ప్రేమలేఖ / ఉత్తరం, చిత్రం పై పద్యం - 53,

 

శీర్షిక : ప్రేమలేఖ / ఉత్తరం

 చిత్రం పై పద్యం  - 53

మీ స్మృతిపధంలోని అందమైన , 

భావుకత్వము పద్య / వచన కవితలు 

************************************************************

నాలోని నీకు నీలోని నేను రాస్తున్న లేఖ 

 

తొలకరి జల్లు కురిసాక వచ్చే మట్టిపరిమళంలా  నీ జ్ఞాపకాలు నన్ను చుట్టుముట్టిన ప్రతిసారీ తొలి సంధ్యలో సూర్యుడితో

మలి సంధ్యలో జాబిలితో ఉన్నట్టుండి కురిసే చినుకులతో

అనుకోకుండా మెరిసే హరివిల్లుతో ఆమని లో కోయిలతో

హేమంతం లో పొగమంచుల మాటున దోబూచులాడే తుషార బిందువులతో గ్రీష్మంలో మల్లెల పరిమళాలు మోసుకొచ్చే చిరుగాలితో నిశిరాతిరివేళ వెన్నెలతో నిదుర దూరమైన వేళ కన్నీళ్ళతో ఎన్నెన్ని లేఖలు పంపానో నీకు!!

 

ఇన్ని భావాలతో ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతూ నేను అక్షరాలతో కుస్తీ పడుతుంటే హృదయాకాశం లో చందమామ లా మెరిసి అన్నిటికీ సమాధానం ఇదే అన్నట్టు చల్లని ఓ ఓ చిరునవ్వుతో నన్ను మంత్రముగ్దుడిని చేసి వెళ్లి పోతావ్ న్యాయమా చెలీ!!

 

రమ, కంకిపాడు - తెలుగు తేనియలు 

 

 

 

ఆటవెలది

లేక లేక నొక్క లేఖ వ్రాయగ నేను

చీటి నిచ్చె నాకు చిన్నదొకతి

సంతసమ్ము లపుడు అంబరమ్ము ను తాక

పెళ్లి రండి యనుచు వెళ్లి బోయె

 

ఆటవెలది

లేక లేక నొక్క లేఖ వ్రాయగ నేను

చిత్తమిచ్చె నాకు చిన్నదొకతి

సంతసమ్ము లపుడు అంబరమ్ము ను తాక

పెళ్లి రోజురాగ వేడుకాయె

 

కందము

ఉత్తరమును వ్రాయగ నీ

చిత్తము నుల్లాసమొంది చిందులు వేయన్!

పుత్తడి మెరుగులు దిద్దుచు

మొత్తము నీ ప్రేమ నింపు మోదము తోడన్!!

 

తేటగీతి 

మనసు నిండుగ ప్రేమను మంచిగాను

నింపి యుంచిన జాలును నిర్మలముగ

లేఖ యందలి భావము లేకనేమి

పొందు ప్రేమను దప్పక విందుగాను

 

కళ్యాణ్ చక్రవర్తి ముంబాయి - తెలుగు తేనియలు

 

 

వాలు కుర్చీలో, జాలువారు పైటతో,

సిగలో పూలతో, చుబుకం పై వేలితో,

చదువుతున్నది తన పతిదేవుని ఉత్తరం,

ఊహలలో తేలుతున్నది విరహవేదనతో.....

 

గేయ రచన,

గాంగేయ శాస్త్రి, రాజమండ్రి - తెలుగు తేనియలు

 

ప్రేమలేఖ  ...  (ఖండిక)

ఒక సరణిలో చదువుకోగలరు.

కందము  1️

వాలుకనుల కలకంఠివి

శైలతనయ! కనుల మిసమిసలనేగాంచెన్   

మేలిమివన్నెల చిలుకా

నీ లాస్యములే మనోజ్ఞ నీహారములై

 

కందము  2 

జిలుగులు; అందెలరవళులు !  

కలకంఠినగవు విపంచికాశింజనమై 

చెలియా !! నీ సరసీరుహ

విలసిత నయనాంచలముల వేడ్కలు కొరకై       

 

కందము  3 

నా ప్రియసఖీ ! వలపులకు 

నీ ప్రణయాంకతటముల్ ! కనికరించు ప్రియా      

సుప్రియ ! మృదుల హృదయమై   

నా ప్రణయపు సీమలో కనబడకయకటా 

 

కందము  4️

చెంపకు చేరెఁడు కన్నులు

సొంపుల కలకంఠి సౌరు సోయగముల క 

వ్వింపుల వేళా !  సిగ్గుల      

కెంపులు సిరులై ,కటములు కెందామరలై  !

 

కందము  5️

సరసము సల్లాపములను  

మురియుచు మరచిన తరుణము మోహనమయమై  

హరితములౌ వలపులుగా 

కురిపించంగా మధురసకూజితమాయెన్         

 

కస్తూరి శివశంకర్ - తెలుగు తేనియలు

 

 

శుభలేఖ

వారిరువురు ప్రేమలేఖలతో కలలు , కల్పనలు , వర్ణనలు , పొగడ్తలు ,వాగ్దానాల

వాహనాలలో వీరవిహారం చేయుచూ వారి ఆలోచనలను నవలోకములు , హిమాలయాలు , బృందావనములు దాటించు చూ ఊహల సౌధములు

నిర్మించు సమయమున వారి పెద్దలు ఉత్తర ప్రత్యుత్తరములతో ప్రేమికుల వివాహం నిశ్చయించెదరు గదా !

మురళి మోహన్ - తెలుగు తేనియలు

 

 

ప్రేమలేఖ

లేఖా ఓ లేఖా కావునువ్వు కేవల ప్రేమలేఖ ఎందుకనగా....

ఓ తల్లి ( తండ్రి) దూరాన చదువుతున్న తన బిడ్డ కి వ్రాసినపుడు ప్రేమని తెల్పటం తో పాటు వెళ్లినపని మరివకు అని గుర్తు చేస్తావు

ఓ తల్లి ( తండ్రి ) ఉద్యోగ నిమిత్తం దూరానఉన్న తన బిడ్డకు ప్రేమ పంచటం తో పాటు దారితప్పకుండా చూస్తావు

ఓ స్నేహితుడు ( రాలు ) కి ఒంటరితనాన్ని పోగొట్టే మందువౌతావు

ఓ ప్రేయసి ప్రియుల మధ్య భావ వ్యక్తీకరణకు వారధివై మనసులు దగ్గర చేసి భావిజీవితానికి పునాది వేసి శుభలేఖ గా మారి పరమాత్మ పాదపద్మములను చేరతావు

ఓ కవి ( కవయిత్రి ) ని తన అభిమానులకు దగ్గర చేస్తావు

ఓ వీర సైనికునికి ప్రేమ తోబాటు కుటుంబం నుండి దూరంగా ఉన్నాననే చింత తో కర్తవ్య విముఖుని గావద్దని ఉద్బోధ చేసి దేశరక్షణ చేయిస్తావు

రాజ్యాల మధ్య యుద్దాలు తేగలవు ఆపగలవు. వాటిరూపురేఖలే మార్చగలవు

మాధ్యమాలుమారినా నీ విలువ ఏమాత్రం తగ్గలేదు

ఎన్ని సంవత్సరాల తర్వాతైనా చదివినప్రతిసారీ అవే అనుభూతులను పంచుతున్న నిన్ను పదిలంగా చూసుకుంటూ జ్ఞాపకంగా దాచుకుంటారు నిన్ను

అటువంటి నువ్వు కేవలము ప్రేమలేఖవి కావు. నువ్వొక లేఖాస్త్రము

 

వారణాశి శ్రీలేఖ - తెలుగు తేనియలు

 

 

ఆనాడు

కాలంకాగితం మీద నామనసు హరివిల్లై రాసుకున్న అక్షరాలరంగు ను ప్రేమ అని ప్రకటించలేక పోయాను..

ఏనాడూ నా హృదయ ఉప్పెనల శబ్దాన్ని మౌనంగానే భరించా కానీ ఆ శబ్దస్వరూపం ప్రణయమని నిరూపించలేకపోయానూ..

కాలం విసిరినజీవిత మలుపులు లెక్కిస్తుంటే అపుడే మూడుదశాబ్దాలు గడిచాయి!

ఇప్పటికీ ఇంద్రధనుసులో నీ రూపాన్ని,  చల్లగాలిలో నీ ముంగురులను,

ఏటిచప్పుళ్ళలో నీ నవ్వులనూ, పచ్చదనాల్లో నీ ఉనికిని పసిగడుతూనే ఉంటాను !

అనుభవం కంటే జ్ఞాపకమే మధురమని మరిమరి తలచుకుంటు,

వర్తమానం లోని గతం ను స్వగతంగా స్మరిస్తూ..!

రాంమోహన్, నిజామాబాద్ - తెలుగు తేనియలు

 

 

ప్రియుడు వ్రాసిన ప్రేమ లేఖ

తరువోజ

అనురాగమంతయు నతిమనోహరపు  హరువు గూర్చి లిఖించి నార్తి లేఖయిది

అనురక్తి కలిగించు నద్భుత వలపు  హరివిల్లుల సుమగంధక్షర మాల

మనసులోని మధుర మమతల తలపు మాలిమిగ మలచి మహిమగ వ్రాసె

వినుమా చెలియ వెండి వెన్నెల కురియ పేర్మినంతయు తెల్పు ప్రేమలేఖయిది.

 

మరొక లేఖ మధురాక్కరలో

 

వన్నెల చెలియా హృదినందు  ప్రణయ రాగంబు నీవే!

చిన్నెలన్నియు జూపెడి చిన్నారి నా ప్రేయసి!

వెన్నెలంత కనుల యందు వెలయించెడి ప్రియతమా!

ఎన్ని భావములు కలిపి యెరిగింప వ్రాసితినో!

విన్నపాలన్నియు తెలుపు ప్రేమ లేఖ చదువుమా!

కన్నుదోయి నా యందుంచి గారముగ పిలువుమా!

పొన్నరి మది గల మగువా పొంతము చూపరాదే!

వన్నెగాడి మనసెరిగి  వలపు తెలుప రావేల!

 

వెంకట్. సిహెచ్ - తెలుగు తేనియలు

 

మనసు చెప్పిన మాటలు మధువు లొలుక

లేఖ నందున సుందర  లేఖి పట్టి

తెలియ జేయగ   సఖునికి తెల్ల వార

వ్రాయు   చుండెనె  ప్రేమగ    వాంఛి తముగ

సాయి లక్ష్మి - తెలుగు తేనియలు

 

 

చంపకమాల  

తొలకరి ప్రేమరాగములతో మదిలోమధురోహ లేఖలై ! 

సలలితధారలై ! మనసు జావళిగీతుల కూర్చినట్లుగా 

కలికి మనోజ్ఞమైన కలకంఠికి ప్రేమని దెల్పుశక్యమా ?

చిలుకల పల్లటీ స్వనపు శింజినులై మురిపించు లేఖలే

విలసితమైన భావముల వెల్గులనిండిన " ప్రేమలేఖలే"  

తలపుల వానలో మధుర ధారల సంగతమైన లేఖలే 

కలతలులేక, పొంకముల గంధములెన్నియొ పంచు లేఖలే  

 

కస్తూరి శివశంకర్ - తెలుగు తేనియలు

 

 

నా....నీకు...

ఏమని వ్రాయను,ఎంతని వ్రాయను...

ఈ వర్షపు చాయలలో... ఇంద్రధనస్సు రంగులలో

అన్నిటా నీవే కనిపిస్తున్నా వని వ్రాయనా...

హరివిల్లు లోను సప్త వర్ణాలు నాకు

నీలో సప్తసుగుణాలుగా కనిపిస్తున్నాయని వ్రాయనా...

మబ్బులంత వేగంగా మబ్బులతో కూడా వచ్చి నీముందు వ్రాలలని ఉందని వ్రాయనా...

నీ ఎడబాటు కలిగే బాధను ఈ మేఘాలతో సందేశంగా పంపించాలనుందని వ్రాయనా..ఈ ఆహ్లాద వాతావరణం లో కాలమే భారం గా మారిందని వ్రాయనా...

నీవొస్తున్నావనే కబురు కోసం నాహృదయ నెమలి నాట్యమాడాలని ఎదురు చూస్తోందని వ్రాయనా.......

ఉషారాణి - తెలుగు తేనియలు

 

అలజడి రేపిన మనసుకు

ప్రశాంతత నీ వదనం

రాసిన ఎన్నో ప్రేమలేఖలకు

ప్రత్యుత్తరం నీ చిరునవ్వే

విశాల గగనంలో

విరబూసిన హరివిల్లుతో

నీ మేనిఛాయ తో పోటీపడుతుంటే

ఆహ్లాదం నీలిరంగు ఆకాశమై

తొణికిసలాడే నీ పరువాలులా విస్తరిస్తుంటే

నీకునాకు మధ్య సరిహద్దే లేకుంటే

సంద్రము లా విస్తరించిన

నా హృదయ నీరాజనం

నీ రాజసం

ఆకాశమున మెరిసే నక్షత్రాన్ని గుర్తు చేస్తే

అభినందనం అక్షరాభిషేకం

 కోవూరి - తెలుగు తేనియలు

 

 

ప్రియుడు రాసిన ప్రేమలేఖ

ఓ ప్రేమ మాధురీ,

నీలాల గగనము నీకురులు తలపించు

హరివిల్లు రంగుల్లొ నీ హొయలు కనిపించు

నాహృదయ స్పందనమున నీ నామమె వినిపించు

కాలచక్రము నెమ్మదిగా కదులుచున్నట్లనిపించు

నీ మోము కనుటకై నిరీక్షణ తప్పదనిపించు

నీ లేఖ కొరకై నా మనసు తపియించు

ఈ లేఖ గని నీవు శీఘ్రమే స్పందించు.

డి. వి. హేమలత - తెలుగు తేనియలు

 

చెలీ!నీ స్నేహితురాలు ఇంటి నుంచి నువ్వు వస్తుంటే....

ఎదురుగా మీ అన్న తో నేను తొలి చూపే నిన్ను వరించింది!

బ్రహ్మచారి కళ్ళకి ఎంత పదునో!

పెళ్లిలో ఎందరు ఉన్నా వాళ్ళని తోసుకుని నా కళ్ళన్నీ.... నీవైపే!

 సఖీ!పెళ్లి అయిన చాలా ఏళ్ల వరకూ

నాచేతితో నీచేయి పట్టుకుని వర్షంలో నడిచినా ఒంటి మీద పడ్డ నీళ్లు ఆవిరయిపోయేవి!

అన్నం తినడం ఆలస్యం అయినా! నీ చూపులు నా దాహం తీర్చేవి,

నీ కబుర్లుతో నాపొట్ట నిండేది!

మన పిల్లల పెళ్ళిళ్ళు అయ్యాక, నాకు నువ్వు నీకు నేను అనుకున్నా!

మనుమరాళ్ళను ముద్దు చేస్తూ అక్కడే ఉండిపోయావు!

ఈ చంటివాడు నీ కోసం ఈజన్మంతా ఎదురుచూస్తుంటాడనీ

నీ అడుగుల సవ్వడి ,గాజుల గలగల నాకిప్పుడు మన్మధ బాణాలు అని

నిన్ను పిలవడమే నా పెదవులకు మధుర గుళికలు అని మరచిపోకు శ్రీమతీ!

 

ఓలేటి ఉమా సరస్వతి - తెలుగు తేనియలు

 

 

కవి గారి ప్రేమ లేఖ

ఇందువదనా. నా డెందము నలంకరించిన సుందర వదనా . అందమైన నీ వదనము యేరీతి వర్ణించ గలను. ప్రభవ ఉగాది కవి సమ్మేళణములో నీ యొక్క ముగ్ధ మనోహర రూపం గాంచిన  ఆ  శుభ సందర్భము ఇంకనూ నాకు గుర్తు ఉన్నది. శ్వేత మేని చ్చాయతో నిగ నిగ లాడు నీ సుకుమార రూపము గాంచి నింగిలోని కలువ రాయునికి కన్ను కుట్టి కాల వర్ణ మేఘముల మాటున దాగుకొనెను గదా. 

ఘనమైన వాక్చాతుర్య  పటిమకు వేదిక పై నున్న సరస్వతీ పుత్రులు  శిరస్సు వంచి ప్రణామములు చేసిన ఘటన నా

యొక్క మనో ఫలకముపై  చెరగని ముద్ర వేసెను గదా  గంగా  ప్రవాహము వోలె  సాగు నీ  యొక్క సాహిత్య ప్రతిభకు

ఆ విరించి సతియు  చిరు మందహాసము లొలికించి నిన్నాశీర్వదించిన చందమున మాత  చిత్రపటమునకు వేసిన సుమమాల నీ యొక్క గళము పై బడ ఉలికిబాతూటుతో నీవు వేసిన కేక నా హృదయ వీణాతంత్రులను మీటినవి గదా

నీవు వయ్యారముగా  నడచు సమయాన  ఊరువుల వరకు జారిన నీ నల్లని వాలుజడ  ను జూచి  యా కాల సర్పము

సిగ్గుతో తల దించుకొనెనుగా.  ఓర చూపూలు చూచుచున్నట్టి  నీ  నయన యగళమును గాంచి సరోవరమున నివసించు మీన సమూహములు ఉక్కిరి బిక్కిరిగ పై కెగయు  చుండెడివిగదా.  పసిడి వదనము పైన  యుంచిన తిలకము  గాంచి అర్కుని బింబము తర్కము చేయు చుండెనుగదా.  బిగుతుగా నున్న నీ చనుదోయి పైన  నిలువ జాలక నీదు పైట పలుమార్లు భూ పతనము అగు చుండెడిది గదా.   పిడికిట పట్టు నీ లేత నడుమును  కాంచి హింమోచికా పత్ర కాండములు (తోటకూర కాడలు) తలలు దించు కొనెడివట.  నీయొక్క  సునిసిత  రూపము ను గనిన

శచీపతి  నీ సౌమ్దర్య రహస్యమును కనుగొని రమ్మని అప్సరసలను భువికి పంపిన మాట అసత్యమా.

 

నిన్ను నా సహ ధర్మ చారిణి గ చేపట్ట దలచి నిన్ను సంప్రదించగా  నా యొక్క పితృదేవుల యాజ్నను నేను జవదాటను   అని తెలిపినావు. ఏటులనో ధైర్యము చేసి నీ పితృ దేవులను అడుగగా  మంచి శతకము ఒక్కటి వ్రాసి అంకితమిచ్చిన నిన్ను నాకిచ్చి వివాహము చేతునని నొక్క నియమమును పెట్టిన విషయము నీకు తెలియనిది కాదు గదా . గురువు చెంత చేరి చందస్సు నేర్చి ఘనముగా  తేట గీతి లో నొక శతకము వ్రాసి  మీ నాన్నగారికి ఇవ్వ యతులు గతులు తప్పెనని దాని తాట వలచె. మరి యొక మారు చంపక మాల వృత్తములో  పద్య తారావళి వ్రాసి సమర్పించ ప్రాస లెకుండా ఈ చంపకమును కంపు వేసి నావనుచు  నన్ను చంపినంత పని చేసెను . కందము అందముగా నీ రూపు వర్ణించి వ్రాసి సమర్పించ నా సుత గురించి నీకే రీతి తెలుసును యనుచు నన్ను కొట్టినంత పని చెసి నీ బొంద కవిత్వమని విసరి వేసెనుగదా. అతి కష్టము మీద సీస పద్య అర్ధ శతి వ్రాసి ఇవ్వగా ఎత్తు గీతి లేదని నా నెత్తి మీద ఆ కాగితములు విసరి వేసి వెడలి నాడు గదా. 

పద్యము వ్రాయుట కుదరక నొక దండకము మీ నాన్న పై వర్ణీంచి వ్రాయ నెను ఇట్టి వాడను అని నా  భార్యకు ఇంత వరకు తెలియదు భడవా  యనుచు వాటిని  చింపి నా కండలు అరుగునట్ట్లు చితక కొట్టేను గదా. 

హంస వాహిన , వనమయూర, మత్త కోకిల . మదన విలసిత, ప్రముదితవదన ,నవమాలిని ,వసంత తిలక , వనమంజరి ,మత్తకోకిల, మంజుభాషిణీ చంపకం కేసరి ,మంగళ మహాశ్రీ  ఎన్ని సార్లు ప్రయత్నించినా  నా వల్ల  మంచి పద్యము వ్రాయట  కుదరదని తలచెనో యేమో నీకు వేరొకరితో వివాహము చెసి అత్త వారింటికి పంపెను గదా.   ఈ  వికృతి నామ సంవత్సరములో మరల నీ యొక్క అవధానము  ఈ  కళా పీఠములొ జరుగుచున్నదని  తెలిసి నిన్ను చూడవలెనని నీతో ముచ్చటించ వలెనని తలచి  సభలో కూర్చుండి నీ రాకకై  ఎదురు చూచు చుండ మంద గమనముతో  వేదిక పైకి వచ్చిన నిన్ను చూసి  ఒక్కసారి గా  నా నెత్తిమీద పిడుగు పడి నట్లు అయినది. పిడికిడి పట్టు

నడుము  మాయమై పోయెగా  ఘొరముగా నీ నడుము హస్తి ఉదర సమానమాయె.  కలువకనులు కంతి తప్పె . వాలు జడ కురచ బోయి కంచుకము పైన ఆగి పొయె. నుదుట తిలకము లెక చిత్ర అలంకార  భరిత వదనము గోచరించె . కంఠము గతులుతప్పె. అకటా విధి వైపరీత్యమిది యేగదా. 

నేను వలచిన నా ఉత్పల మాల మత్తెభము పగిది అయ్యెగా. నా  పంచ చామర  గజవిలసిత అయ్యెనా  యని తలచుచు మూర్చిల్ల జలము చల్లి నొక ప్రక్క కూర్చుండ బెట్టే గా సభలోని వారు. సేద తీరిన పిదప  నిన్ను చూడ దలచి వేదిక వద్దకు రాగ   అప్పుడే వేదిక దిగి సామజ వర గమనా  అను భంగిలో నీవు నడచు కొనుచు వెళ్ళి చతుశ్చక్ర వాహనము నెక్కి నావుగా.  వచ్చు జన్మ కైనా అవధానములు  చేసి నీ సరసన కూర్చో గలనని తలచుతూ

చిరుకవి  భుజంగ విజృ మ్ భిత

పూసపాటి - తెలుగు తేనియలు

 

 

చెలీ

నీకు  లేఖ  వ్రాద్దామని  కూర్చున్నా. ఎలా  మొదలు  పెట్టాలో  తెలియడం  లేదు

రేడియోలో  పాటలన్ని ప్రేమలేఖల మీదే   వస్తున్నాయి.

శ్రీ మన్ మహారాజ  మార్తాండ తేజ  అంటూ, ప్రియతమా  నీవచట కుశలమా  అంటూ ,

వ్రాశాను  ప్రేమలేఖలెన్నో  అంటూ , ప్చ్,  అయినా  తోచడం  లేదు

నీవుఁ  నా  నుండి  దూరంగా వున్నా నా మనసులో,  నా  తలంపులో

నా  మాటలో,  నా  చేతలో నీవే  కన్పిస్తోంటే ఏమి  వ్రాయను

యెదుట  నీవె,  ఎదలో  నీవే  అంటూ  బాలు  గారి  మరో పాట

ప్చ్,  అయినా  తోచడం  లేదు . . . .

నిశి  రాతిరి  నీరవ నిశ్శబ్దంలో నేను విన్న నీ  ఎద  సవ్వడుల గురించి  వ్రాయనా

వేకువ  ఝామున  నిదుర లేని కన్నులు  చెప్పే గుసగుసల  గురించి  వ్రాయనా

పువ్వు వికసించినా నీ నవ్వులా ఉండదని  వ్రాయనా

రాలిన పుప్పొడుల తావి  నీ శ్వాసను నింపినపుడు

వీచే  చిరుగాలికి కదలిన ముంగురుల అలల వంక  చూసినపుడు

ఇంద్ర ధనుస్సు వర్ణాలన్నీ పసిడి వన్నెల  చిన్నెల్లో కన్పిస్తున్నపుడు

మంచు  బిందువుల  లాలిత్యం, 

మనసును మురిపించే సుమపరిమళం

అంతకంటే మిన్నయిన మాటల  మాధుర్యం

వీటన్నిటి గురించి వ్రాయాలని ఉంది.

కానీ చెప్పలేని తపన యేదో గొంతుకడ్డం పడి

కలాన్ని కూడా కదల నివ్వడం లేదు

ఏం  చెప్పను  సఖీ

రేడియో లో  మళ్ళీ  బాలుగారి పాట ఏకవీర చిత్రం లోనిది

 "ఏ పారిజాతమ్ములు  ఈయగలనో

సఖీ  సిరి మల్లికలు తప్ప, గరిక పూవులు  తప్ప " అంటూ

అవళూరు సీత - తెలుగు తేనియలు

 

నీ దగ్గరనించి లేఖ...

అది వచ్చేవరకు ఎదురుచూపు, చదివేవరకు పడ్డ ఆత్రుత

ఏమయ్యాయి ఇప్పుడు...

ఆత్రుత స్థానే అశాంతి, నిర్లిప్తత మనం కట్టుకున్న తోరణాల

మా విడాకులు విప్పేసే సమయం...

అలవాటుగా చదివేసిన ఉత్తరాన్ని కొక్కానికి తగిలిస్తూ ఒక్కసారి పాతవి తీసి చూసాను...

నులివెచ్చని భానుని కిరణాలు తాకుతుంటే నేనే తట్టి లేపినట్టు

ఖగరాసుల కిలకిలలు... నీకు సమీపమవుతున్న నా మంజీర రవాలన్నట్టు

వెన్నెల్లో విరబూసిన విరజాజులు  కొంటెగా నవ్వుతూ పిలుస్తున్నట్టు

కమ్మని కాఫీ ఘుమఘుమలు రా రమ్మంటున్నట్లు

పెరట్లో మరుమల్లెలు మనకోసమే మరీమరీ మత్తు జల్లుతున్నట్లు

కాలెండర్లోని కొంటె అంకెలు నా తోడు లేని నిన్ను వెక్కిరిస్తున్న ట్లు

నీకు తోచింది...నాకూ నిజమనిపించింది మరిప్పుడు!!!

మారింది నువ్వా? నేనా?  మన ప్రేమా? కాలమా?

సమాధానం వెతకాలి...  తప్పక వెతకాలి అదీ

తోరణాలు విప్పక మునుపే!!

దారుణాలు జరగక మునుపే ఆరే దీపానికి అడ్డు పెట్టాలి

మన చేతులు, మన ప్రేమలేఖలూ...

వాణిశ్రీ నైనాల - తెలుగు తేనియలు

 

 

భగ్న ప్రేమికురాలి లేఖ:

 

ప్రియతమా.

మన ప్రేమ. మరలిరాని గతంలో

మరువలేని తీపి జ్ఞాపకం

 

నిను చేరనీయక విధి శాసించగ

నీ జ్ఞాపకాలనే శ్వాసిస్తున్నా!

 

నువ్వు అందని ఆకాశమని తెలిసినా

ఆగపోని,అలుపులేని,అల నవుతున్నా

 

ఎన్నో వసంతాలు నిండిన

నా ప్రేమ మీద కవిత రాయనా?   లేదా

చెలుడు  చెంత లేడని కలత చెంద

 

నీతో గడిపిన క్షణాలను తలచుకొంటూ.

నీవు లేని క్షణాలను గడుపుతున్నా.

 

కలత చెందిన మదిలో మెదలగా

నీ రూపు ప్రతి సారి.

చెంత చేరవని ఎంత చెప్పినా,

మది నమ్మనంటోంది  ప్రతి సారి.

ఎందుకు నన్ను కలవర పెడతావు...

 

నా ప్రేమ స్వచ్చమైనది

కాన నీవెందుకు నాకు.

నీ జ్ఞాపకం చాలు నాకు...

 

జ్ఞాపకాలూ ఏదయినా.

అనుభూతులు మిగులుతాయి.

 

నీ జ్ఞాపకాలే నా ప్రాణం.

వాటితోనే నా ప్రయాణం.

 

కె మల్లికార్జునరావు - తెలుగు తేనియలు

 

 

ఒకప్పుడు

మనుషులమధ్య మాటలుండేవీ

మనసుల మధ్య ఊసులుండేవీ

కళ్ళు కళ్ళూ కలిసేవి..

ఊహలకబుర్లు తెలిసేవి...

ప్రేమలేఖలు ఆ ఊసులమాటలని

మనసులతో కలిపి చేరవేసేవి...

కాలం మారింది...

మాటలు "చాటు"లైయ్యాయి...

ఊసులు కాసులయ్యాయి.....

ఇప్పుడంతా చాటుమాటైంది...

మనుషులు మూగబోయారు...

మనసులు మసకబారాయి...

కళ్ళు కళ్ళు కలవడంలేదు..

అంతా తలదించుకొనే ఉన్నారు.... 

కన్నాజీరావు - తెలుగు తేనియలు

 

 

సంధ్య సమయవేళ నీ ఊసులతో ఊగిసలాడుతున్న  నామనసు ఊరటకలిగించిన అంశం నీప్రేమలేఖ...

ఏం రాసావో, ఎంత ప్రేమను గుండెల్లో నింపావో, ఎన్ని ఊసులను  నాతో పంచుకోబోతున్నావో అనే కుతుహలం నామనసును చుట్టిముట్టింది...

అతృతగా ఉత్తరం తెరిచి ప్రతి ఙ్ఞాపకాన్ని తలచుకొంటూ  చదవడం మొదలుపెట్టాను...

పక్షులు గూటికి చేరుతూ   కిలకిలారావాలను పెడుతుంటే వింటూ,  ఆరంభ  విషయంలోకి తొంగిచూశాను...

ఎన్నో ప్రశ్నలు, మరెన్నో ఆలోచనలు నా దరిచేరి ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నాయి...

నీప్రేమలేఖ నాకు ఊపిరిపోస్తుందా లేదా ఊపిరాడకుండా చేస్తుందా అనే సందేహం నా మనసులో ఉదయించి నా అణువణువును తడిమి చూస్తుంది...

కళ్ళలో నుండి వెచ్చనిధార జలపాతంలా నా అంతర్మథనాన్ని స్పష్టంగా చూపిస్తుంది...

నీవులేవనే నిజం జీర్ణించుకోలేని

నీ  ప్రేయసి...

సి.హెచ్. రజిత,  కరీంనగర్ - తెలుగు తేనియలు

 

నువు వదిలెళ్ళిన ఈ ఏకాంతం

నీ ఉత్తరాలే నాకు నా ప్రియనేస్తం

దేశం గట్టుకు తోడుండాలన్నావు

నాతోడుంటానను ఒట్టును మరిచావ్!

 

అందుకే....

మది నిండిన వైరాగ్యంలో ఈ నీ లేఖలే నాకు ఊరట

నువులేని తీరికలో ఈ లేఖలే నాకు చేరిక..

 

నువు అలవాటయిన ప్రాణమిది

నువు వదిలిన జ్ఞాపకాలని తాకుతూ నువ్వేననుకుంటున్నా !!

 

సరిహద్దుని కాపుకాస్తూ ,

నీకై దొరికిన సమయంలో నాకై నువు రాసిన లేఖలు చదివి

హద్దులెరుగని నీ ప్రేమని అచ్చంగా నమ్ముతున్నా !!

 

నిను చూడక వర్షిస్తున్న ఈ కళ్ళకి

లేఖలోని ప్రతి అక్షరం ఓదార్పులై

నీ ప్రేమ కవితలన్నీ చిరునవ్వులు పూయిస్తున్నా

వర్షం కురియని ఈ వాసంతంలో హరివిల్లై వస్తావనుకోనా?

 

నీ లేఖలు అందని రోజున నువ్వొస్తావని అనుకోనా ?

నీ లేఖలు ఆగిననాడు నా కాలమాగుతుందని

మరొక్కసారి చెప్తున్నా...

 

నీతో గడిపిన క్షణాలు కరిగి జ్ఞాపకాలయ్యేలోగా వస్తావుగా !!

ఒక్క ఘడియ , ఒక్క క్షణం , ఒక్కరోజు  ..ఎన్ని రోజులయ్యాయో.. నిను చూడని నిముషాలు యుగాలుగా మారాయి!!!

విష్ణుప్రియ - తెలుగు తేనియలు

 

 

కరెంటు ప్రేమ లేఖ

డియర్ బల్బ్

కులాసాన.  మన పాఠశాలలొ  నీ చిన్ని బుగ్గలు  చూసి  మన ఫిజిక్స్ మాస్టారు  నిన్ను బల్బ్ అని పేఱు పెట్టిన విషయము నీకు గుర్తుందా.  బుగ్గ అంటే తెలంగాణాలో బల్బ్ అని అర్ధము అని చెప్పారు తర్వాత.   ఏ  ముహుర్తములో

నిన్ను బల్బ్ అని పెట్టారొ కాని నిజంగా నీ మోము ఎప్పుడు  బల్బులా వెలుగుతూఉండేది.  మాష్టారు అరిచినప్పుడు  నీవు   ట్యూబ్ లైట్ అని ఎందుకు అనేదానివో  నాకు చాలా కాలము దాకా  అర్ధము అవ్వలేదు. 

పడుగలు వస్తె రంగురంగుల బల్బులా వెలిగే నీ ముఖము మెల్లిగా పెద్ద దానివి అవుతున్న కొద్ది   కాంతి పెరిగి 250 వాట్  బల్బులా  వెలుగ సాగింది. 

కాని నేను ట్యూబ్  లైటు లాగానే  ఉన్నాను మారరా  అని అంటుంటే నవ్వి ఊరుకొనే వాణ్ణీ తప్ప దానిలో అంతర్యము నాకు తెలిసేది కాదు.  వోల్టేజి తక్కువ అయితే  ట్యూబు వెలగదు అన్న సత్యము తర్వాత తెలుసుకున్నాను.  మీ తమ్ముడు నీ విషయములు ఎప్పటి కప్పుడు ట్రాన్స్ఫార్మర్ లా నాకు చేర వేస్తున్నా ఒక ఫేసు పోయిన సప్లై లా నా  బుర్ర  ఉండి వెలిగేది గాదు.  ఎలగోలా  కష్ట బడి స్తెప్ అప్ ట్రాన్స్ ఫార్మర్ లా తయారు అవుతుంటే సిరిస్ కనెక్శన్ లో ఒక బల్బును ఊడ దీసినట్లు మీ నాన్న నన్ను  కట్ చేస్తూ ఉండే వాడు. దానితో ఎక్కడ కనెక్శన్ ఊడిందో  అర్ధము కాక  నా బల్బులు ఒక్కటి కూడా వెలిగేవి కాదు.  ఏలాగోలా కనెక్షన్ స్రి చెసుకొని ని ముందు వెలుగు దామంటే  హై వోల్టేజి లాంటి ఫ్లాష్ లైటుముందర నా సిరిస్ సెట్ వెల వెలా  పోయేది.

హలోజెన్ లాంప్ లాంటి సురేష్ నీ ముఖము పై ఫోకస్ చేయటంతో  ఈ ట్యుబ్  లైటు వద్దనుకొని అతని చుట్టు తిరగ సాగావు. త్రీ ఫేస్  సప్లయి లో ఓలలాడుతు జీవితాన్ని ఎంజాయ్ చెయ సాగావు.  రెండు ఫేసులు పొయి ఆ హలొజెన్

లాంప్ వెలుగ బోయే సరికి అప్పుడు ఈ  ట్యూబ్  లైట్ గుర్తు కొచ్చిందా  నీకు . 

 

నా సిరీస్ సెట్  ఎన్నిసార్లు మీ డాడి హై హోల్టేజి పంపి మాడేటట్ట్లు చేసిన నీపై  నా ప్ఱేమ చచ్చి  పోలేదు బల్బ్. 

ఇప్పుడు  యెల్ ఈ డి బల్బు లా నా పంధా మార్చుకున్నా .ఎంత తక్కువ వోల్టేజి ఉన్నాసి ఎఫ్ ఎల్  లాంపులా వెలుగుట నేఱ్చుకున్న   నీవు నేర్పిన గుణ పాఠము నా కళ్ళు తెరిపించాయి.  నా జీవితము కు స్టేబిలైజరు లా నా జీవితములో క్రాంతి ప్రవీశించింది.  అవిడ నేను తక్కువ  వోల్టేజిలోనె వెలుగుతు స్టేబిలిటి  గా  మా  కాపురము నడుపుకుంటూన్నాము.  నువ్వు ఇక ఈ ట్యూబ్ లైట్  పై ఆశ పెట్టుకొవద్దు సుమీ.  ఇక్ నీ ముఖము ఎప్పుడు  మాడి

పోయిన బల్బులా  ఉంటుంది.   గుడ్ బై. 

సి ఎఫ్ ఎల్  లాంప్

పూసపాటి - తెలుగు తేనియలు

 

రైల్వే  ప్ఱేమ లేఖ

డియర్ రాజధాని ఎక్స్ ప్రెస్,

గుర్తు వచ్చానా.  ఊరు  చివర పూరి గుడిసెలో ఉన్న నన్ను అందరు గూడ్స్ బండి అనే వాళ్ళు.  గూడ్స్  లాగ  నాపైన  ఎంతో  భారము ఉండేది. నువ్వేమో రాజ సౌధము లో రాజధాని ఎక్స్ ప్రెస్స్ లా నువ్వు ఉండె దానివి. కాలేజికి  మా

రోడ్డు మీద నుంచి వెళుతూ  ఈ  పొగబండి గాడి మొఖము చూడకుండా  ఉండేదానివి కాదు గదా  నీతో బాటే నేను కాలేజి లో జేరినా  అంటరాణి వాణ్ణి చూసినట్లుగా మీ నాన్న నన్ను ప్రిన్సిపాలు తో చెప్పించి లాష్ట్ బెంచిలో  కూర్చుండ బెట్టిన విషయము నేను మరచి పోలేదు.  ఎక్స్ ప్రెస్స్ బండి వదలి గూడ్స్  బండిని లూప్  లైనులో ఉంచిన రీతిగా

మిమ్మల్ని  ముందర వదలి బెట్టి  మీరు వెళ్ళిన పది నిముషాలకు నన్ను పట్టాల మీదకు వదలేవారు.  ఒక వేళ మేము  ఒక పీరియడు ముందుగా వేళ్ళి నీ కోసరము  కాపలా కాస్తె రిజర్వ  బాంకు నుంచి క్యాష్ పంపే ఎస్కార్త్ రైలు లా నీ వెంబడి ఎస్కార్ట్  పంపీవారు. కాలేజి ప్రారంభములో నిన్ను కలవాలని పల్లె లోకి వస్తె ప్లాట్ ఫారం  ఖాళీ లేక బండిని అవుటర్  సిగ్నల్ దగ్గర అపినట్లు నన్ను స్టేషనుకు  రానిచ్చీ వారు కాదు.

పిక్నిక్కు నీతొ వద్దామని రిజర్వేశను చెయిస్తే  వెయిటింగు లిష్జ్ట్ లొ 200 వచ్చెది. సీటు కంఫర్మ్ కాక పాసింజరు బొగిళో

ఏక్కమన్నట్లుగా  ఉండెది నా పరిస్తితి.

బొగ్గు బంది నుంచి డిజెల్  బండిగా  తర్వాత ఏలక్త్రికలు  రైలు లా  నేను తయారు అయినా  మీ నాన్న దృక్ఫధము మార లేదు.  ప్రత్రి స్టేషను లో ఆగే  పాసింజరు బండి అంటే మీ నాన్నకు ఇష్టము లేదు.  సింగల్ స్తాప్ లా  ఉండే దురంతో లా ఉండాలని కోరుకొనేవాడు.  ముందుగా వచ్చిన బందిని ఆపి  పై నుంచి వస్తున్నవివేక్ ఎక్స్ ప్రెస్స్ కోసరము

సిగ్నల్స్ ఇప్పించే  వాడు మీ స్టేషను మాష్టర్. .  దానితో    నీవు వెళ్ళిన పావు గంటకు కాని నన్ను బయల్ దెర నిచ్చె వారు కాదు. అప్పుడు అయినా  ట్రాక్  రిపెర్ అంటు ప్రతి స్టేషనులో పావు గంట ఆపేవారు.  దానితో నెను నిన్ను అందుకో లేక పోయె వాడిని.  నా  తిరొగమనము వంక తో  పురోగమనము లొ ఉన్న హిమ సాగర్ ఎక్స్ ప్రెస్  ఇంజన్ తో నిన్నుకలిపారు.

నేను చక్కగ  ముస్తాబు అయ్యి  ఏసి ఎక్స్ ప్రెస్స్ లా తయారు అయ్యె సరికి మాయదారి కరోనా ఒకటి వచ్చి నన్ను కరోనా  కోచ్ గా మార్చారు.   హటాత్తుగా నీకు  ఆ కరోనా సోకి నా కొచ్ లోకే ట్ఱీట్ మెంటు కు వస్తె  నేను ఒక్క సారిగా  షాక్  అయ్యాను  ఈ  రకంగా నైనా  నీ  దగ్గరకు వస్తాను అని అనుకొన లేదు  విధి నిర్ణయము ఎలా  ఉంటుందో ఎవరికి తెలుసు  రాజధాని ఎక్స్  ప్రెస్.

 

నీ   పొగ బండి

పూసపాటి - తెలుగు తేనియలు

 

గుండె ప్రేమలేఖ

డియర్ మెదడూ  

 

ఎలాఉన్నావు  మనమిద్దరి డేటాఫ్ బర్త్   టైము  ప్లేసు ఒకటేనట. నీవు ఎలా చెబితే నేను అలా పతివ్రత లాగా నడచుకొనే దాన్నిట. నువ్వు చక్కని‌ సంగీతం ఆస్వాదిస్తూ ఉంటే నేనూ చక్కని లయలతో నిన్ను అనుసరిస్తూ ఉండేదాన్ని గదా.  నీవు కోపముతో ఊగిపోతె నేను కూడా రక్త పోటు పెంచేదాన్ని.  నాకు మన ఇంటి ప్రక్కన ఉన్న ఊపిరితిత్తుల. బాబాయిలు‌‌ కాలేయం మామయ్య బాగా చేదోడు వాదోడుగా ఉండేవారు. 

కాని నీ దగ్గర ఉన్న మీ అమ్మ నాన్న మీ తమ్ముడు, మీ అక్కయ్య నన్ను ఇబ్బంది పెట్టె వారు. మీ అమ్మేమో కళ్లు  మీ అక్క చెవులు మీ తమ్మడు ముక్కు  మరి మీ నాన్నేమో నాలుక

 

అంతా మీ ఇంట్లోనే ఉంటూ  దూరంగా  మా అమ్మమ్మ పొట్ట గారింటి పక్క ఉన్మ నన్ను చాలా ఇరకాటము లో పెట్టే వారు.  మీ అమ్మ ఏమి చూసినా మీ నాన్న కు చెప్పేది  మీ నాన్న  ఆ చెత్త పదార్థం లు రుచిగా తిని‌ నా అమ్మమ్మ గారి ఇంట్లో పడేసే వాడు అవి మొత్తం అరగ దీయటానికి ఆదికంగా నేను శ్ర మించాలసి‌ వచ్చేది.   మీ  తమ్ముడు ముక్కు‌ మంచి  వాసనలు చెడ్డ వాసనలు ఇట్ఠె పట్టి మీ నాన్న కు చెప్పే వాడు ఇంకేముంది వెంటనే నోరు తెరచి  ఆ చెత్త ను చేర్చేవాడు  కాలేయం మామయ్య పాపం అధికంగా కష్టపడి తాను నశించి పోతున్నా నన్ను కాపడటానికి  ప్ర యత్నాలు చేసేవాడు.

ఇక  మీ చెవుల సోదరి  విన గూడనివి‌ అన్ని రక రకాల ధ్వనులు విని మీ నాన్నకు‌ చేర వేసేది.  దానితో మీ నాన్న రెచ్చి పోయి బండ బూతులు మాట లాడి నాచే హై బి‌పి‌కి ఉసి గొల్పె‌వాడు

 

ఇక‌ మీ  నాన్న గురించి చెప్పే పని లేదు నన్ను మా‌బాబాయిల తో ఇరకాటము పెట్టటానికి మందు సిగరెట్లు తాగి  మా బాబాయిల సహకారము లేకుండా చేసేవాడు. ఇన్ని రకాల వేదనలు నేను పడుతున్బా వాళ్లను ప్రోత్సహించే నీ యొక్క తత్వము ను చూచి ఒక్కో సారి బాధ వేసేది. ఎందుకు ఇలా మారావా అని ఆలోచిస్తూ ఉండే దాన్ని.

 

ప్రియా  ఓ మెదడూ  మనము‌ ఇలా దూరము గా ఉంటూ అవగాహన లేకుండా జీవించడము భావ్యం కాదు గదా నీవు లేకుండా నేను కొంత కాలము జీవించ గలను  కాని నేను లేకుంటే నీవు జీవించలేవు ఇలా  పంతాలు పట్డింపులకు‌ పోతే మన మీద‌ ఆధార పడ్డ వారు  ఏమై పోతారు

 

అందుకే ప్రియా  మనము ఇరువురము‌ కలసి మెలసి జీవించాలి. మా మామ గారు‌‌ అదే మీ నాన్న గారిని పూర్తిగా కంట్రోల్ లో పెట్టాలి  మీ అక్ల తమ్ముడుని బాగా నియంత్రణ చేయాలి మీ‌ అమ్మ చూసిన. ప్రతి అడ్డమైన  గడ్డి తినకుండా  నీవు చూడాలి   మంచి సాత్విక ఆహారము బలమ ఆహారము  చూపించమని మీ అమ్మ కు చెప్పు.  చెడు మాటలు‌ అధిక‌మైన ధ్వనులు విని‌ మీ‌

నాన్నను రెచ్చగొట్ట వద్దని మీ వాళ్ళకు చెప్పు మీ వాళ్లు ఎంత క్రూరంగా  ప్రవర్తించినా  ఆడపిల్ల తరఫు వారమని మా వాళ్ళు ఓర్చుకుంటూ నాకు సాయం చేస్తున్నారు   ఓర్పు కు కూడా ఒక  హద్దు ఉంటుంది. అది దాటితే ఆడది  ఆది శక్తి గా

మారుతుంది.

ప్రియా మన మిరువురము కలసి మెలసి  పది కాలాల పాటు జీవించాలి  వేడి నీటికి చన్నీరు లా మీకు నేను నాకు మీరు

మన ప్రేమ చక్కగా  పది కాలాల పాటు వర్ధిల్లాలి

అని తలస్తూ  

మీ ప్రియ మైన

హృదయం

పూసపాటి - తెలుగు తేనియలు

 

 

మదిన నీవే వెలుగంట

నా దేహం నీ సర్వమంట

నిన్ను కనని నా కళ్ళంట

అశ్రుదారల మయమంట

నువ్వు లేని నా జీవనమంట

జ్యోతి లేని ప్రమిదేనంట

నీ రూప లావణ్యమంట

తళుకు జెల్తార్ బుటాలల్లిన గుడారమంట

నువ్వు మెచ్చే రూపం నాకు లేదంట

నిన్ను కోరి కళ్యాణమాడే ధైర్యం  నాకుందంట

 

వి వి. శ్రీనివాస్, షార్, శ్రీహరికోట - తెలుగు తేనియలు

 

 

తండ్రి వ్రాసెడి లేఖ తనయునిపై మోపు బాధ్యత,  బంగరు బాట వేయు...

అన్న వ్రాసెడి లేఖ అనుజుని తోడుగ నిల్చును, చల్లటి నీడనిచ్చు...

అక్క  వ్రాసెడి లేఖ అమృతమును పంచి, తమ్ముని ప్రేమను తరచి చూడు...

*అమ్మ వ్రాసెడి లేఖయన్నిటిని గలిగి * పుత్రుని గాచును పుడమివోలె...

తే.గీ 

ప్రేయసికి వ్రాయు లేఖలు ప్రేమ నిండి

నింగి నుండి కలువ ఱేడు తొంగి జూడ

నేలనున్న కలువ భామ గోల జేయ 

కదిలి తరలిన తారలు మదిని జేరు.....

 

జైకర్ విశ్వేశ్వర్ టోణ్ పె, ముంబయి, - తెలుగు తేనియలు

 

ప్రేయ సిప్రియులు లేఖలు ప్రేమ గాను

రాసి ఒకరికొ కరుగాను రమ్య ముగను

మనసు భావము లుచదివి మాట రాక

లేఖ లనురాసి మురిసెను లేత మనసు

లలితారెడ్డి - తెలుగు తేనియలు

 

 

సేకరణ మాత్రమే

 

సరసం విరసమైతే:

ఒక ఇంట్లో ఇద్దరు పద్యరచనాసక్తులైన వారు భార్యాభర్తలుగా ఉన్నారు.వారిలో భర్త బయట పేపర్ చదువుతుంటే భార్య భాగవతం పద్యాలు చదువుకుంటూ వంట చేస్తోంది.భర్తకు బాగా ఆకలి వేస్తోంది.సమయం పన్నెండున్నరైపోతోంది.వెంటనే ఇలా అడిగారు భార్యకు

 

భర్త:  కందము 

శ్రీమతి వంటయ్యిందా

నీమతికేమయ్యెనేమొ నిటపన్నెండే

రామా యాకలి యాకలి

భామా భోజనముబెట్టు భవ్యతరముగన్....

 

భార్య: కందము 

యేవండీ యాగండీ

నావంటయు కుదరలేదు నాణ్యతతోడన్

భావంబుగ పద్యమ్ములు

మీవెంటే నేర్చుకొనుచు మేలుగ జేయన్.....

 

భర్త:

ఉత్పలమాల  

ఆకలి యాకలో యనుచు నార్తిని వేడగ యెంతవేళకూ

భీకర శస్త్రసంధనపు భీతగు పద్యము లెంతసేపటే

నీకర భోజనమ్మునిల నెంతగొ కోరగ నంతగొప్పలా

పాకము గూర్చనేలయిది భావ్యముకానిది కాలమందునన్

 

భార్య:

ఆటవెలది 

 

పనియు జేయలేరు పరిణితి పొందగా

వంటసాయమేది యింటనెపుడు

గ్రామ వార్తలంత గానమ్ముచేయక

నూరకున్న యాకలారగలదు....

 

భర్త:

కందము 

బోధన బడిలో చేసెద

శోధన నాజీవితమున శోభగ జేసెన్

గాధలు నీయందువినగ

రాధయనుచునిన్నుకోరె రమణీయముగన్....

కందము 

సాయము నీకా జేయుట

వాయకు గారెలనుపదిగ వాసిగ తిందున్

న్యాయమ్మూగ భర్తగ ఘన

ధ్యేయమ్ముల పూర్తిజేతు తిరముగ జగతిన్.....

 

భార్య:

ఆచాల్లెండీ పలుకులు

మీచేతిని పట్టంకొంటి మేలని యనుచున్

వాచెను నాయరచేతులు

పాచియె వదలంగదోమ పాత్రలనంతా....

 

భర్త:

కందము 

సరిలేపాలేటికి

మరకతమదినీవెగాద మహిలో మదిలో

కరకరమనుచుండెకడుపు

త్వరత్వరగా భోజనమ్ము ధాత్రానొసగవా.....

 

భార్య:

కందము 

హారండీ కూర్చొండీ

బేరంబులు మనకునేల ధీరమ్ముగనే

సారంబెరుగగ మీరే

సారంగుడు చక్కగాను షాపింగ్ జేయన్.....

 

భర్త:

ఆషాపింగా యేమోయ్

భాషనుభేదమ్ముకలిగె భవముకూడా

భేష్ పొగడ్త మేలే

హూష్ కాకే డబ్బులేదు హోరుగ తిరగన్....

 

రంప.సాయికుమార్‌,  శ్రీకాకుళం.

 

ప్రేమలేఖ...

ప్రియతమా... నా ప్రాణమా...

ఎన్నో దాగున్న నా మది ఆలపణలో..

నీ పేరు పలికిస్తూనే ఉంటా  యధాలాపంగా గీతికల

ఘడియకోమాటు తలవనదే

నా మనస్సుకు కుదురుండదు

కాగితాలన్ని కలువరేకులయిపోయే

కలములోని సిరము జావజచ్చిపోయే

కుదురుండని నా మనసుపై నీ కనికరం కరువాయే

వసంతమొచ్చిన విడవని కోయిల గానంలా

మాఘమాసం లో తొలకరి నీ నవ్వుకోసం

మౌనంగా వేచిచూస్తూ ప్రతిక్షణం నీ ప్రతిలేఖ కోసం

 ప్రతిఉషస్సుకై అస్తమించని సూర్యునిల

నీ మోము పై చిరునవ్వుల ఉంటూ

నీ కుసలము తెలపగ ఎదురు చూసే ఈ ప్రేమ పిపాసి

 

సూర్య తాడిపూడి - తెలుగు తేనియలు

 

ప్రియా అల్లంత దూరాన నువ్వు ఉన్న

నీ తలపుల ప్రేమ లేఖలు అందుకున్న

రాసిన ప్రతి అక్షరము నా గుండె తలపులను తడుతూ నీ కౌగిలిలో కరిగిపోయే క్షణము కొరకై ఎదురు చూస్తున్న.

కెరటాల అలల వలె ఎగురుతున్న నీ ముంగురుల స్పర్శకై హతహలాడుతున్న

ప్రియా! నిను చూడలేక నీ కాలి అందెల సవ్వడులు వినలేక నా మది తల్లడిల్లుచుండె ఆ దరి నీవు ఈ దరి నేను ఇంద్రధనస్సు ప్రపంచంలో రంగురంగుల కలలు కంటూ కలయిక కొరకై  మది తలపులు రివ్వున సాగే పక్షుల్లాగా పరిగెడు చుండె.

తామర తూడు లాంటి చేతి వేళ్ళతో రాసిన ఈ అక్షరాల సుమమలే  నా మనసుకు ఊరట.

 ఉయలలో అలా అలా ఊగుతూ ఉండే నీ వయ్యారపు వొంపులు నా కళ్ళకింపులు.

 

డి నాగమణి - తెలుగు తేనియలు

 

ప్రేమలేఖ

నా ప్రాణమా..!

మూడుముళ్లు ఏడడుగులతో

ముచ్చటగా మనం ఒక్కటై

మూడునెలలైనా కాకముందే

వృత్తి ధర్మమంటూ వేల కిలోమీటర్ల దూరం

వలసపక్షినై ఎగిరొచ్చిన నేను..

నివురుగప్పిన నిప్పులా స్తబ్దంగా ఉండి

దొంగదెబ్బ తీస్తున్న దుష్ట శత్రువు

బారినుండి సమాజాన్ని కాపాడడానికి

భద్రతా వలయమై పహారా కాస్తున్నాను..!

మహమ్మారి కరోనా బారిన పడి

ప్రాణం కోసం పోరాడేవారిని

ఆపదకు ఆవలనున్న జీవన తీరానికి చేర్చాలనే

పవిత్రమైన విద్యుక్త ధర్మంతో

తెల్లకోటును ధరించిన నావికురాలిగా

నువ్వక్కడ అలసి పోతున్నావు..!

ఎన్నో ప్రాణాలను నిలబెట్టాలని

చేస్తున్న ఈ పవిత్రమైన యజ్ఞంలో

నీ స్టెతస్కోప్ నా ఖాకీ టోపీలే కదా

మేము సైతం అని పోరాడే

ఘనతను మనకు కట్టబెట్టింది..!

ఈ వృత్తి ధర్మమే కదా

ఎందరి గుండె గుడులలోనో

మనల్ని వేల్పులుగా ప్రతిష్టించిందీ..!

అందుకే..నువ్వూ నేనూ

భౌతికంగా దూరమయ్యామనే

బాధను ఆవలికి నెట్టి

సమాజం భౌతిక దూరంతో

మెలిగేలా చేస్తున్నా..!

శిశిరంలో మోడువారిన

వృక్షంలా ఉన్న నా మనస్సులో..

నీ తలపులన్నీ ఉల్లిపొరల్లా

ఒక్కొక్కటిగా ఊడిపడుతూ

నా కంట కన్నీరును

అవిరామంగా స్రవిస్తున్నాయి..!

మరణానికి చేరువగా మసలుతూ

బాధ్యతను నిర్వర్తించే

నీ సంయమనం తలపుకు వచ్చి

గుండె గొంతులో కొట్టాడుతున్నట్లుంది..!

ప్రాణాలు పణంగా పెట్టి నువ్వు కాపాడడానికి ప్రయత్నించినా

మరణం ముందు ఓడిన వారిని చూసి

నువ్వు కలతపడతావేమోననే బాధ

నా మనసును మెలిపెడుతోంది..!

అయినా మంచికాలం ముందుందని

నన్ను నేను ఊరడించుకుంటూ

కరోనా నిర్గమనమే మన జీవన వాసంతాగమనానికి

నాంది పలుకుతుందని నమ్మి

నువ్వు ధైర్యంగా, అప్రమత్తంగా

మసలుకుంటున్నావని ఆశిస్తూ..

నీ ఆకుపచ్చని జ్ఞాపకాలతో

నా పనిలో నిమగ్నమౌతున్నా..!!

 

ప్రేమతో..      నీ  నేను.

చల్లా దేవిక - తెలుగు తేనియలు

 

 

ప్రియ సఖీ !

ఉత్తరాలు పాతబడి చరవాణిలో వచ్చాక నోరు నొప్పి పెడుతుందే గానీ పోయింది కదూ !

ప్రేమించుకునే రోజుల్లో ఎన్ని మాటలు, ఎన్ని ఊసులు,  జ్ఞాపకాల దొంతరలో పొదివి పెట్టుకున్న మధురస్మృతులు.

భవిష్యత్తు గూర్చి ఎన్ని కలలు కనే వాళ్ళం?

 బతుకంటే భరోసా,   ఆశల తేరుపై ఊరేగుతూ  మనసుల బాసలు

 కలబోసుకుంటూ  కాగితాలు నింపే వాళ్ళం.

 ప్రతిరోజు ఉత్తరం ప్రయాణం చేసేది.  మధురోహల చేరవేస్తూ,   అవని నుండి అంతరిక్షం దాకా!

ఆగకుండా రాసే రాతలు విసుగే అనిపించేది కాదనుకో పక్కన ఎందరున్నా,

ఉత్తరం చదువుతుంటే నువ్వేనా తో ఉన్నట్లు భావన మనిద్దరమే ఉన్నట్లు,  మనిద్దరం మాత్రమే ఉన్నట్లు అనిపిస్తోంది.

నీవు నేను వేరు కాదు అని నేను కూడా నువ్వు అని అనిపిస్తుంది.    

నీ రూపం గుర్తుకు వస్తే  మనసు తేనె జల్లు కురిసి  నట్లే ఉంటుంది.

జీవన సరిగమలలో మోహనరాగం మీటి నట్లు,  కోటి వీణలు మధుర మోహనంగా మ్రోగినట్లు,  ఒక్కసారిగా రాగ ఝరి లో  తడిపి నట్లు,

రుతువులన్ని ఒక్క  వసంతమై ప్రకృతి ఒడి  చేరినట్లు,

నీ ప్రతి మాట మంత్రం అయినట్లు భాసించేది.

అప్పుడు నీ ఊహే నా సర్వస్వం. నీవే నా సమస్తం.

జీవితాలు ఒకటై జీవనగమనంలో పంచుకున్న ఊసులూ,  గడిపిన మధుర క్షణాలు,  సత్యమైన స్వప్నాలు,  అప్పుడప్పుడూ వచ్చే కష్టాల కడలి కెరటాలు,

అన్నిటినీ అధిగమిస్తూ  అలసిన మనసుకు సేదతీరుతూ మళ్లీ గడిచిన జ్ఞాపకాలను ప్రోదిచేసుకుంటూ  స్వగతం లో గతాన్ని నెమరు వేసుకుంటూ,  ప్రియా మళ్లీ రాస్తున్నా ఈ లేఖ!

ఈ ప్రేమ ఇలాగే శాశ్వత మై అనురాగ పరిమళములు వీస్తాయని హామీ ఇస్తున్నాను.

ఇది సత్యం. ఇది నిత్యం.

 

శిరీష - తెలుగు తేనియలు

 

 

ప్రేమా ఓ ప్రేమా!

 

ప్రేమా ఓ ప్రేమా చెప్పవటే ఒక్కసారి!

ఏ నవ్వుకు పడతావో

ఏ చూపుకు పడతావో

ఏమి చూసి పడతావో

ఎన్నిసార్లు పడతావో

ప్రేమా ఓ ప్రేమా చెప్పవటే ఒక్కసారి!

ఎంత గుడ్డిదానివైన

నువ్వు నంగనాచివే

కన్నవోళ్ళు నచ్చరే?

మెచ్చినోళ్ళు దొరికితే!

ప్రేమా ఓ ప్రేమా చెప్పవటే ఒక్కసారి!

పప్పు చారులో ఉప్పు

లేకుంటే అమ్మ తప్పు

రాజీయే పడని నీవు

ఇలా లొంగిపోతే ఒప్పా?

ప్రేమా ఓ ప్రేమా చెప్పవటే ఒక్కసారి!

అసలు ఎపుడు పుడతావో

ఎపుడు నువ్వు ఛస్తావో

స్వర్గమంటు పోతావే!

నరకమంటు ఛస్తావే?

ప్రేమా ఓ ప్రేమా చెప్పవటే ఒక్కసారి!

అసలు సిసలు ప్రేమకీ

నిర్వచనం మూగజీవి

మనుషుల్లో నువ్వుంటే

నీ నిర్వాకం ఇదేనంటు

ప్రేమా ఓ ప్రేమా చెప్పవటే ఒక్కసారి!

 

----అ.అ----

అత్తిలి అనంతు - తెలుగు తేనియలు

(ఏళ్ళ తరబడి యెడా పెడా ప్రేమించేసుకుని

విడిపోయిన....మాటా మాటా పడక విడిపోయిన....

అభిరుచులు పడక విడిపోయిన....వ్యక్తిత్వాలు ఎక్కువై విడిపోయిన...

పెద్దవాళ జోక్యం లేకుండానే విడిపోయిన...

పిల్లలని కని మరీ విడిపోయిన... భగ్న ప్రేమికులని నా జీవితంలో

ఎక్కువగా చూసి చచ్చాను మరి! అందుకే ప్రేమని ప్రశ్నిస్తూ

ఇలా తన్నుకొచ్చి చచ్చింది నాలోని ఈ భావన.

ప్రేమ పక్షులారా మీరు హాయిగా ఉంటే సంతోషమే!

శతమానం భవతి.

 

 

తొలి చూపులు

 

నా తల్లి చూపులన్నీ తొలి చూపులే!

గుక్కపెట్టి నేనేడుస్తుంటే తల్లడిల్లిన నా తల్లిని నే తొలిసారిగా చూశా.

తొలిసారి నన్ను బళ్ళో వేస్తే తల్లడిల్లిన నా తల్లిని నే తొలిసారిగా చూశా.

నా ఈడు నన్ను ఆడదాన్ని చేస్తే తల్లడిల్లిన నా తల్లిని నే తొలిసారిగా చూశా.

నీ తొలి చూపులకు నే లోనవుతే తల్లడిల్లిన నా తల్లిని నే తొలిసారిగా చూశా.

అన్ని తొలి చూపుల్లో నేనెదిగిపోయినా నీ ఒక్క తొలి చూపులోనే ఒదిగిపోతున్నా.

ఓ బంధమా! ఎడడుగుల బంధమా!!

నువ్వూ ఇవ్వగలవా నాకు ఆ తొలి చూపులను జన్మ జన్మల దాకా?!?

----అ.అ----

అత్తిలి అనంతు - తెలుగు తేనియలు

(ఈ సృష్టిలో క్షణక్షణం కొత్తగా కనిపించేది నా దృష్టిలో అమ్మే! అందుకేనేమో  ఓ కవన కన్య ఇలా నాలో పరకాయప్రవేశం చేసింది 19.04.2008 )

 

 సమాప్తం