10 - 12 - 2020; ప్రణాళిక
చిత్రం పై
హృద్యమైన కవిత్వం
/ పద్యం –
72
నీ తోటి పిల్లలు ఎంచక్కా ముస్తాబై స్కూల్ బ్యాగ్,
లతో దర్జాగా రిక్షా మీద కూర్చుని స్కూల్ కు, నీవు
మాత్రం ఒంటిగా బతుకు బండిని లాగుతూ,
నీ తమ్ముణ్ణి, సామాన్లని ఇంటికి చేరుస్తున్నావుతల్లీ !!
వచన కవిత,
గాంగేయ శాస్త్రి, రాజమండ్రి
ఆటవెలది
చెక్క బండి లాగు చీకటి బ్రతుకులు
బోను లాంటి బండి వ్యాను కాగ
ఝటిల మైన బ్రతుకు జాగు సేయక
సాగ గద్ద లాగ గుద్దె పెద్ద బండి...
పి.ఎల్.నాగేశ్వరరావు
బతుకుబండిని లాగుతున్న బాల్యం
బడి బండిని చూస్తూ
ఆశలను రాల్చుకుంటున్నది!...
రాం మోహన్, నిజామాబాద్
మునివేళ్ళతో అక్షరాలు రాసే ప్రయన
బతుకు జట్కా బండి నడిపే పసి వయసీన
ఏమీ ఈ కనికరం లేని దారిద్రాన
అంతా మంచి అనుకునే సమ యాన
ముగిసే బడి ఈడేన
మంజూష, నిజామాబాద్
దెబ్బ పడిందే
ఏడవకు ఏడవకు తమ్ముడూ
నాన్న ఆ పిల్లల్ని బడికి
మన రిక్షాలో తీసుకెళ్తుండగా
నీకెలా ఈ మొండి పట్టుదల
ఇక ప్రతిరోజూ బడికి వెళ్లి
బాగా చదవాలిగా పద ఇంటికి,
తయారవ్వు చకచకా
పరిగెత్తి బళ్ళో వారందరి కంటే
ముందు మనమే వుందాం
******
ఆపు నీ గోల
ఒరేయ్ ఇంట్లో నీ అల్లారే అల్లరి
బయటకి రానే రావు చూడు ఆ పిల్లలు
చక్కగా బడికి వెళ్ళి చదువుకుంటారు.
పేదరికంలో ఉన్న వాళ్ళు ఎందరో చదువుకొని
మంచి ఉద్యోగాలు తెచ్చుకుంటూన్నా ర్రా
నీ ఏడుపులు ,అల్లరి ఆపి రోజూ నాతోరా బడికి
జి మురళీ మోహన్ రావు
చదువుటకు బడికి పోతున్నరు కొందరు పసికూనలు
బతుకుటకు బండితోలుతున్నరు ఇంకొందరు పసికూనలు.
వీరెందుకు బడికి రాలేరని కొందరి మదిలో కదిలే ప్రశ్న
మేమెందుకు బడికి పోలేమని మరి కొందరి మదిలో మెలగే ప్రశ్న
జవాబుల నమ్మానాన్నలను అడగాలనిఅందరి తపన.
CA కె మల్లికార్జునరావు
సీసము
మురికి గుడ్డలతోడ మూడు చక్రాలతో నడచు బండిని తోలు నళిన నేత్ర
పాఠశాలకుఁ బోవు బడిపిల్ల లనుజూచి నైరాశ్యతనుజెందు ననవరతము
నాబ్రతు కెట్లైన నయముగా చదివింతు తమ్ముని నేనని తపన పడును
పొట్ట నెట్లైనను పోషించు కొనుటకే పారిశుధ్య పనికి పాటు పడియె
గంప డాశలు మదిలోన నింపు కొనుచు
నిండు హృదయాన ధైర్యమ్ము నింపు కొనుచు
త్రొక్కు చున్నది రిక్షాను దిక్కు లేక
మంద భాగ్యుల బతుకులు మారు టెపుడొ
ఆదిభట్ల సత్యనారాయణ
కందము
అలసట ఎరుగక నాడుచు
పలకలతో బడిచదువుల బంగరు బాల్యం
కలతలు తోడుగ బ్రతుకుచు
కలిమికి నోచక పరుగిడు కఠినపు సాక్ష్యం
రమ,కంకిపాడు
దుస్థితి....
పారతంత్ర్యం పోయి ఏడుపదులు గడిచినా
స్వాతంత్ర్యము రాని దుస్థితి.
ఏండ్లు గడచినా ప్రభుత్వాలు మారినా
ఎక్కడ వేసిన గొంగళి అక్కడే అన్న దుస్థితి.
కూడు గుడ్డకు కూడా నోచుకొనక,
ఆలన పాలన లంటే తెలియక,
బాధ్యతారహితులైన తల్లిదండ్రుల,
చిత్తశుద్ధి లేని పాలకుల,
మానసికరుగ్మతగా పరిణమించిన
కుల మత వర్గ వైషమ్యపు సామాజిక పరిస్థితుల,
బాధ్యత లేని పౌరుల,
తిలాపాపం తలాపిడికెడు అందుమా ?
లేక పూర్వజన్మల సలిపిన పాపమని
చేతులు దులుపుకొందుమా ?
అక్షరభిక్షకై ఆక్రందనలు
ఆకలి కడుపుల కేకలముందు ఓడిపోయి
జాలిగాచూచు చందమునేమని
చెప్పుదు నేను ..... ?????
వారణాశి శ్రీలేఖ
వచన కవిత
మరి నీలా నేనెప్పుడు!
నువ్వు తినేది బువ్వ
నేను తాగేది గంజి
ఎందుకో! అమ్మని అడగాలి
నీ బట్టలు మెరుపు
నా బట్టలు మురికి
ఎందుకో! నాన్నని అడుగుతావా!
మేమెందుకు మీ బడికి
రాకూడదో మేస్టారిని అడిగి చెప్పవూ...
మరి నీలా నేనెప్పుడు!!!
అద్దంలో చూసుకున్నాను అర్థం కాలేదు
బాగా తోమి స్నానం చేసి తలదువ్వుకున్నాను
ఏమి మారలేదు
బడి దగ్గర వాచ్మాన్ తోసేశాడు
గుడి దగ్గర
ప్రసాదం పెట్టి పొమ్మన్నారు
పార్కు బయట
గిన్ని చేతికిచ్చి
కింద కూలేసారు మావాళ్ళే!
మరి నీలా నేనెప్పుడు!!!
నా వంక అదోలా చూస్తావెందుకు!
నాకు మాత్రం నిన్ను అలాగే చూస్తూ ఉండాలనిపిస్తుంది
నీతో ఆడాలని మీ కారు ఎక్కాలనీ...
చదువుకుంటే ఎక్కొచ్చట
మరి తమ్ముడు ఏడిస్తే
ఎవరు ఎత్తుకుంటారు!!
మరి నీలా నేనెప్పుడు!!!
వాణిశ్రీ నైనాల
మలిన బట్టల వెనుక మలినం లేని మనసు
మనసులోని ఆలోచనలు ఎంతమందికి తెలుసు...
సమవయసే అయినా తనలా నేనెందుకు బడికెళ్లలేదో నాకేం తెలుసు.....
ఎందుకు బండి తొక్కుతున్నానో ఆ జాలి చూపులకేం తెలుసు...
కొరికలున్న అందరికి ఈడే రవు ఎందుకో ఆ దైవానికే తెలుసు(ఏమో)....
ఉష
ఆటవెలది
బండిలోననున్న బడిపిల్లలనుజూచి
బండితానులాగుబతుకు దలచి
తానుజదువకున్నతమ్మునిజదివించ
ఆశగలిగె మంచి యక్క మదిన
హేమలత
వచన కవిత
ఒకవైపు బతుకు నీడ్చుతున్న పిల్లలన్ ,
ఇంకొకవైపు బడి కెళుతున్న పిల్లలన్ గని
నా మది భారమై మౌనంగ రోదించినది
తడవు ఆగి భాద్యులెవ్వరని ప్రశ్నించినది
అంతరంగమున మధనము మొదలైనది
మెల్ల మెల్లగ తత్వమెదియో బోధపడినది
మేఘము ప్రేమగ రాల్చగ నీటి బొట్టులు
ఒకటి తామరాకు పై పడి ముత్యమల్లే మెరిసి పోవు
ఇంకొకటి ముత్యపు చిప్పనందు పడి ముత్యమై పోవు
మరి యొకటి అవని పై పడి అందున కలిసి ఏకమై పోవు
పువ్వులకు, మనుజులకు, సకల జీవులకున్ ప్రమాణ మ్మిదియే
వైవిధ్యమే సృష్టి లక్షణం వైవిధ్యభరితమే విశ్వం సమస్తం.
ఇందుకు వగచుట కన్ననూ సాయము చేయుట మన ధర్మం.
CA కె మల్లికార్జునరావు
సీసము
పలకా బలపములన్ బట్టి తన్మయతన బడికేగ వలసిన పరువమిదియె
బ్రతుకుదెరువుకై బండి లాగెడి పాప వేదన లొకవైపు, వెత లెరుగని
బాల్యము గడిపెడి బడికేగు బాలల బండి మరొక వైపు బ్రతుకు చిత్ర
పటమి దసదృశపు ప్రభువుల పాలనా తీరుకు సూచికా దృశ్యమిదియె
తేటగీతి
భావి భారత పౌరుల ప్రభవ మేది?
ఛిద్రమయ్యెడి భవితకు భద్రతేది?
బాల కార్మికులుగ మ్రగ్గు బేల జీవి
తముకు బాలల హక్కుల తలపు లేవి?
తేటగీతి
చిన్నారుల బ్రతుకులనందు జిలుగువెలుగు
లెప్పుడో? పాలకుల పల్కు లెంత మోస
పూరితములో? బుడతలకు పోసరించు
విద్యలందివ్వని ప్రభుత వెలుగు లేమి?
ఆటలందలసి సొలసి యలరు చేయు
బాల్య మీ రీతిగ తెరలు వాస్తవంబు
కనగ కఠిన హృదయములు కరుగువడునె
విధి విలాసమా? ప్రభువుల విఫలతగున?
వెంకట్.సి హెచ్
పాలకులు మారిన తలరాతలు మారలేదు బడుగు జీవులకు
దారిద్ర్యపు జీవనానికి చదువు ఎంత దూరమో చిత్ర రాజము తెలిపె
ఆశలన్నీ అడియాసలు కాగా తమ్ముడు తోడు రాగా
బండి లాగుతూ వెళుతున్న చిన్నారి బడికెళుతున్న సరి ప్రాయపు
సహచరులను చూసి నిరాశతో నిట్టూర్పు విడిచె
దేవరశెట్టి నాగమణి
చదువు కొనుట 'గగన సుమమె';
చెదరిన కలను కనురెప్ప చీకటి మాటున్
పదిలించి, పాప యీడుచు
నదుకుల బతుకు; చిన తంబి యాకలి దీర్పన్.
వట్టెం వెంకట రమణ
ఆ వె
చదువు కొనెడి వారి సంబరమ్మును గని
బాధపడుచు నుండె పాపయొకతి
బండి నడుపు చుండె నెండిన కడుపుతో
చదువు లింక నెటుల సాధ్యమగును
కళ్యాణ్ చక్రవర్తి ముంబాయి
తేటగీతి మాలికలో
చింత తెలియని వయసది ఛిద్రమయ్యె
భవిత మరచి బంగరు తల్లి బ్రతుకు నీడ్వ
కసవు బండి నడిపె, బడి కబురు విడిచి
నేటి బాలలే రేపటి మేటి పౌరు
లన్న మాట మరిచిన పాలకుల యోట్ల
మత్తు చిన్నారుల భవిత చిత్తు చేయ
దేశ భవిత కు భద్రమేది?శుభ మెపుడు
కల్గు? కళ్ళు తెరచి కుళ్లు కడుగ వలెను
అవళూరు సీత
ఆట వెలది
బండి లోన మీరు బడికెళ్లి వస్తారు
బండి లాగితేనె బ్రతుకు మాకు
ఏమి తప్పు మాది ఏ జన్మ శాపమో
కాయ కష్ట మదియె కాన్క మాకు
జైకర్ విశ్వేశ్వర్ టోణ్ పె, థానే, ముంబయి,
మూడు చక్రాల బండి నడుస్తుంది
పురోగమన తిరోగమన దిశలలో
దారులు వేరైనా రహదారి ఒక్కటే
చూపులు వేరైనా భావాలు ఒక్కటే
ఒకరిది గుప్పెడు మెతుకుల యుద్ధం
ఒకరిది యాభైఆరు అక్షరాల యుద్ధం
పేదరికం మూడు చక్రాల మధ్య నలుగుతుంటే
చదువుకోవాలనే ఆశ మొలకెత్తుతుంటే
ఆ ఆశ మొక్కకు నీరు పోసేది ఎవరు?
ఆ ఈడు పిల్లల ఆ స్థితికి కారణం ఎవరు?
మనుషుల మధ్య అంతరాలకు కారణం ఎవరు?
కోవూరి
"నేల శపిస్తోంది"
మా నాన్న ఓ మాట అంటుండేవాడు!!...
అన్నం తినేటప్పుడు...
ఒక మెతుకు కూడా
నేలమీద పడకుండా
తినాలని!!...
ఒకవేళ మెతుకులు
కింద పడితే...
భూదేవి శాపం
పెడుతుందని!!...
మెతుకుకు...నేలకు
ఉన్నది మాతృబంధమని!!
ఎందరో కష్టానికి
ఓర్చి..శ్రమించి
చేయి చేయి కలిపి....
ఓర్పు,నేర్పు రంగరించి..
గుండెలు ఒక్కటై...
మనసు పెట్టి...
రక్తాన్ని చెమటగా చిందిస్తేనే...
నేలతల్లి శరీరం
పుండయి పండై...
పంటగా చేతికొస్తేనే..
మనకు మెతుకు..బతుకు!!...
అప్పుడప్పుడు
పురుగు రూపేణ కాయల్ని తొలిచేస్తుంది!!..
కోతకొచ్చిన పైరును
కూటికి అందకుండా చేస్తుంది!!...
నేలను దున్ని..విత్తకపోతే
ఏ పంటా పండదు!!..
మనిషి కండబలం
నేల గుండెబలం లేకుంటే
పంటదిగుబడి అసలేరాదు!!...
కర్షకుడనే
ఓ అద్భుత కళాకారుడి
కలల రాబడిది!!...
అన్నార్తుల ఆకలి తీర్చే అమృతబాండమది !!...
నేలతల్లి ఆకుపచ్చని చీరలో తొణకిసలాడే సౌందర్యమది!!..
ప్రకృతితో నిత్యం యుద్ధంచేసి
పొందిన విజయదరహాసగీతమది!!...
రైతుకళ్ళలో వెలిగే పచ్చని కాంతిది!!..
తుఫానులు..వరదలు
ముంచెత్తినా!!..
దళారులు నిలువునా
మోసంచేసినా!!...
ప్రభుత్వాలు దగాచేసినా!!...
దౌర్జన్యాలు చేసినా!!... అప్పులుపాలైనా!!...
ఆఖరికి ప్రాణాలుపోయినా!!.. వెన్నుచూపకుండా...
కర్షకుడు పండిస్తేనే...
మన కడుపుల్ని నింపే ఫలసాయమది!!...
అలా లోకానికి..
నిత్యం అన్నంపెట్టే
కర్షకుడిదెప్పుడూ
చితికిన బతుకే!!...
తనకు తినడానికి
తిండి లేకున్నా...
తన కన్నీటి కష్టార్జితమే...
సమస్తమానవాళికీ తనందించే
జీవిత సర్వస్వమదే!!...
Stop wasting food.........
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి