామందిర్ దగ్గర తప్పిపోయిన వాళ్ళు కింద మార్కెట్లో గాజుల అంగడి దగ్గర తేలారు , ఇందిరాపార్క్ అని,ఎగ్జిబిషన్ అని, త్యాగరాయ సభ అని పోతారు...ఏ అర్థరాత్రికో వస్తారు, అప్పటివరకూ మీ అత్త ,నేను లబలబలాడుతూ ఉండాలి, మీ మావయ్యేమో పర్లేదంటాడు,అమ్మమ్మేమో నన్ను సణుగుతూ ఉంటుంది... నా వల్లకాదు బాబూ మీ నాన్నగారితో నువ్వే మాట్లాడుకో !!
సర్లే , అమ్మకిష్టం లేదట, మేము రావట్లేదని ఉత్తరం రాసేస్తానులే ...
ఒసేయ్ , రాక్షసి పుట్టింటికి వెళ్ళడానికి నాకు నెప్పేమిటే ?హాయిగా మీ అత్త వండిపెడుతుంటే కాలిమీద కాలేసుకుని కూర్చుని తినొచ్చు, నేను కూడా నీతో పాటే కొన్నాళ్ళుంటాను, నాన్నారినే సెలవు ఎక్కువ పెట్టమందాం, రిప్లై రాసేయ్ ఇక... కానీ ఒకటి, బుద్ధిగా ఉండకపోతే ఈసారి సెలవులు ఉండవు గుర్తుంచుకో.... సః.. రేః ...
నా మామ కూతురు ప్రియమైన నా డాలీకి....నీ విష్ణు రాయునది...
PS: మా పోస్ట్ మెన్ కి నోరు తిరగదు, అందుకే డాలీ బదులు డార్లింగ్ అంటాడు దాని అసలు పేరు వసుంధర.
పనిలో పనిగా ఒక్క మాట Happy World Post Day .....
ఉత్తరం తెచ్చిన కుశలం
విష్ణుప్రియ
కందము
పండు మిరప పచ్చడిదిన
మండగ నేమౌను నోరు మనసులు కోరన్
నిండును కడుపులు చక్కగ
పండుగ జేయంగ దలచె వడి వడిగా నేన్!!
కందము
జాడీలను వెదుకుచు మరి
దాడులు జేయగ వనితలు తప్పక దొరుకున్
వేడిగ యన్నము వండుకు
తోడుగ పచ్చళ్ళు తినగ తొందర తగునే!!
కందము
కంగారుగ తినవలదట
గోంగూర ను తరచి తరచి గొంతున దింపన్
ఇంగువ తో పోపు గలిపి
నింగిని తాకగ ఘుమ ఘుమ నిలుచున జివ్హా!!
కళ్యాణ్ చక్రవర్తి, ముంబాయి
ఆహాహా . . . . ఆవపిండితో ముస్తాబయి,
కారంతో మమేకమై, కమ్మని నూనె తమని ముద్దాడుతుంటే
పోతన గారి నుండి శ్రీశ్రీ వరకు రసాస్వాదన లో తన్మయత్వం చెందిన పద్యాలు వ్రాసిన వారే . . . . .
ఆటవెలది
మరపురాని రుచులు మిరుమిట్లు గొలుపుచు
నోటిలోన నీరు నూరజేయు
నూరగాయ యన్న నుర్విలో యిదియేను
కవుల కూరునుఘన కవన సుధలు
ఇంక అందరికీ ఇప్పుడు నొరూరగాయానమః
కందము
అరుదగు ఘనమౌ రుచులన్
పరిపరి శోధించి జాడి పరిమళములతో
తరియుంచి జిహ్వకింపై
మరపించు రుచులకు మేటి మకరందమదే !
ఊరగాయ పచ్చడి తోడ యోదనంబు
జిహ్వకు రుచించు చక్కని చింత కాయ
పచ్చడి రుచి వర్ణింపగా పరుగులెత్తి
భోజనముకు వచ్చెడి యాంధ్ర భోగులైన
భోజన ప్రియుల సర్వ వైభోగ మేమి
మామిడి,టమాట,గోంగూర మహిమ యేమి
పండు మిరప పచ్చడి నెయ్యి మెండు గాను
వేసి యొక పట్టు పట్టగ ప్రీతి కలుగు
పచ్చడి యెరుగని మనిషి పస యెరుగని
భోజనమ జేయు, భువియందు రాజసముగ
జిహ్వకు రుచి పచ్చడి యిచ్చు శ్రేష్ఠముగను
కస్తూరి శివశంకర్
గేయ రచన,
ఇంటింటికి నేస్తము,
కొందరికి మమత లు పంచే లేఖలు,
ఇంకొందరికి మనసులు తెలిపే లేఖలు,
మరికొందరికి గుండెలు పిండే లేఖలు,
అందరికీ అతడు "సమవర్తి ".
గాంగేయ శాస్త్రి, రాజమండ్రి,
తంతి-తపాలా
ఒకనాటి మాట......
నాడు హంసలు, పావురాళ్లు, డేగలు, వార్తాహరులు......
అలా అలా జీవితం గడుపుతున్న వేళ, నేనున్నానంటూ వచ్చావు
నీ పేరు తంతి- తపాలా అని చెప్పావు
ఏ వార్త ఐనా చేరవేస్తానన్నావు, ఎంత వేగంగా ఐనా చేరవేస్తానన్నావు
ఏ వస్తువైనా పదిలంగా తీసుకెళ్లి ఇస్తానన్నావు
ఎంత డబ్బైనా భద్రంగా అందిస్తానన్నావు
ఊళ్ళు, మండలాలు, తాలూకాలు, జిల్లాలు, రాష్ట్రాలు, దేశాలు దాటివెళతానన్నావు
రవాణా మార్గమేదైనా, దారి ఎంత కష్టంగా ఉన్నా సేవ చేస్తానన్నావు
పోస్టుమాన్ రూపం లో మనసుకు దగ్గరై మమత తో ఇంటిమనిషివైనావు
లేఖలు అందించే నేస్తం గా ఖ్యాతి గాంచావు.
ఎండయినా, వానైనా, మంచైనా, మార్గం దుర్గమమైనా నీ సేవలు మానలేదు
నీకు పోటీ ఎంతమంది వచ్చినా నీ స్థానాన్ని ఎవరూ ఆక్రమించలేనివిధంగా మా అందరి మనసులలో చెరగని ముద్రవేశావు
ఇంతమంచి మా నేస్తానికి అంకితమిస్తున్నా ఈ నా కవిత
వారణాశి శ్రీలేఖ
పోస్ట్ అనగానే లేడి కంటే వేగంగా పరిగెత్తే మనసు
ప్రియనేస్తం పోస్టుమెన్ ఇచ్చిన కవర్ తీసుకున్న వెంటనే
ఎప్పుడెప్పుడు దానిని చదువుదామా అన్న ఆత్రం
తెరిచి చూద్దాం అనుకున్నా ,వెనకనే బిలబిలమంటూ వచ్చే ఆప్తులు
నాకు నాకు అంటూ ఆ లేఖను అందుకోవాలని ఆరాటపడే మనసులు
లేఖలోని అక్షర సుమాలు ఇంటిల్లిపాదినీ ఆనందోత్సాహాలతో ముంచి వేసే మధుర క్షణాలు.
ఈ కంప్యూటర్ యుగంలో మిగిలింది
ఒక్క క్షణం లో అన్ని మాయమై పోయే అనుభూతులు.
డి. నాగమణి.
నా వచన ప్రయత్నం
అప్పట్లో..
మనసుతో మాట్లాడేవారు స్నేహితులు...
మమతలూ మాటలూ మోసేవి లేఖలు...
ఆ కాలపు కలం నేస్తం... కలకాలం...
"e" కాలం... తెలియని దోస్తి కాల్పనికం...
#కన్నాజీరావు
సమస్య : “దాని సుతులైదుగురు కూడిరా నెలతను”
నా పూరణ
ఇరువు రను మనువాడెను నిచ్చ తో మృ
దాని సుతు,లైదుగురు గూడిరా నెలతను
కుంతి కోర దృపద సుతన్, కూడె చక్రి
కష్ట భార్యలు ముదముగ నిష్ట పడుచు
మృదాని = పార్వతి
ఆటవెలది
చెప్పు మాటలెపుడు చేయక బుద్దిగ
ఓటు కొరకు తాను నోటు పంచి
మనసు నందు నెపుడు మలినమ్ము తో నభి
"మతము మార్చువాఁడె మంత్రి యగును"
ఆటవెలది
ప్రజల మంచి గోరి పనులను జేయుచు
వారి మాట లెపుడు కోరి నిలుప
రాజ్యమెదుగు కొరకు రారాజు యొక్క స
"మ్మతము మార్చువాఁడె మంత్రి యగును"
కళ్యాణ్ చక్రవర్తి ముంబాయి
ఎంత మంచి వాఖ్యాలు
మన సమూహానికి సరిపోతాయి..
ఒక చేతిలోని గీతలే
ఒక తీరుగా కలిసుండవే
ఒక వేలి ముద్రలో పోలికే
మరొక వేలిలో కనిపించదే
ఎక్కడ పుట్టిన వాళ్ళో ఏ దిక్కున మొదలైనోళ్లో
ఒక గుండెకు చప్పుడు అయ్యారుగా
ఏ నింగిన గాలిపటాలో
ఏ తోటన విరిసిన పూలో
ఒక వాకిట ఒకటై ఉన్నారుగా
కళ్యాణ్ చక్రవర్తి ముంబాయి
సమాప్తం
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి