బాలకార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలన 12 & 13.12.2020

 

తెలుగు తేనియలకు గమనిక

తెలుగు సాహిత్యముకు సంబంధించి అనేక అంశాలను స్పృశించవలసిన ఆవశ్యకత ఎంతైనా అవసరం. పద్యకవిత్వం, వచనకవిత్వం, కథలు, కథానిక, సమీక్షా వ్యాసాలు, సమకాలీన అంశాల మీద వ్యాస రచన ఇలా తెలుగు భాషకు సంబంధించిన ప్రతి అంశము నందు సభ్యులలో ప్రేరణ నింపి వారు వ్రాయటానికి అత్యుత్తమ వేదిక గా ఈ సమూహము ఉంటుందని భావిస్తూ ఈ వారంత ప్రణాళిక లో భాగంగా బాలకార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలన అనే అంశము మీద వ్యాసములు వ్రాయవలసి ఉంటుంది.. అంటే సమస్య స్వరూపము, ప్రభుత్వం తీసుకుంటున్న చర్యలు, వైఫల్యాలు, నిర్మాణాత్మక సూచనలు అనేవి వ్యాసములో పొందుపరచవలసి ఉంటుంది.

 *******

బాల కార్మికుల వ్యవస్థ -  నిర్మూలన 

బాల వాక్కు బ్రహ్మ వాక్కు అని బలంగా నమ్ముతాం 

పిల్లలని దైవస్వరూపాలు అంటాము. 

ప్రతియేటా ప్రపంచ బాలల దినోత్సవం 20 నవంబర్ అనీ, 

మన దేశంలో చాచా నెహ్రు గారు జన్మదినం సందర్భంగా 14 నవంబర్ న కూడా పండుగ చేసుకుంటాము, చప్పట్లు కొడతాము, నేతల స్వోత్కర్ష వింటాము, చైతన్యం కలిగించని కవిత్వం వ్రాస్తాము.... 

అంతకన్నా ఏమీ చేయము, చేయలేము మనలో చాలా మంది ఈ వ్యవస్థకు మూల కారణమేమిటి ?

పేదరికం అని ముక్కలో చెప్పేయొచ్చు... సమాజంలోని అవినీతి, దుర్మార్గం, కౌటిల్యం, లంచగొండితనం వంటివి అనేక కారణాలు ఉండొచ్చు...

ఖచ్చితంగా నాణ్యమైన విద్య అందరికీ అందుబాటులో లేకపోవడము కూడా ఒక ముఖ్యమైన కారణం

శ్రీశ్రీ గారు చెప్పినట్లు గనిలో, పనిలో ఖార్ఖానాలో, ఎక్కాడ చూసినా బడుగుజీవులే...జాగ్రత్తగా గమనిస్తే ఎందరో అభాగ్యులైన బాలకార్మికులు ...అయితే ఈ కథ ఒక ఐదుదశాబ్దాలక్రితం అని కొట్టి పడేయవద్దు... ఇప్పటికీ, పల్లెల్లోనే కాదు, మహానగరాల్లోసైతం, ఎక్కడ చూసినా ఈ వేదనాభరితమైన దృశ్యాలు సహజమే

ఉపిపి హోటల్ లోనో, పేపర్ బాయ్స్ లాగానో, పంక్చర్ దుకాణాల్లో, ధనికుల ఇళ్లలో సేవకురాళ్ళగా, దీనంగా కనిపించే పాలబుగ్గల వదనారవిందాల శాతం ఇప్పటికీ ఎక్కువే...అయితే ఇది మనకి బాహాటంగా కనిపించే వికృతమే...

గనుల్లో, ఖార్ఖానాల చీకటి కుడ్యాలలో మగ్గిపోతున్న జీవితాలు ఎన్నో, ఎన్నెన్నో. మనకి కనిపించని దారుణాలెన్నెన్నో

దీవిని ఒకకారణం విద్యా వ్యవస్థలోని లోపాలు

"విద్య నిగూఢ గుప్తమగు విత్తము, రూపము పురుషాళికిన్, విద్య నృపాల పూజితము", "విద్య నెరుంగని వాడు మర్త్యుడే" అని భర్తృహరి చెప్పినా, 

"చదువని వాడజ్ఞుండగు, చదివిన సదసద్వివేక చతురత గలుగున్" అని పోతనగారు చెప్పినా, మన సాహిత్యంలో, సంప్రదాయంలో, వ్యవస్థ లో  విద్య ప్రామాణికత, ఆవశ్యకత గురించి అందరికీ తెలిసిన విషయమే 

 

కానీ ఆచరణలో, అందరికీ విద్య అంది తీరవలసిందే అని మనఃస్పూర్తిగా నమ్మి క్రియాశీలత, దక్షత చూపించే నేతలు ఎంత మంది ఉన్నారు ?వారిని ప్రశ్నించే పౌరులు ఎంతమంది ఉన్నారు ?

 

"పౌరులుగా మనమేమి చేయగలము" ?

1. పెద్ద పెద్ద ఉద్యమాలు, ఉపన్యాసాలు ఇవ్వనక్కరలేదు ..చైతన్యం ఎప్పుడైనా చిన్న ఆలోచనలతోనే మొదలవుతుంది.... బాల కార్మికులు కనిపిస్తే, ఆ వ్యాపార సముదాయాన్ని నిర్దాక్షిణ్యంగా ప్రశ్నించండి, నిరసించండి ...

2. మీకు దగ్గరగా ఉన్న పోలీస్ స్టేషన్ లో ఫిర్యాదు చేయండి...ఆ పిల్లలకు ధన సహాయం చేద్దామనే ఔదార్యం అనేది వ్యక్తిగతమైనా, ఆ చర్య వలన సమాజానికి ఉపయోగం ఉండదు 

 

3. చైల్డ్ లేబర్ చట్టాలు, ద రైట్ ఆఫ్ చిల్డ్రన్ ఆటు ఫ్రీ అండ్ కంపల్సరీ ఎడ్యుకేషన్ యాక్ట్ వంటి ఎన్నో చట్టాలు ఉన్నాయి... ఇంకా చట్టాలు తెలుసుకోవాలి.. ఎన్నో toll free numbers ఉన్నాయి. వాటి ద్వారా సంబంధిత అధికారులకు ఫిర్యాదు కూడా చేయండి.  

మనకు తెలియకుండా బాల కార్మికుల వ్యవస్థని సమర్ధిస్తున్నామంటే (ఆ విధంగా వారికి సహాయ పడుతున్నాము కదా అన్న "జాలి చూపించవద్దు" దాని వలన సమస్య మరింత జఠిలం అవుతుంది 

4. బాల కార్మికుల తల్లిదండ్రులకు ప్రత్యామ్నాయ ఉపాధి మార్గాలు చూపించే సంస్థలు ఉన్నాయి, వారిపై అవగాహన కలిగించాలి 

 

ఎంత పెద్ద ఉద్యమమైనా, సమాజంలో మార్పు అయినా ఒక్క ఆలోచనతోనే మొదలవుతుంది.. 

ఆ జ్వలితచేతన మనలో ప్రతి ఒక్కరూ ఎందుకు కాకూడదు ?

మూర్తీభవించిన మానవత్వపు దీప్తులై వెలగండి 

అవిశ్రాంత యోధులై సమాజంలో "ఆశావహ దృక్పధాన్ని" పెంపొందించే దీక్ష కు అంకురార్పణ చేద్దాము. 

 

కస్తూరి శివశంకర్

 

 

బాల కార్మిక వ్యవస్థ

నేటి బిడ్డలు రేపటి సమాజానికి పునాదులు. వారు కూలీలు అయినప్పుడు రాబోయే సమాజం కూలీల సమాజం.వారి వయస్సు నేర్చుకోవడానికి.. సంపాదించడానికి కాదు.డబ్బు కోసం బిడ్డ వేసే ప్రతిఅడుగు జాతికి తిరోగమనం.మేధస్సు వికసించకుండా బిడ్డ అవకాశాల్ని కాయకష్టంతో  చిదిమెయ్యడం పెద్దల ముందుచూపు లేని తనం. పుస్తకం పట్టాల్సిన చేతుల్లో పనిముట్టు, రేపటి సమాజానికి రోకటి పోటు.

 

బడుగు జీవులుగా లేమిలో పుట్టుక వారి తప్పుకాదు. పసివారి భవిష్యత్తు పై కలలు కనని, వారికున్న అవకాశాలు వెతకని తల్లితండ్రుల అజ్ఞానానిది అవిద్యది.  ఇది పరంపరగా కొనసాగుతుంది.. ఈ చక్రం ఆగాలంటే ఆ బిడ్డలు చదువుకోవాల్సిందే.

 

ఇది మొదటి కారణం అయితే రెండవది ఈ అవకాశాన్ని తమ స్వార్థం కోసం ఉపయోగించుకుంటున్న వారిది.

 

ప్రభుత్వాలు ఉచిత విద్యను, ఆహారాన్ని అందిస్తున్నాయి. బాలకార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలనకు శాసనాలు చేసాయి. ప్రభుత్వేతర సామాజిక సేవా వేదికలు వారికి ఆశ్రయాన్ని కల్పిస్తున్నాయి.తల్లితండ్రులను జాగృత పరుస్తున్నాయి.

 

భాధ్యత గల పౌరులుగా ప్రతివారు మన మధ్య జరుగుతున్న ఈ అఙ్ఞాన మూలము గల అన్యాయాన్ని ఆపడానికి మనవంతు సహకారాన్ని అందిస్తే త్వరలోనే ఈ బాలకార్మిక వ్యవస్థ అంతరిస్తుంది.

 

డా.నాగులపల్లి శ్రీనివాస్

 

 

బాలకార్మిక వ్యవస్థ

అంటే ఏంటీ . . .   అన్నప్పుడు నా మట్టి బుర్రలో చాలా సందేహాలు తలఎత్తాయి.  అసలు బాల కార్మికులంటే ఎవరు ??

 

ఈ మధ్య పెద్ద పెద్ద స్కూల్ బ్యాగులు మోస్తూ కార్పొరేట్ బడులకు

వెళ్లే పిల్లలని కూడా బాల కార్మికులతో పోల్చుతున్నారు.

ఎందుకంటే వాళ్లు కూడా పాపం ఆటపాటల తో కూడిన బాల్యాన్ని గడపటం లేదని.

(అది ఇక్కడ అప్రస్తుతం అనుకుంటా.) 

 

పాల బుగ్గల పసివాళ్ళతో పనులు చేయించడం నేరం అని దానిని రూపుమాపడానికి కొన్నిచట్టాలు,  వాటి అమలు కోసం  కొన్ని సంస్థలు

బాలకార్మిక వ్యవస్థ నిర్ములన కోసం కొన్ని ప్రత్యేక దినాలు !!

అన్నీ బాగానే ఉన్నాయి కానీ మరి ఇంకా పసివాళ్ళు పనులు చేస్తూ ఎందుకు కనిపిస్తున్నారు

 

నడి రోడ్లమీద మండు టెండల్లో ఇంకా ముఖ్యంగా మన నట్టింట్లో తమ వయసు పిల్లలలకే పరిచర్యలు చేస్తూ దర్శనమిస్తారు.

మరి మాతృ హృదయం అంటారు అదెక్కడకి పోతుంది.

ఇళ్లలో బాలకార్మిక వ్యవస్థకి . మహారాజ పోషకులు  మహిళలే కావడం  చాలా దురదృష్టకరం.

అంతవరకు ఎందుకు తమ పిల్లలని బయట పనికి పంపేది కూడా తల్లి పాత్రలో ఉన్న ఒక మహిళే కదా ఇటువంటి తల్లి తండ్రుల ఆలోచనా విధానం లో మార్పు రానంతకాలం చట్టాలు కానీ సామాజిక సేవా సంస్థలు కానీ ఈ బాలకార్మిక వ్యవస్థను నిర్ములన చెయ్యలేరు.

పిల్లల్ని పోషించలేని తల్లిదండ్రులకు పిల్లల్ని కనే అర్హత లేదు.

 

అన్నింటికి income సర్టిఫికెట్ అడిగే ప్రభుత్వాలు మరి పిల్లల విషయం లో

పట్టించుకోరు బహుశా నేటి బాలలే రేపటి ఓటర్లు అనుకుంటారేమో.

సమాజం లో  ఏదైనా ఒక మార్పు రావాలి అంటే అది యింటి నుండే మొదలవ్వాలి.

పనికి పంపే వాళ్ళు పనిలో పెట్టుకునే వాళ్ళు కాస్త విజ్ఞతతో ప్రవర్తిస్తే బాల కార్మిక వ్యవస్థే ఉండదు అని నా  ప్రగాఢ విశ్వాసం.

 

బాలకార్మిక వ్యవస్థ రూపుమాపడానికి నాకు తోచిన కొన్ని సూచనలు

 

🍁 దారిద్ర్య రేఖకు  దిగువున ఉన్న వారికి అవగాహన కలిగించి కుటుంబ నియంత్రణ

శస్త్ర చికిత్సలు చేయించే దిశగా స్వచ్చంద సేవా సంస్థలు కృషి చెయ్యాలి

 

🍁 అలాగే వీధుల్లో పసిపిల్లల్ని

చూపించి భిక్షాటన *చేసే వారిపై కఠిన *చర్యలు తీసుకోవాలి

(ఎండ వానలో కష్టపడుతున్నారు కాబట్టి వాళ్ళు కూడా బాల కార్మికులే అనుకుంటున్నాను)

 

🍁 ప్రమాదకరమైన

కర్మాగారాల్లో పిల్లల్ని పనిలో పెట్టుకుంటే అటువంటి కర్మాగారాలను మూసివేయించే నిబద్ధత సంబంధిత అధికారుల్లో ఉండాలి.

అలాంటి అధికారులని ప్రోత్సహించే సంస్కారం పాలకులకు ఉండాలి

 

🍁 ఆర్ధికంగా  వెసులుబాటు

ఉన్నవారు తమ పెళ్లిరోజు  తమ పిల్లలు పుట్టినరోజులకు లక్షల లక్షలు ఖర్చుపెట్టకుండా ఇలాంటి బాల కార్మికులను చవించడానికి ముందుకు రావాలి.

ఇన్ఫోసిస్ సుధా నారాయణమూర్తి గారు లాంటివారు ఇలా ఎప్పుడో

అమలుపరచి ఎందరికో ఆదర్శంగా నిలిచారు

నా ప్రపంచం చాలా చిన్నది. నా అవగాహన మేరకు మాత్రమే  రాసాను.

 

రమ,కంకిపాడు.

 

 

ఈ బాలకార్మిక వ్యవస్థ అనే సమస్యావటవృక్షం శాఖోపశాఖలుగా విస్తరించి, దానియొక్క ఎన్నెన్నో ఉపశాఖల (జటిలమైన సమస్యల రూపంలో)  నీలినీడ బాలల జీవితాలమీద, సమాజం మీద, తద్వారా దేశం మీద పరోక్షంగా చూపించే దుష్ప్రభావాలు మనం ఉహించటానికి భయం వేస్తుంది.

 

1. విద్యాగంధంతో పాటు వాళ్ళకి సరయిన జ్ఞానం కూడా అందదు. దానివల్ల సరైన ఆలోచనాదృక్పధం అలవడదు. తద్వారా జీవితం మీద అవగాహన ఉండదు. ఇటువంటి వారికి పుట్టిన పిల్లల భవిష్యత్తుకు కూడా భరోసా ఉండదు. దీని అర్ధం తర్వాతతరం పై కూడా దుష్ప్రభావం పడుతుంది.

 

2. విధిలేక బాలకార్మికులైనవారు కొందరైతే, పిల్లలను కిడ్నాప్ చేసో, బలవంతంగా ఎత్తుకొచ్చో, దారిద్ర్యంతో పిల్లలను అమ్ముకోవడం వల్లనో, అనాధలవ్వటంవల్లనో...  ఇలా రకరకాల కారణాల వల్ల బాలకార్మికులుగా మార్చిన లేదా మారినవారు మరికొందరు. ఏదిఏమైనా దీనివల్ల పిల్లలు రకరకాల అనారోగ్యాలతో, అవయవలోపాలతో ( పనిచేసేచోట ప్రమాదం జరగటం వల్ల ), ఒక్కొక్కసారి దీర్ఘకాలిక రోగాలబారిన పడటం లాంటివి కూడా జరుగుతాయి.

 

2. మహా ఐతే ఏమౌతుంది లేదా వాళ్లెలాపోతే నాకేంటిలే అనుకుంటే అది ఎంతపెద్ద తప్పవుతుందో చూద్దాం. సరైన మనస్తత్వం, ఆలోచన ఏర్పడాల్సిన వయసులో ఆలంబనలేమి తో పెరిగిన కారణం చేత వీరు తీవ్రవాదులు గానో, దేశద్రోహులుగానో, సమాజ వ్యతిరేకశక్తులుగానో, మానసికరోగులుగా (సైకోలుగా), దొంగలుగానో, ప్రమాదకారులుగానో తయారయ్యే అవకాశమున్నది.  చట్టుపక్కలవారు, సమాజం పట్టించుకోకపోతే చివరకు సమాజము భరించలేని సమస్యగా వారు పరిణమించవచ్చు. అప్పుడు సమాజమే దీనికి బాధ్యత వహించితీరవలసి వస్తుంది.

Sreelekha

 

 

బాల కార్మిక వ్యవస్థ

అభివృద్ధి చెందుతున్న భారత దేశము వంటి దేశాల్లో బాల కార్మిక వ్యవస్థ అభివృద్ధికి ప్రతిబంధకంగా తయారైంది. ఈ వ్యవస్థ ముఖ్యంగా వ్యవసాయధారిత వృత్తులు చేసే గ్రామీణ ప్రాంతాల్లో, మురికివాడల్లో, కర్మాగారాలున్న ప్రాంతాల్లో, హోటలల్లో, వివిధ రకాల కుటీర పరిశ్రమల్లో ఎక్కువగా కనిపిస్తుంది.

 

బాలకార్మిక వ్యవస్థకు ప్రధాన కారణాలు

పేదరికము, నిరక్షరాస్యత, పిల్లల సంపాదనపై ఆధారపడి బతకడము, పిల్లల భవిష్యత్ గురించి సరైన దృక్పథము లేకపోవడము, పరిశ్రమలు పెరగడము, శ్రమ దోపిడి, వలసలు, వెట్టి చాకిరీ, చట్టాలు అమలుకు నోచుకోకపోవడము, బాలల హక్కుల పట్ల అవగాహన లేమి, విద్య యొక్క ఆవశ్యకతను తెలుసుకోకపోవడము, ప్రస్తుత విద్యావిధానము పట్ల తల్లిదండ్రుల్లో నమ్మకము లేకపోవడము(ఉద్యోగాలు ధనికులకు మాత్రమే అనే అపోహ), మొ||వి

 

బాల కార్మిక వ్యవస్థ  నిర్మూలనా చట్టాలు అమలులో లోటుపాట్లు

ప్రధాన సమస్య అయిన పేదరికమును రూపుమాపటానికి వారికి ప్రత్యేక జీవనోపాధి కల్పించకపోవడము

అసంఘటిత రంగంలో(భవన నిర్మాణము, కూలీ పనులు, చిన్ని పరిశ్రమలల్లో తక్కువ కూలీకి పనిచేయడము) ఈ వ్యవస్థ ఎక్కువ ఉండడము వలన అమలుకు సాధ్యము కాకపోవడము.

బాల కార్మిక వ్యవస్థ పట్ల యాజమాన్యాల ఉదాసీన వైఖరి

బాలికా విద్య పట్ల తల్లిదండ్రులల్లో ఆశావాహ దృక్పథము లేకపోవడము.

తల్లిదండ్రులలో చట్టము గురించిన అవగాహనా లేమితో పిల్లలను పనుల్లో నియమించడము.

కఠినమైన శిక్షలు లేకపోవడము, శిక్షల అమలులో ఉదాసీనత

సమాజము ఈ వ్యవస్థను తీవ్రంగా వ్యతిరేకించే సామాజిక స్పృహ లేకపోవడము

బాల కార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలనకు పటిష్టమైన యంత్రాంగము లేకపోవడము మొ||వి.

 

బాల కార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలనకు సూచనలు

************

ప్రభుత్వము వ్యవస్థ నిర్మూలనకు పటిష్టమైన యంత్రాంగము తో దీనిని అభివృద్ధి ప్రధాన అంశముగా తీసుకొని, రాజకీయాలకు అతీతముగా చట్టము అమలుకు చర్యలు తీసుకోవాలి.

 

కుటుంబ పేదరికము బాలల విద్యకు అవరోధము కాకుండా బాలలకు ప్రత్యేక వసతి కల్పించి పటిష్టముగా నిర్వహించాలి.

 

ఆధునాతన సాంకేతిక పరిజ్ఞానము అందుబాటులో ఉండడము వలన వారి సంక్షేమ పథకాలకు బాలల విద్యకు అనుసంధానము చేసి నిరంతరము పర్యవేక్షణ చేయాలి.

 

బడిలో చేరిన బాలలను విద్య కొనసాగించుటకు పర్యవేక్షణ చేయాలి. ఇందుకోసము ఉపాధ్యాయుల నుండి తత్సంబంధ విద్యార్థుల నివేదికలు తయారు చేయించాలి.

 

వలస కార్మికుల పిల్లల కోసము ప్రత్యేక పాఠశాలలు ఏర్పాటు చేసి కొనసాగిస్తూ పర్యవేక్షణ చేయాలి.

 

సమాజంలో నిరంతరము వ్యవస్థ గురించి, చట్టాల గురించి అవగాహన కల్పిస్తూ, సమాజము బాద్యత తీసుకునేలా చైతన్య సదస్సులు నిర్వహించాలి.

 

స్వచ్చంధ సంస్థల సహకారముతో బాల కార్మికులకు వసతి కల్పించడము, విద్య చెప్పించడము వంటి వాటిని ప్రోత్సహించాలి.

 

పారిశ్రామిక వేత్తలు, ప్రముఖులు, సంస్థలు బాల కార్మికులుగా ఉన్నవారిని దత్తత తీసుకునేలా వారికి ప్రోత్సహకాలు (ఆదాయ పన్ను రాయితీ, సేవాపురస్కారాలు వంటివి) కల్పించాలి.

 

శ్రమదోపిడి చేస్తున్న పారిశ్రామిక సంస్థలపై, యజమానులపై కఠిన చర్యలు తీసుకుంటూ బాలల కుటుంబాలకు ఆర్థిక స్వాలంబన వారి ద్వారా కల్పించాలి.

 

ముగింపు

******

బాల కార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలనకు సమాజము బాధ్యత తీసుకొని ప్రభుత్వానికి సహకరించి, బాల కార్మికుల తల్లిదండ్రులకు అవగాహన కల్పిస్తూ, చిగురుటాకులా వణికే బాల్యానికి రక్షణగా నిలవాలి. ప్రతిఒక్కరు దీనిని బాధ్యతగా తీసుకోవాలి. రాజకీయ అంశముగా కాకుండా ప్రభుత్వ అభివృద్ధి అంశముగా పరిగణిస్తూ, వ్యవస్థ నిర్మూలనకు ప్రత్యేక బడ్జెట్ కేటాయించి సమగ్రాభివృద్ధి ప్రణాళికను రూపొందించి, నిరంతరము పర్యవేక్షిస్తూ బాల కార్మికులకు ఆసరాగా నిలవాలి. నేటి బాలలే రేపటి పౌరులు అన్ననెహ్రూ గారి మాటలు నిజము చేయడానికి నేను, నువ్వు, మీరు, సమాజము, ప్రభుత్వము ప్రతిఒక్కరు సిద్ధమయ్యినప్పుడే ఆనందమయ బాల్యాన్ని ముద్దు గొలిపే చిన్నారులకు అందివ్వగలము.

 

మున్ముందు ప్రభుత్వాలు పటిష్ట చర్యలు తీసుకొని బాల కార్మిక వ్యవస్థను కూకటి వేళ్ళతో పెకిలించి దేశ అభివద్ధికి బాటలు వేయగలదని ఆశిస్తూ...

వెంకట్.సి హెచ్

 

 

బాలకార్మికవ్యవస్థ ను  రూపు మాపడం ఎలా ?

బాల కార్మిక వ్యవస్థ  దీని  జననము  ఎక్కడ,  ఎప్పుడు  జరిగింది ? మనది  సనాతన  సంస్కృతి  అని  చంకలు  గుద్దుకుంటాం  కదా,  సనాతన  సంస్కృతిలో  కన్పించదే! నేనెరిగినంతవరకు,  ఇటువంటి  దురాచారంయే పురాణాలలోను,  ఇతిహాసాలలోను,  వినలేదు,  చదవలేదు.

 

బ్రిటిష్  వారు  అంటించిపోయిన సంస్కృతిలో ఇది  కూడా  భాగమేనేమో.  ఒకటి  మాత్రం  నిజం. ఇప్పుడు  ఇది పాతుకుపోయి, అన్నివైపుల అతి  వేగంగా  పాకుతోంది.  ముఖ్య  కారణము  మాత్రము పేదరికమే..  భాద్యతా రహిత  తల్లిదండ్రులు పిల్లల్ని రోడ్ల మీద  అనాధల్ని  చేసి  వదిలేస్తే,  పొట్ట నింపుకోడానికి  మరో  మార్గం లేక,  బాల కార్మికులుగా  మారిన వారు  కొందరైతే,  అడ్డత్రోవలో వెళ్ళినవారు  మరెందరో,  ఏది  ఏమైనా  ఇది  సమాజాన్ని  పట్టి  పీడిస్తోందన్నది  మాత్రం  జగమెరిగిన  సత్యం.  దీన్ని  ఎలా  రూపుమాపాలి  అన్నది  ప్రస్తుత  సమస్య.

 

1.ప్రభుత్వం  చట్టాలు  తెచ్చినా ,  వాటిని  ఎంతవరకు  అమలు పరచగల్గుతున్నారు ? వీటిని  ఒకసారి  మరల  విశ్లేషించి,  అవసరమైన  సవరణలు  చేసి,  నేరం  రుజువైతే,  కఠిన శిక్షలు,  అప్పీల్  లేని  విధంగా  అమలు  చెయ్యాలి. మన అవసరాల కోసం  ఇంకొకరి బంగరు భవిత ను పాడుచేసే  అధికారం  మనకెవరిచ్చారు ? ఇది  నాణానికి ఒక  కోణమైతే,  మరి  రెండో కోణం  ఆ పిల్లవాడికీ  బంగరు  భవిష్యత్తు కాకపోయినా,  వాడి  కాళ్ళ  మీదఖ్ వాడు  నిలబడేలా  ఆత్మ  విశ్వాసం  కల్పించడం.  దీనికి orphanages లాంటివి  ఏర్పాటు  చేసి, చిత్తశుద్ధి తో  పనిచేసే  సిబ్బందిని  నియోగించదడం కూడా అతి కీలకమైనవి. ఎందుకంటే,  ఇప్పటికే  ఇలాంటి  సంస్థలు  పుట్టగొడుగుల్లా పుట్టి  కాలగతి లో  కలిసిపోతున్నాయి. ఒకటి  మాత్రం కచ్చితంగా అమలు కావాలి.  బాలకార్మికులను నియమించుకున్న వాళ్ళని,  వారి  తల్లి  దండుల్ని,  కఠినంగా  శిక్షించాలి,  ఆ పని  మరోసారి  చేసేందుకు  జంకాలి.

 

2ప్రభుత్వ పరంగా  చట్టాల  అమలు  పరిష్కారమైతే,  పౌరులుగా  మనము  మనకు తోచిన  విధంగా,  సాధ్యమయిన రీతిలో యీ దురాచారాన్ని  అరికట్టడం. ఇప్పటికే స్థాపించబడిన orphanages కు మనకు  తోచిన  రీతిలో  సాయపడటం,  అది కూడా  ఆయా సంస్థల స్వరూపం  పూర్తిగా తెలుసుకున్న తరువాతే సుమా. ఇవన్నీ ఒక  దాని  తరువాత ఒకటి  కాకుండా  అన్ని  ఏకకాలం లో  జరగాలని  నా  అభిప్రాయం.  అప్పుడే  కాస్తైనా  నిర్మూ లించగలుగు తాము.

 

 

చదువుకోవాలని ఉందమ్మా..

ఊహ వచ్చిన ప్రతిబిడ్డమనసులో కోరిక ఇదే , కానీ అది కొందరికి అందిన ఆపిల్ అయితే చాలామందికి అందని అంబరం , బిడ్డ ప్రయోజకత్వం చూసి ఆనందించాలని కోరని తలిదండ్రులూ ఉండరు, కానీ పరిస్థితులు అనుకూలించవు!!

చంకనేసుకుని చంటిపిల్లల్ని పనుల్లోకి తీసుకుని పోవడం వల్ల...పని చేసే అమ్మా నాన్నని చూస్తూ , ఆడుతూ పాడుతూ నెమ్మదిగా,  చిట్టి చిట్టి చేతులతో అమ్మకి సాయం చేస్తూ, ఈ పని అనే సుడిగుండంలో నెమ్మదిగా చిక్కుకుంటారు, ముందు ముద్దుగా తర్వాత "అయ్యో నువ్వు లేపోతే చేయిరిగినట్టుంటుంది" అనే మాటతో పిల్లల్ని బాలకార్మిక చట్రం లో గట్టిగా బిగించేస్తారు , పుస్తకాల సంచులేసుకుని వెళ్తున్న పిల్లల్ని అంత దూరం నుంచి చూసి నిట్టూరుస్తూ,పాలబుగ్గలపై జారిన కన్నీళ్ళు చెమటనే అనే భ్రమలో తుడుచుకుని, జీవితాన్ని చెరుకుపిప్పి చేసుకోవడానికి , కార్మిక చక్రాల్లో పడి బలవడానికి సిద్ధమైపోతారు !

ఇద్దరు హద్దు అనే మాటమీరి , వారసుడు కావాలని వరసపెట్టి పిల్లల్ని కనేయడం,అధికసంతానం , ఆ బాధలో తండ్రి తాగుబోతవడం, తల్లి మాత్రమే పని చేయడం...  ఆనక పోషణభారం తీసుకోలేక చేతులెత్తేయడం,  ఆ బాధ్యత మొదటిబిడ్డ మీద పడటం, ఐదుగురాడపిల్లల తర్వాత రాముడంటి కొడుకు పుట్టేమ్ లాభం? ముగ్గురు కొడుకుల తర్వాత లచ్చిందేవి పుట్టేమ్ లాభం ? మహా నైవేద్యాల మాట దేవుడెరుగు బాల భోగమే కరువాయె ... చక్కగా తయారై భుజాన స్కూల్ బ్యాగ్ వేసుకోవలసిన బాల్యం బాధ్యత బరువుని భుజానేసుకుని నెత్తిన పనితో తెల్లారేసరికల్లా రోడ్డునపడతుంది , నిన్నటి బాలుడే నేటికల్లా బాధ్యతల పౌరడైపోతాడు, ఒంటికి మట్టి పూసుకుని నవ్వే వయసులో చేతులకి గేర్ ఆయిల్, గ్రీజు రాసుకుని , వేలిముద్రల జంఝాటం లో పడిపోతారు!

బాధ్యతున్నవాడు కూలివాడు, లేనివాడు ఖూనీకోరు అవుతాడు, నీతి-నియమం ఉండదు, మంచి-చెడు తెలియదు , తప్పో-ఒప్పో తెలియదు, విచక్షణ లేక చెప్పిన పని చేయడమే ఈ బాలకార్మికుల పని!!

తల్లిదండ్రులు చేసే నూరు రూపాయల అప్పుకి బిడ్డే తాకట్టు, వడ్డీలు తీరి అసలుకి వచ్చేసరికి బిడ్డ వయసు నలభై!!

తలితండ్రుల్లో ఒకరు లేకపోవడం వల్ల ఇంటి భారం మీద పడి కచ్చితంగా పిల్లలు పనికి వెళ్లాల్సిన పరిస్థితి , పిల్లల్ని పోషించలేక విదేశాలకో , డబ్బున్నవాళ్ల పిల్లల్ని ఎత్తుకోవడానికో తమ పిల్లల్ని అద్దెకివ్వడమో, అమ్మేయడం లాంటి హేయమైన చర్యలు చేసి , ఆనక పిల్లల్ని కొట్టారని, వాతలెట్టారని మీడియాని ఆశ్రయించడం చేస్తారు, అంత తెలిసిన వాళ్ళు గవర్నమెంట్ ప్రవేశపెట్టిన పథకాలు తెలియదంటే హాస్యాస్పదమే !!

* ** ** ** **

పెద్ద పెద్ద కార్పొరేట్ ఆఫీసుల్లో CSR (Corporate Sociale Responsibility) అనే స్కీం తో వాళ్ళ కంపెనీ లాభాల్లో కనీసం 1% -2% శాతం  , ఈ బడుగువర్గాల అభివృద్ధికి కృషి చేస్తున్నాయి, దేశంలో ఉన్న అన్ని సంస్థలు మందుకు వస్తే , ఈ స్కీం ద్వారా బాల కార్మిక వ్యవస్థని కూడా నిర్మూలించవచ్చు .

తల్లిదండ్రుల్లో కనీసం ఒకరికి ఉపాధి కల్పన , ఆడవాళ్లు కుటీర పరిశ్రమ పెట్టుకోవడానికి కావలసిన ముడి సరుకు అందించడం చేస్తే.. పని లేదనే భయం ఉండదు, పిల్లల్ని స్కూల్ కి పంపించగలరు !!

గవర్నమెంట్ ప్రారంభించిన మధ్యాహ్న భోజన పథకం, ఉచిత విద్య , అంగన్ వాడీ వంటివి సరిగా పనిచేస్తున్నాయా లేదా అనేది ఆ ఏరియాలో చదువుకుని ,జ్ఞానం ఉన్నవారు మధ్య మధ్యలో పరిశీలిస్తూ ఉండాలి!

రేపు నాకు కుదరదు పనికి మా పిల్లని పంపుతా అనే తల్లిని మనం ఆపు చేయగలిగితే చాలు,చారిటబుల్ సంస్థలకు దానాలు - ధర్మాలు చేసి చేతులు దులిపేసుకునే కన్నా , ఆ పెట్టే డబ్బేదో మన కళ్లముందున్న ఓ కూలి బిడ్డ చదువుకు, కనీసం ఒక్కరికైనా ఖర్చు పెట్ట గలిగితే మన వంతు బాధ్యత మనం చేసినట్లే, ఒక్కసారి ప్రయత్నించండి... ఆ ఆనందం వేరుగా ఉంటుంది, ఒక్కసారి అనుభవించి చూడండి !

పసిపిల్లలను తోడుగా తెచ్చుకునే తల్లులు పని చేసే స్థలాలలో కేర్ టేకింగ్ సెంటర్లు/ప్లే గ్రూప్స్ బాధ్యతగా ఏర్పాటు చేయాలి , ముఖ్యంగా కన్స్ట్రక్షన్, సైట్స్, మిల్స్ ...వగైరా....అప్పుడు తల్లికి పిల్లల భయం ఉండదు, పిల్లలకి పని చేయాలనే బాధ ఉండదు !

ప్రతి ఆఫీస్ ముందు "బాలకార్మికులకి అనుమతి లేదు" అనే నినాదం కచ్చితంగా ఉండాలి,ఆ నియమాన్ని పాటించేటట్లుగా చట్టం తీసుకురావాలి!!

ముఖ్యంగా అధికసంతానం ఆపగలిగితే ..., ఇద్దరు పిల్లలున్న ప్రతి ఒక్కరికి అవగాహన కల్పించాలి, ఆడ-మగ బేధం లేదని తెలియజేయాలి!!

పనివాళ్ళు చీప్ అని తమ పిల్లల్ని చూసుకోవడానికని పిల్లల్ని ఎత్తుకుపోవడానికొచ్చే విదేశీయులను అరికట్టాలి !!

Circle ,  The shape of life ఈ మాట ఎక్కడో విన్నాను, బాలకార్మిక వ్యవస్థ కూడా ,ఎన్నో చిన్ని చిన్ని సమస్యలు కలిసి జటిలమై పిల్లలమీద ఉల్కాపాతం లా పడుతోంది ... ఈ లూప్ ని ఒకచోట కట్ చేయగలిగితే...

ప్రతి వాకిలి ఉదయం  "అమ్మా నేను బడికి వెళ్ళొస్తా " అనే కువ కువ వినపడుతుంది, ప్రతి పరీక్ష ఫలితాల రోజున "మా బిడ్డకి బోలెడు మార్కులొచ్చాయహో" అనే నాన్న చాటింపులు వినిపిస్తాయి.......

ఒకవేళ ... స్కూల్ కి వెళ్తావా? కాళ్ళిరగ్గొడతా అని చితకేసే గోల వినపడితే , అటు 100 కి📞📞 ఓ డయల్ ...ఇటు 1098 📞📞 కి ఓ డయల్ (చైల్డ్ లైన్ నంబర్) !!

విష్ణుప్రియ

 

నడుం కట్టి వాళ్ళని పట్టాలి

బాల్యదశ పిల్లల భవిష్యత్తుకి గట్టి పునాది .

బాలలను చదువులకు , ఆటలకు దూరం చేసి బాలాశ్రామికులలాగా వారి నిమిత్తము, చిత్తము పక్కకి తోసేసి పనుల్లోకి పిల్లల్ని తోసేవారు ,లాక్కునేవారు ఇప్పటికీ వున్నారు

పేదరికమే దీనికి మూల కారణము .

అయినా పేదలు ఎందరో వారి పిల్లలను చక్కగా చదివించి మంచి ప్రయోజకులుగా తీర్చిదిద్దుతున్నారు . కష్టాలను దాచుకొని వారికి మంచి వాతావరణము కల్పిస్తున్నారు .

పేదరికాన్ని అధికమించ లేక, అప్పులు చేయలేక, అప్పులు ఇచ్చేవారు లేక చదువులపై ఇష్టాన్ని , నమ్మకాన్ని అతి కష్టం తో వదిలేసి తమ పిల్లల సంపాదన మార్గాన్ని సులువుచేస్తున్నారు . ఇలా పిల్లలు నిరక్షరాస్యులుగా ఉండిపోతున్నారు . పరిశ్రమల్లో, ఇళ్లల్లో పనిమనుషుల్లాగా, శ్రామికుల్లాగా చేస్తూనే వున్నారు . ఈ విధం గా పిల్లలు అనేక విధాలా వివిధ వ్యాధులతో భాద పడుతూ ,పనులకోసం బడి కంటే ఇష్టంగా పరిగెడుతున్నారు పాపం.

ప్రభుత్వమువారే బాల కార్మికులుగా వాడుకునే వారిని కఠినముగా శిక్షయించాలి. శిక్షలు , దానికి తగ్గ నిబంధనలను విస్తృతంగా ప్రకటించాలి .పిల్లలందరూ విధిగా చదువుకునే అవకాశం ఇస్తూ  ఆర్ధిక సహాయం

కలిగించాలి .

బాల కార్మికులను వాడుకునే అర్హత కలిగిన కార్మికులను, పనివారిని వారి విధుల్లోంచి తొలగించాలి .తగిన శిక్షలు విధించాలి .

పిల్లలందరూ హాయిగా బడికి వెళ్ళాలి .శ్రధ్ధగా చదువుకోవాలి.

జి మురళీ మోహన్ రావు

 

 

బాల కార్మిక వ్యవస్థ

"నేటి బాలలే రేపటి పౌరులు" అనే నినాదం మనందరికీ తెలుసు. 0 నుండి 14 సంవత్సరముల వయస్సు గల పిల్లలను బాలలుగా పరిగణిస్తాం. బాలలు ఈ వయసులో బడికి వెళ్లి చదువుకుని, చక్కని జ్ఞానార్జన చేసి, విద్య వినయం,వివేక సంపన్నంగా ఎదిగితే దేశానికి ఉత్తమ పౌరులుగా రూపొందుతా రనేది నిత్య సత్యం. అట్లుగాక చిన్న వయస్సు నుండే పేదరికంలో మగ్గుతూ తల్లిదండ్రుల చేత,వారి కుటుంబ పరిస్థితుల ప్రభావం వలన శారీరక శ్రమ చేసే కార్మికులు తయారవు  తున్నారు.అందుకే వీరిని బాలకార్మికులుగా పరిగణిస్తూ అనేక చట్టాలు రూపొందించబడినాయి.

 

 కుసుమ శరీరులైన బాలలు భవితవ్యం వసి వాడి పోనీయకుండా చూడవలసిన బాధ్యత దేశ పౌరులుగా మన అందరిదీ.2014 నోబెల్ శాంతి బహుమతి పొందిన కైలాష్ సత్యార్థి లాంటి వారి ఉద్యమ ఫలితంగా ఉచిత నిర్బంధ విద్య ప్రాథమిక హక్కులలో చేర్చడమైనది. బాలల హక్కుల జాబితాలో ఉచిత నిర్బంధ విద్య కూడా    ఉండటం గర్హనీయం.5-14 సంవత్సరాల వయస్సు గల పిల్లలందరికీ ఉచితంగా విద్యను అందించడం ప్రభుత్వ లక్ష్యం.

 

 బాల కార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలనకు ప్రభుత్వం కూడా చాలా సంస్కరణలు చేపట్టినది (ఆంధ్ర ప్రదేశ్)

 1. ఉచిత నిర్బంధ విద్య( 5 నుండి 14 సంవత్సరములు) (5 నుండి 18 సంవత్సరములు గా మార్చబడుతుంది)

2.ఉచిత వసతి,దుస్తులు పాఠ్యపుస్తకాలు, పాదరక్షలు సంచి, తరగతి నోట్ పుస్తకాలు.

 

3. తల్లి మీద ఒత్తిడి లేకుండా ఆమె పిల్లల నుండి ఆశించకుండా "అమ్మఒడి" పథకం ద్వారా రు.15000/లు ఇస్తున్నారు.

 

4.  బాల కార్మికులు పని చేసే కర్మాగారాలు,హోటళ్లు ఇతర ఏ ప్రదేశాలు అయినా వారి ఆచూకీ తెలిసిన వెంటనే కేసు నమోదు చేసి జరిమానా విధిస్తున్నారు.

 

5.  పాఠశాలలను నాడు-నేడు అనే కార్యక్రమం ద్వారా వసతులను కల్పించి ఆకర్షణీయంగా తీర్చిదిద్ది  బాలలను పాఠశాలల్లో ఉండే విధంగా ప్రోత్సహిస్తున్నారు.

 

6. ఆకర్షణీయమైన బోధన కొరకు ఆనంద వేదిక అనే కార్యక్రమం ద్వారా పిల్లలకు సృజనాత్మక అంశాలు ప్రవేశపెట్టారు ఉదయాన్నే యోగా పాటలు ఆటలు కథలు మొదలైనవి.

 

 ఎన్ని సంస్కరణలు ఉన్న బాలకార్మిక వ్యవస్థ బలీయమైన పోవడానికి కారణాలు మాత్రం ప్రభుత్వం కానే కాదని నేను కచ్చితంగా చెప్పగలను. ఎన్నో సంక్షేమ పథకాలు బాలల కొఱకు  అమలులో ఉన్నాయి. ఎందరో ఉపాధ్యాయులు చిత్తశుద్ధితో పని చేస్తున్నారు. ఎంతో ధనాన్ని ప్రభుత్వం వెచ్చిస్తోంది. అయినా కూడా సంపూర్ణ ప్రయోజనాన్ని పొందలేక పోవడానికి కారణం వారి వారి కుటుంబ ఆర్థిక పరిస్థితులని నేను నొక్కి చెప్పగలను.

 

మద్యానికి బానిసైన తండ్రి కుటుంబ బాధ్యతలో  పాలుపంచుకోడు.తానొక ఆర్థిక వనరని మరచి, సంపాదించిన డబ్బు తప్ప తాగి భార్యను హింసించే కుటుంబాలు 80% ఉన్నాయంటే ఆశ్చర్య పోతారు కదూ! ఒంటిచేత్తో ఇంటా బయటా కష్టపడే ఫ్రీ చాలీచాలని సంపాదనతో ఇంటిని నెట్టుకొస్తోంది ఆసరా కోసం పిల్లలను కూడా వాడుకుంటోంది. ఇంటా  బయటా పనులకు అలవాటుపడి డబ్బు చేతికొచ్చిన పిల్లలు చిన్న వయసులోనే దారి తప్పుతున్నారు.జల్సాలకు అలవాటుపడి సమాజ వ్యతిరేక శక్తులుగా మారుతున్నారు.

 

ఈ బాల కార్మిక వ్యవస్థను నిర్మూలించడం కోసం ఇప్పటికే చట్టాలు చాలా అమలులో ఉన్నాయి శిక్షలు అమలులో ఉన్నాయి. కానీ ఇంకా నిర్మూలన కావడం లేదు ఏమిటి?అని ఆలోచిస్తే డబ్బులు పరచడం ముఖ్యం కాదు. తల్లిదండ్రులకు అవగాహన పరచడం ముఖ్యం. ఈ కోవిడ్ సమయంలో కూడా చేపల, రొయ్యల ప్యాకింగ్ కి వెళ్లే పిల్లలు మా సమాజంలో చాలామంది ఉన్నారు. బడికి రావాలంటే రోగం పేరు చెప్తారు. పనికి మాత్రం హుషారుగా వెళతారు.

 

"పిల్లలు ఉండాల్సింది బడిలో పనిలో కాదు" అంటూ ఎన్నో నినాదాలు ఊరిస్తున్నా  డబ్బు అవసరాలు పెరిగిపోవడం, ఒకరితో ఒకరు పోల్చుకోవడం, అపాత్రంగా  సంపాదించాలని ఆశ పెరిగిపోవడం, తృప్తి  లేకపోవడం, అన్నింటి కన్నా పెద్దది "పేదరికం" ఇవన్నీ ఎన్నో కారణాలు సమాజంలో బాలకార్మిక వ్యవస్థను పెంచి పోషిస్తున్నాయి.

 

బాలకార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలన కోసం చట్టాలు ఎన్ని వచ్చినా, ఎన్ని సంస్కరణలు వచ్చినా సెక్షన్లు ఎన్ని ఉన్నా, పేదరికంలో మగ్గుతున్న చిన్న చిన్న కుటుంబాలకు పిల్లలను చదివించాలి, ఒకరు, ఇద్దరు పిల్లలతో సరిపెట్టుకోవాలి. వారి కోసం మనమే కష్టపడాలి. మనకోసం వారు కాదు. అనే సత్యాన్ని గ్రహించినప్పుడే సాధ్యమవుతుంది.

 

 "వీధి బాలల" సంక్షేమానికి ఇప్పటికే ఎన్నో సేవా సంస్థలు చేయూత నిస్తున్నాయి. బాలకార్మికులుగా కనబడిన ప్రతి ఒక్కరిని ఈ సంస్థలలో చేర్పించి ఉచిత నిర్బంధ విద్యను అందించాలి. ఈ పని మాత్రం ప్రభుత్వమే చేయాలి. అందుకు చట్టాలు  బలంగా పని చేయాలి. సమాజము సహకరించాలి.

    

ఈ విధంగా సమాజము, ప్రభుత్వం చిత్తశుద్ధితో పని చేస్తే తప్పకుండా బాల కార్మిక వ్యవస్థను నిర్మూలించగలం.

 

'మొక్కై వంగనిది మానై వంగునా' అనే నానుడిని అనుసరించి చిన్నతనం నుండి విద్యా గంధాన్ని పులిమి మంచి వ్యక్తిత్వం గల పౌరులుగా తీర్చిదిద్దడం మనందరి బాధ్యత.

 

 'దేశ భవిష్యత్తు తరగతి గదిలోనే నిర్మించబడుతుంది' అని నమ్మే పెద్దలు అందరితో ఏకీభవిస్తూ

శిరీష, గుడివాడ.

 

అనాథ సంగీతం

ఆశలు చెదరిన ఆక్రోశ ధాత్రిని

అమ్మను చేసిన అపశృతిని నేను

 

కోరిక తీరిన కరకు గుండెను

నాన్నను చేయని అపశృతిని నేను

 

జనాభా లెక్కల గలాభా ముళ్ళలోంచి

చిట్టి గలాబీనై జారిన అపశృతిని నేను

 

శరణు జొచ్చకనే శరణాలయాలకు

ఊపిర్లూదుతున్న ఒక శృతిని నేను.

 

 

అనాథ నాథులు

నా అన్నవాళ్ళే లేని చిన్ని నాన్నల్లారా

చిట్టి అమ్మల్లారా రారండర్రా రారండర్రా..!

 

అనాధలైనారు అమ్మానాన్నలు

ప్రేగు బంధం కోసం పడిగాపులుకాస్తూ....

 

కుక్కా మేకా పిల్లీ చిలుకా

చెలిమైపోతాయ్ చచ్చేదాకా....

 

రారెందుకు మీరే వారి తలపునా

వాటన్నింటి కన్నా మీరు కారా మిన్న....?

 

చెప్పండర్రా చాటండర్రా ఇంటికి వెలుగైపోతామంటూ

ఒంటరి జంటకు అమ్మానాన్నల పదవులిస్తామంటూ ఇస్తామంటూ....

 

రారండర్రా రారండర్రా.. నా అన్నవాళ్ళే లేని

చిన్ని నాన్నల్లారా చిట్టి అమ్మల్లారా....!

 

----అ.అ----

అత్తిలి అనంతు

 

 

బాలకార్మిక వ్యవస్థ - నిర్మూలన

"నేటిబాలలే రేపటి పౌరులు " అను నినాదమున్నప్పటికీ అది

నిదానమైపోయినదీ సమాజములో. 

     

బాల్యాన్ని నాశనం చేసే రీతిలోబాలుడు లేదా బాలిక పనిచేయడాన్ని "బాలకార్మికుడు "అంటారు. వారికి కనీస అక్షరాస్యత, ఆనందం పొందే అవకాశాన్ని ఇవ్వని స్థితిని " బాలకార్మిక వ్యవస్థ " అంటారు. బడుగువర్గాల ప్రజల బతుకులలోని పిల్లలు అట్టడుగు గానే మిగిలియున్నారు. ఆ పిల్లలే బాలకార్మికులుగా నిలిచిపోతున్నారు.

 

తల్లిదండ్రుల పేదరికంపిల్లలకుశాపమై కుటుంబావసరాలకోసం పనిచేయవలసిన దుస్థితి, నిరక్షరాస్యత, స్వార్ధపూరిత ధనవంతులవలన, శ్రమదోపిడి,  వెట్టిచాకిరి విధానం, కుటుంబ యజమాని శారీరక , మానసిక,

ఆర్ధిక లోపం వలన కొందరు బాల బాలికలు బాలకార్మికులవుతున్నారు.

      

ఈ వ్యవస్థ నిర్మూ లనలో భాగంగా బాలకార్మిక నిషేధచట్టం పెట్టి మనదేశంలో 14-18సం ||రాల లోపు పిల్లలను హానికర పరిశ్రమలలోనియమించరాదని

అట్లు చేసిన వారు 3సం||లజైలుశిక్ష,  10-20వేల రూపాయలు జరిమానాతో శిక్షార్హులని తెలిపినది.

 

10-12-1996న బాలకార్మికుల గురించి, బడిఈడు పిల్లలను పనిలో పెట్టుకున్నచో యాజమాన్యం ఒక్కొక్క బాలకార్మికునికి 10-20 వేల రూపాయలు జరిమానా చెల్లించవలెనని ఆ ధనమును బాలకార్మిక సంక్షేమ నిధిగా ఏర్పాటుచేయవలెనని సుప్రీంకోర్టు మార్గదర్శకాలు జారీ చేసినది.

 

మరల ఈ చట్టాన్ని 2006సం||లో సవరించి ప్రభుత్వ కార్యాలయాలలో, ఇంటిపనులలో బాలకార్మికులను చేర్చుకున్నట్లు తెలిసిన 3నెలల నుండి 1సం|| జైలుశిక్ష, 10-20వేల రూపాయల జరిమానా ఆయా యజమానులకు ఉంటుందని తెలిపినది.

     

జాతీయ బాలకార్మిక ప్రాజెక్టు ఏర్పడి పనినుండి విముక్తికలిగించిన పిల్లలకు పునరావాసాన్ని కల్పించుట, బ్రిడ్జ్ కోర్స్ ద్వారా విద్య నందించుట, వృత్రిపరమైనశిక్షణ నిచ్చుట, మొదలగు సదుపాయాలూ కల్పించబడినది.

 

అంతేగాక 2009సం||లో విద్యాహక్కు చట్టం తెచ్చి ప్రభుత్వం బాలకార్మిక వ్యవస్థను పూర్తిగా నిషేధించుటకు బడిబయటి పిల్లలను వారివయసుకు తగిన తరగతులలో చేఱు వెసులుబాటు కల్పించబడినది. దండనలేని బోధన, ప్రవేశపెట్టబడినది.

     

ప్రభుత్వం ఎన్ని చట్టాలు తెచ్చినా  పేదప్రజలఇండ్లనుండి బాలకార్మికులుగా చేరిన పిల్లలలో శారీరక, మానసిక పెరుగుదల తగ్గుతుంది, పిల్లలలోనున్న అంతర్గత సామర్ధ్యాలు, నైపుణ్యాలు నశిస్తాయి, శ్రామిక దోపిడీ జరుగుతుందను దుష్పలితాలను తల్లిదండ్రులకు అవగాహన పరచకపోయినచో ఈ వ్యవస్థ మారదు.

 

ఇంకను అటువంటి పిల్లలున్నారు. వారిని గమనించి వారి యాజమాన్యం

వారిపై పోలీసులకు ఫిర్యాదు చేయుట చేసినచో కొంతవరకు ఈ బాలకార్మికులను తగ్గించవచ్చు.

 

అంతేగాక ప్రభుత్వము అన్నిరంగాల అధికారులకు దీనిపై  అప్రమత్తత కలిగుండే ఆదేశాలనివ్వాలి.ఇది నిరంతర ప్రక్రియగా సాగితేనే ఈ బాలకార్మిక వ్యవస్థ పూర్తిగా అంతమయ్యేది.

హేమలత

 

 

బాల కార్మికుల పై నా వ్యాసం

బాలలు కార్మికులు గా మారడానికి ముఖ్యమైన కారణాలు రెండు -  ఒకటి వారి తల్లిదండ్రుల ఆర్థిక దుస్థితి , రెండవది రాజకీయ నాయకుల స్వార్థం.

A.

ఆ పిల్లల తల్లిదండ్రులు ఆర్థిక భారం చేత తమ పిల్లలచే రకరకాల చాకిరీలు చేయిస్తున్నారు..  కొందరైతే పిల్లలను అనాధలుగా వదిలి పెడుతున్నారు, బిచ్చగాళ్ళుగా మారుస్తున్నారు. దీనికి పరిష్కారంగా రాష్ట్ర ప్రభుత్వాలు కేంద్ర ప్రభుత్వం ఎన్నో పథకాలు ప్రారంభించాయి - ఉచిత చదువు, ఉచిత ఆహారము, తల్లికి ప్రోత్సాహక కానుకలు మొదలగునవి. అయినప్పటికీ గణనీయమైన మార్పు కనిపించడంలేదు..

 

ఈ అంశంపై కొన్ని సూచనలు

1.              పేదల  పిల్లలకు స్కూల్స్ కు అనుగుణంగా హాస్టల్స్ ఏర్పాటు చేయాలి.. అప్పుడు ఆ తల్లిదండ్రుల ప్రభావము పిల్లలపై తగ్గుతుంది. పిల్లల చదువు కూడా  నిరాటంకంగా సాగుతుంది. హాస్టల్ల నిర్వహణలో,  అక్కడి  సీనియర్ సిటిజన్ లు కమిటీగా ఏర్పడి, పాలుపంచుకోవాలి.

 

2.              చాలా మంది ఇళ్లల్లో  ఇంటిపనులకు చిన్న పిల్లలను వాడుకుంటారు.. ఇక్కడి నుండే పరిష్కారము మొదలు కావాలి.. ఈ విషయంలో ఎవరికి వారే అంత రంగంలో ప్రశ్నించుకోవాలి .

 

3.    షాపులలో, చిన్న ఆఫీసులలో, పొలం పనులలో , ఎక్కువగా హోటల్స్ లో కూడా  బాలలు చాకిరీలు చేస్తుంటారు. ఈ విషయంలో అక్కడి పెద్దల బాధ్యత గుర్తుచేసే విధంగా ఎన్నో కార్యక్రమాలు చేపట్టాలి. ముఖ్యంగా టీవీ , సినిమా హాలు, మాధ్యమాలలో బాల కార్మిక చట్టం శిక్షల గురించి విస్తృత ప్రచారం చేయాలి.

 

4. చాలా చోట్ల అనాధ బాలల శరణాలయాలు ఉంటున్నాయి. వాటిలో ఎన్నో సంస్థలకు నిధుల కొరత ఉన్నాయి.. మనకు దగ్గరలో ఉన్న సంస్థలను గుర్తించి వీలైన ఆర్థిక సహాయం అందించడానికి మనం వ్యక్తిగతంగా ప్రయత్నించాలి. ప్రతి కుటుంబంలో బర్త్ డే, మ్యారేజ్ డే, శ్రాద్ధాలు ,   లాంటి సందర్భాల్లో ఖర్చు కొద్దిగా తగ్గించుకొని శరణాలయాల కు సహాయం చేస్తే ఎంతో బాగుంటుంది..

B.

రెండో కారణాని కొస్తే, అదే రాజకీయ నాయకుల స్వార్థం. మన ముంటున్న  ప్రజాస్వామ్యంలో రాజకీయ నాయకులు మరియు ప్రభుత్వ యంత్రాంగం, తగురీతిలో  పని చేయలేదంటే ,  ప్రజలకి  సామాజిక బాధ్యత అధికంగా ఉంటుంది.. అవసరమైతే నాయకులను మార్చడం కూడా ప్రజల బాధ్యత..

 

ఇందుకు కొన్ని సూచనలు

1. ప్రతి ప్రాంతంలో , వెల్ఫేర్ ,/ కాలనీ  అసోసియేషన్స్ ఉంటాయి.. వీరు ఆ ప్రాంతంలో ఎవరైనా బాల కార్మికులు ఉంటే , ప్రత్యేక శ్రద్ధ తీసుకొని ఆ ప్రాంత వార్డ్ మెంబర్ తో సమన్వయం చేసుకుంటూ  పరిష్కారం దిశగా శ్రమించాలి.

2. అలాగే అదే సమన్వయంతో దగ్గర్లో ఉన్న స్లం ఏరియాల కి వెళ్లి, అక్కడ పేదల తల్లిదండ్రులకు మరి పిల్లలకు అవగాహన కల్పించడం, లాంటి కార్యక్రమాలు చేపట్టాలి.

 

ముఖ్యంగా పిల్లలకు చదువు పైన ఆసక్తి , చదువుకోవడం వలన చేకూరే ప్రయోజనాలు, ఇవన్నీ వాళ్ల మనసులలో దృఢంగా నాటాలి.. అవసరమైతే పోలీసుల సహాయం కూడా తీసుకోవాలి.

 

3. ఇందులో భాగంగా, అసోసియేషన్స్ వాళ్ళు

ఇందుకు కేటాయించబడిన ప్రభుత్వ నిధులు  లబ్ధిదారులకు అందే విధంగా ప్రయత్నం చేయాలి. ఇది కష్టమైన పని. అయినప్పటికీ కలిసికట్టుగా చేస్తే సాధ్యమవుతుంది.

 

4. విశ్వాసమైన , నిస్వార్థమైన నాయకులు ఉంటేనే ప్రభుత్వ పథకాలు సరిగ్గా అమలు అవుతాయి. పి ఎం మోడీ గారు ప్రస్తుత రాజకీయాల్లో నిస్వార్ధమైన నాయకుడు , ఆయనకు మనందరం బలం చేకూర్చాలి.

 

నియమము ననుసరించి ఇంతటికే పరిమితం చేస్తున్నాను..

CA కె మల్లికార్జునరావు

 

 

బాలకార్మిక వ్యవస్థ అనేది  వార్తల్లో  లేదా సినిమాలల్లో వినే ఒక పదం. చిన్న వయస్సు నుంచే పిల్లలు పనిచేయాల్సిన పరిస్థితి ఏర్పడుతుంది . పిల్లలు తమ కొరకు పనిచేయాల్సిరావడం అత్యంత బాధాకరం. కొన్ని దేశాల పాలసీలు పని చేసే పిల్లలపై పరిమితులు మరియు శరతులను  విధించాయి.

 

ఒక పిల్లవాడికి పనికి తగిన వయస్సు పదిహేను సంవత్సరాలు అంతకంటే ఎక్కువ ఉండి తీరాలి.  ఈ వయోపరిమితి కి తక్కువ వయస్సు ఉన్న పిల్లలు ఏ విధమైన పనినైనా బలవంతంగా చేయడానికి వీల్లేదు.. ఎందుకంటే బాలకార్మిక పిల్లలకు సాధారణ బాల్యం, సరైన విద్య మరియు శారీరక మరియు మానసిక స్వస్థత కలిగి ఉండే అవకాశాన్ని కోల్పోతారు.   కొన్ని దేశాల్లో ఇది చట్టవిరుద్ధం కానీ, ఇప్పటికీ, పూర్తి నిర్మూలనకి ఆమడ  దూరంలో ఉంది.

 

బాలకార్మిక వ్యవస్థ కారణాలు:

బాల కార్మిక వ్యవస్థ అనేక కారణాలు. కొన్ని దేశాల్లో కారణాలు సాధారణంగా అనిపించినా, కొన్ని  కారణాలు ప్రత్యేకంగా కొన్ని  ప్రాంతాల్లో కనిపిస్తాయ్.   బాల కార్మిక వ్యవస్థ వల్ల జరుగుతున్న హానిని మనం  మనం గమనిస్తే, మనం దానిని మరింత మెరుగ్గా ఎదుర్కోగలుగుతాం.

 

మొదటిది, పేదరికం  మరియు  నిరుద్యోగం ఎక్కువగా ఉన్న దేశాలలో ఇది ఎక్కువగా కనబడుతుంది . ఆ కుటుంబాలకు తగినంత సంపాదన లేనప్పుడు, వారు కుటుంబం యొక్క పిల్లలను పనిచేయడానికి ఉంచుతారు, తద్వారా వారు జీవించడానికి తగినంత డబ్బు లబిస్తుంది. అలాగే కుటుంబంలోని పెద్దలు నిరుద్యోగులుగా ఉంటే, చిన్నవారు వారి స్థానంలో పనిచేయాల్సి ఉంటుంది, అ౦తేకాక, ప్రజలు విద్యను పొందలెనప్పుడు లేదా అందుకోలేనప్పు ఇంకా చెప్పాలంటే ప్రభుత్వాలు ప్రజలందరికీ నిర్బంధ , ఉచిత విద్య కల్పించలేనప్పుడు, వారు చివరికి తమ పిల్లలను పనిలో పెడతారు. చదువురానివారు స్వల్పకాలిక ప్రయోజనాలకోసం ,వర్తమానాన్ని మనుగడ సాగిస్తూ , బంగారం లాంటి తమ పిల్లల భవిష్యత్ ను బలి చేస్తారు.

అంతేకాకుండా, వివిధ పరిశ్రమల డబ్బు ఆదా ధోరణి బాలకార్మిక వ్యవస్థకి మరొక  ప్రధాన కారణం. పెద్దవారు చేసే పనిని ,  తక్కువ జీతంతో  పిల్లలచేత చేయిస్తారు. పిల్లలు పెద్దవారి కంటే ఎక్కువగా పనిచేస్తారు మరియు తక్కువ వేతనాలతో పనిచేస్తారు, అందుకే  వారు పిల్లలను చేర్చుకోవడానికి ఇష్టపడతారు. అంతేకాక సులభంగా వీరిని నియంత్రించగలం మరియు వారి జీతాలను  తారుమారు చేయగలం . యాజమనులకి కేవలం లాభాన్ని మాత్రమే  చూసె  గుణం ఉంటుంది . అందుకే వారు పిల్లలను ఫ్యాక్టరీలలో నిమగ్నం పెడతారు .

 

బాలకార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలన

బాలకార్మిక వ్యవస్థను నిర్మూలించాలంటే, మన పిల్లలను కాపాడే కొన్ని  పరిష్కారాలను రూపొందించుకోవాలి. ఇలాంటి  సామాజిక సమస్యలను  నియంత్రించే  ఏ దేశానికైనా ఇది మంచి  భవిష్యత్ ను ఇస్తుంది.  బాలకార్మిక వ్యవస్థను నిరోధించడం కొరకు మాత్రమే పనిచేసే అనేక యూనియన్ లను సృష్టించవచ్చు. ఈ పని చేసే పిల్లలకు, ఆ పనిని ప్రేరేపించే వారిని శిక్షించడానికి ఇది సహాయపడాలి.

 

అ౦తేకాక, తల్లిద౦డ్రులకు విద్య ప్రాముఖ్యతను నేర్పి౦చడానికి మన౦ వాటిని ఏర్పాటు చేయాల్సిన  అవసర౦ ఉ౦ది. మనం విద్యను ఉచితంగా అందించి , ప్రజలకు అవగాహన కల్పించగలిగితే బాలకార్మికులుగా మారిన మరింత మంది పిల్లలకు విద్యను నేర్పగలం. అ౦తేకాక, బాలకార్మిక వ్యవస్థ వల్ల కలిగే హానికరమైన పర్యవసానాలగురి౦చి ప్రజలకు అవగాహన కలిగి౦చడ౦ చాలా అత్యవసరం .

 

దీనికి అదనంగా, కుటుంబ నియంత్రణ చర్యలు కూడా తీసుకోవాలి. ఇది కుటుంబ భారాన్ని తగ్గిస్తుంది, తద్వారా  ఆహారం కొరత ఏర్పడదు. పలితంగా  పిల్లలకు బదులుగా, తల్లిదండ్రులు  పనిచేస్తే  సరిపోతుంది. నిజానికి ప్రతి కుటుంబానికి ప్రభుత్వం కనీస ఆదాయం అందిస్తామని  హామీ ఇవ్వాలి.

 

ఒక్కమాటలో చెప్పాలంటే ప్రభుత్వం, ప్రజలు కలిసి రావాలి.   తమ పిల్లలను పనిలో పెట్టడానికి బదులుగా జీవనోపాధిని సంపాదించడానికి వీలుగా ఉపాధి అవకాశాలు సమృద్ధిగా ప్రజలకు కల్పించాలి. మన దేశ భవిష్యత్తు పిల్లలే. సాధారణ, ఆనందకరమైన , అందమైన  బాల్యం కలిగి ఉండటం వల్ల దేశం ఆరోగ్యకరమైన భవితను అందుకోగదు .

స్వేచ్చా సమర్పణ  

మీ  రామ్మోహన్

 

  

బాల కార్మిక వ్యవస్థ

నేటి సమాజంలో బాల కార్మిక వ్యవస్థ ఒక సాంఘిక దురాచారంగా ప్రభలింది అనడంలో సందేహం లేదు. పల్లె పట్నం అని తేడా లేకుండా దాదాపు అన్ని దేశాలలోనూ పెకలించ వీలు లేనంతగా వేళ్ళూనుకు పోయింది.

 

A child is meant to learn not to earn

ప్రతి ఒక్కరూ ఆలోచించ వలసిన విషయం.

 

నేటి బాలలే రేపటి పౌరులు అన్న చాచా నెహ్రూ మాటలు కార్మికులుగా మారిన ఈ బాలలకు వర్తించవా! ముక్కుపచ్చలారని పిల్లలు మురికిలో మగ్గడం, కూలి పనులు చేసుకుంటూ కూటి కోసం ప్రాకులాడుతూ  బ్రతుకులు వెళ్ళబుచ్చాలా? ఈ ప్రశ్నకు బదులెక్కడ దొరుకుతుంది? బురదలో పుట్టిన తామరలు  "నీ దయకు మేమెందుకు పాత్రులం కాలేదు" అని అడిగితే దేవుడైనా బదులిలిస్తాడా!

 

బాల కార్మిక వ్యవస్థకు  కారణాలు ఇప్పటివేమి కాదు. తరతరాలుగా పెరుగుదలే కానీ తగ్గుదల లేనటువంటి

*  పేదరికం

*  అవిద్య

*  ఆర్థిక వెనుకబాటుతనం

*  తల్లితండ్రుల అవగాహనా లేమి

*  క్రమేణా విద్య ప్వ్యాపారం కావడం

 

మరి బా. కా.వ్వ. నిర్మూలనకు ఎటువంటి చర్యలు చేట్టబడలేదా! అంటే రాజ్యాంగం పుట్టుక నించీ ఇప్పటి వరకూ ఎన్నో ప్రకరణాలు అమలు జరుగుతూనే ఉన్నాయి. మచ్చుకు...

*  Article 24 ప్రకారం  ప్రతి మనిషికి విద్య ప్రాథమిక హక్కు

*  Human rights commission

*  అధికరణం 1976 Bonded  Labour Abolition Act

*  అధికరణం 1986 Regulation & Prohibition of Child Labour

 

వంటి ఆయుధాలతో అంతర్జాతీయంగా UNICEF, UNESCO, దేశవ్యాప్తంగా Ministery ఆ Human Resources వంటి సంస్థలు నిత్యం పోరాడుతూనే ఉన్నాయి.

 

ఇక ప్రాంతీయంగా ప్రభుత్వం women&child welfare dpt మరియు ఇతర శాఖల సహాయంతో

*  *గర్భిణులకు పౌష్టిక ఆహార పధకం,

*  పనికి ఆహార పధకం,

*  అమ్మఒడి

*  అంగన్వాడీ

 వంటి పదకాలతో వారి సేవలను అందిస్తోంది.

మరి ఇన్ని ప్రయత్నాలు జరుగుతున్నా సరైన ఫలితం కనిపించక పోవడానికి  కారణాలు

 

*  ఆరంభ శూరత్వం తప్ప అమలులో చిత్తశుద్ధి కరువైన ఎన్నో ప్రణాళికల్లాగే ఇవికూడా నీరుగారిపోవడం

*  క్షేత్రస్థాయిలో అవగాహన కల్పించలేక పోవడం

*  అమలులో చిత్తశుద్ధి కరువవడం

*  అవసరార్థులను గుర్తించలేక పోవడం

*  ప్రశ్నించే వొత్తిడి లేని అంశం కావడం

చాలామంది పేదలు గ్రామాల్లోనే కాదు పట్టణాల్లోనూ(స్లమ్స్) లో నివసించే వారికి ప్రతి మనిషి జీవించడానికి కొన్ని హక్కులను కలిగి ఉంటాడని, మనల్ని పాలించడానికి ఒక ప్రభుత్వం ఉంది, దానిని ప్రశ్నించే అవకాశం  మనకి ఉంటుందనీ తెలియకుండానే బ్రతికేస్తున్నారనేది నమ్మి తీరాల్సిన నిజం.

మగపిల్లాడు కోసమో అరుదుగా ఆడపిల్ల కోసమో వేచి చూస్తూ ఎక్కువమంది పిల్లల్ని కనడం, వారిని పెంచలేక పనులకు పంపడం చేస్తుంటారు.  పిల్లలు తెచ్చే కూలి డబ్బులు వాళ్ళ కుటుంబ పోషణకు సాయపడుతుంది అనే చిన్న స్వార్థమే గాని వాళ్ళని చదివిస్తే ప్రయోజకులౌతారానే ఆలోచన లేని అమాయకత్వంతో బ్రతికేస్తున్నారు. కుల వృత్తులు కూడా పక్కన పెట్టి కూలికి పంపుతున్నారు.  దీనంతటికీ కారణం తరాల నిరక్షరాస్యత. పెద్దల అలసత్వం భాద్యతా రాహిత్యంతో పిల్లలు నిబద్ధత లేక దొంగలుగా, నేరస్తులుగా మారే ప్రమాదం ఉంది.

 

పెద్దలకు ఇచ్చే కూలిలో ఐదో వంతు మాత్రమే బా.కా లకు చెల్లిస్తున్నారు. పని చేసే ప్రదేశాలలో ఎలాంటి ప్రమాదం జరిగినా ఎలాంటి నష్టపరిహారాన్ని చెల్లించరు. కారణం వీరికోసం ఎలాంటి యూనియన్స్ లేవు. ఈ అంశాలు కూడా యజమానులు  వరాలుగా భావిస్తున్నారు.

 

భాద్యులు ఎవరు?

మొదటి స్థానంలో నిలిచేది ప్రభుత్వమే.  ఒక వర్గం దీన పరిస్థితి ఆ సమాజానికి లేక ఆ దేశానికి తలవంపులు తెస్తుంది. పాలనా వ్యవస్థ యొక్క అసమర్ధతకు తార్కాణంగా నిలుస్తుంది. బాధ పడేవారు ఏమీ చేయలేరు...చేయగలిగే వారికి బాధ లేదు అన్నట్లు ఉంది పరిస్తితి.

 

పరిష్కార మార్గాలు:

*  ప్రాథమిక అవసరాలైన ఆహారం, ఆరోగ్యం తీరినప్పుడే మనిషి విద్య గురించి ఆలోచించే అవకాశం ఉంటుంది. ఈ అవసరాలు తీర్చడం ప్రభుత్వ లక్ష్యం కావాలి.

 * ఉచిత విద్య అనేది పేరుకి మాత్రమే కాకుండా నాణ్యమైన విద్యను( quality education) ప్రభుత్వం చిత్తశుద్ధితో అందించ గలిగితే ఎన్నో సమస్యలకు పరిష్కారం దొరుకుతుంది.

*  ప్రజల జీవన ప్రమాణాలు పెంచే దిశగా కృషి చేయాలి

*  పధకాల అమలు మీద దృష్టిపెట్టాలి

*  క్షేత్రస్థాయి వరకు చేర్చగలగాలి

 

* పౌరులకు కూడా భాద్యత లేకపోలేదు. నైతిక భాద్యతగా భావించి public interest litication(PIL) ద్వారా ప్రభుత్వాన్ని ప్రశ్నించ వచ్చు. వారు సమస్యను దగ్గరగా చూసే అవకాశం ఉంటుంది కనుక అవసరార్ధులను గుర్తించి సహాయం చేయవచ్చు. NGOs, ఇంకా ఎన్నో కార్పొరేట్ కంపెనీలు కొంతవరకు వారి సహకారం అందిస్తున్నారు.

 

* ఇక మీడియాకు కూడా భాద్యత  ఉంది సమస్యను గుర్తించి వెలుగులోకి తీసుకువచ్చే బృహత్తర అవకాశం మీడియాకి ఉంది.

 

 21 వ శతాబ్దంలో కూడా బానిసత్వంలో భాగమైన బాలకార్మిక వ్యవస్థ కొనసాగడం  గర్హించదగ్గ విషయం. బా. కా. వ్య. నిర్మూలనకు పెద్ద అడ్డంకి దాని నిర్ములనార్థం చేసిన చట్టంలోని లోపాలే కావడం గమనార్హం. చైల్డ్ ఎడ్యుకేషన్ లో చేసిన కృషికి గాను నోబెల్ బహుమతి గ్రహీత కైలాష్ సత్యార్థి, secretary of the SACCCS వెలిబుచ్చిన అభిప్రాయము చూస్తే అర్థమవతుంది.

 

1986_Regulation & prohibition of child labour అధికరణలో ఉన్న amendment ( family work& acting)  exception ని ఆధారంగా చేసుకుని

ఫ్యాక్టరీ యజమానులు తప్పించుకునే అవకా శాలు ఎక్కువగా ఉన్నాయి. Rides జరిగినప్పుడు యజమానులే కాకుండా బాల కార్మికుల చేత కూడా తాము బంధువులమనీ, కుటుంబ వ్యాపారము నేర్చుకుంటున్నామనీ చెప్పిస్తున్నారు. ఇలా ప్రతి చట్టంలోనూ ఉన్న లోపాలను అవకాశంగా తీసుకొని యజమానులు, పిల్లలు తెచ్చే డబ్బుకు ఆశపడి తల్లితండ్రులు తమ పబ్బం గడుపుకుంటున్నారు.

సమస్య పిల్లలది కావడంతో అడిగే నాథుడు లేక, నేతల అలసత్వంతో పరిష్కారం నోచని సమస్యగా బాల కార్మిక వ్యవస్థ సభ్యసమాజాన్ని వెక్కిరిస్తోంది.

వ్యాసకర్త: వాణిశ్రీ నైనాల

 

బాల కార్మిక వ్యవస్థ

బాల కార్మిక వ్యవస్థ ఎంత పెద్ద సమస్యనో,  అంత చిన్న చూపు చూపబడినది.

 

దీనికి ప్రధాన కారణం, ఈ వ్యవస్థను మార్చగలిగే శక్తి ఉన్న వారికి వీరి అవసరం లేకపోవడం.

 

ఉదా:  రాజకీయ నాయకులు,  ఉన్నత స్థానం లో ఉన్నటువంటి అధికారులు.

 

ప్రపంచ అభివృద్ధికి ప్రధాన ప్రాథమ్యాల్లో బాలకార్మిక వ్యవస్థను, బాలల అక్రమ రవాణాను పూర్తిగా ఆపివేయడం ఒకటి. ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఉన్న పిల్లలందరికీ సంపూర్ణ స్వేచ్ఛను సాధించకుండా ప్రపంచ అభివృద్ధిని గానీ, దేశ, రాష్ర్టాల అభివృద్ధినిగానీ సాధించలేం. తక్కువ వనరులున్న దేశాల్లో పేదరికం స్థాయి తీవ్రంగా ఉందని, అలాగే ఆయా దేశాల్లో బాల కార్మికుల సమస్య ఎక్కువగా ఉందని అంతర్జాతీయ కార్మిక సంస్థ (ఐఎల్‌ఓ) నివేదిక-2015 పేర్కొన్నది. కైలాశ్‌ సత్యార్థి చిల్డ్డ్రన్స్‌ ఫౌండేషన్‌ (కేఎస్‌సీఎఫ్‌) 2020 నివేదిక ప్రకారం భారతదేశంలో బాల కార్మికుల సమస్యకు విద్య లేకపోవడం ప్రధాన కారణంగా ఉన్నది. విద్య పూర్తిస్థాయిలో పిల్లలకు అందకపోవడం వల్ల బాలకార్మికుల సమస్య తీవ్రతను తగ్గించుకోలేకపోతున్నట్లు పేర్కొన్నది.

 

ప్రభుత్వం చిత్తశుద్ధితో దీనిని  నిర్మూలించాలి అనుకుంటే  అది అంత పెద్ద పనేమీ కాదు.

 

అన్ని వయస్సుల బాల కార్మికులకు నాణ్యతతో కూడిన ఉచిత విద్యను అందజేయడం.  ప్రపంచవ్యాప్తంగా ఉన్న బాలకార్మికులను గర్తించి, వారికి అన్ని వసతులను కల్పించి సంపూర్ణ బాలకార్మిక వ్యవస్థను నిర్మూలించడం ఒక ఉద్యమంగా సాగాలి.

 

మన దేశంలో ఎన్నో కార్పొరేట్ సంస్థలు ఉన్నాయి.   వాటికి ప్రభుత్వమే ఈ బాధ్యత అప్పగించవచ్చు.    వాటిపై ఖర్చులకి పన్ను రాయితీలు ఇవ్వవచ్చు.  చాలా ఏండ్లు ఎడ్యుకేషన్ సెస్ అని ప్రజల ముక్కు పిండి వసూలు చేశారు, ఆ మొత్తం ఏమైందో తెలియదు.

 

ప్రజలకు ఉద్యమించే సమయం లేదు, రాజకీయ నాయకులకి నాయకులకి, ఉన్నతాధికారులకి అవసరం లేదు..

 

శిక్షలెన్ని రాని శిక్షించు వారేరి

రక్ష జేయదలచు లక్ష్యమేది

కక్ష గట్టెనేమి కలికాల ఛాయలు

పక్షపాతమిటుల పనికి రాదు

 

ఈ బాల కార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలన అనేది కేవలం కాగితాలకే గానీ వారి జీవితాలను మార్చడానికి ఉపయోగ పడవు.  ఖచ్చితమైన నిర్ణయం తీసుకొనే తీసుకొనే వారు, అదే విధంగా అమలు చేసే వారు, చేయించే వారు వచ్చేవరకు, ప్రజలే పూనకం వచ్చినట్టు పూనుకుంటే తప్ప ఏమి చేయలేము అనేది నా అభిప్రాయం.

 

కళ్యాణ్ చక్రవర్తి, ముంబాయి.

 

 

 

ప్రస్తుతం 5 నుండి 17 ఏళ్ల మధ్య  వయసున్న 15.2 కోట్ల మంది పిల్లలను బాల కార్మిక వ్యవస్థ పీడిస్తుంది. వీరిలో సగం మంది అనారోగ్య పరిస్థితులలో ప్రమాదకర పనులు చేస్తున్నారు. బాల కార్మికులలో ఎక్కువమంది కుటుంబ వృత్తులు, వ్యాపారాల్లోనే ఎలాంటి జీతం లేకుండా పనిచేస్తున్నారని ILO వివరించింది. సుస్థిరభివృద్ధి లక్ష్యాలలో భాగంగా 2025 నాటికి బాల కార్మిక వ్యవస్థను పూర్తిగా నిర్మూ లించాలని నిరద్దేశించారు.

 

నిర్మాణత్మక సూచనలు:

 

1) మన చుట్టూ వుండే చిన్నారులను పాఠశాలలకు వెళ్లేలా చూడాలి. వారి తల్లిదండ్రులకు చదువు వల్ల కలిగే ప్రయోజనాలను వివరించాలి

 

2) పిల్లలను పనికి పంపే వారికి ప్రత్యామ్నాయ్య  ఆదాయ మార్గాలు చూపాలి

 

3)సమాజంలో మార్పు తీసుకువచ్చేలా ప్రతిఒక్కరు ఎంతో కొంత కృషి చేయాలి

 

4) బాల కార్మిక వ్యవస్థపై ప్రతిఒక్కరూ అవగాహన కలిగి ఉండాలి

 

5) సామాజిక సంస్థలు వారి కార్యకలాపాలలో బాల కార్మిక వ్యవస్థ నిర్మూలనను ఒక భాగంగా చేయాలి

 

6) బాల కార్మిక వ్యవస్థకు కారణమైన వ్యవస్థల్లో మార్పు తీసుకరావాలి

 

AP లో NGO లతో కలిసి సంయుక్తంగా 2020-ఆపరేషన్ ముస్కాన్ నిర్వహిస్తున్నారు

 

AP లో రాష్ట్ర వ్యాప్తంగా బాలమిత్ర పోలీస్ స్టేషన్ లు

ఏర్పాటు చేస్తున్నారు

 

- మీ కోవూరి